Perception and Expectation of Emergency Medical Service in Paknamlangsuan Hospital, Chumphon Province
Keywords:
Perception, Expectation, Emergency medical servicesAbstract
The objectives of this descriptive research were 1) to study the perception of patients and relatives towards expectation in using the emergency medical service and 2) to compare the perceived and expected results between patients and relatives in using emergency medical service. The population of the research was 474 emergency patients and relatives that received services from Emergency department, Paknamlangsuan Hospital, Chumphon Province. The samples were selected from them, by inclusion criteria and divided into 2 groups of patients and relatives (with 1:1 patient and relative ratio), were a group of 237 patients and a group of 237 relatives. The questionnaires for their interviews were developed from literature reviews, such as concepts, theory and relevant research. The data from interviews was monitored, collected and analyzed by descriptive statistic, percentage, standard deviation, and Independent t-test. The results of this research showed that the most of perception in emergency medical service of the patients was low level that indicated 82.70%, whereas the most of expectation in emergency medical service of the patients was moderated level that indicated51.48%. Meanwhile, the most of perception in emergency medical service of the relatives was low level that indicated 73.00%, whereas the most of expectation in emergency medical service of the relatives was moderated level that indicated 53.59%. For a comparison between the perception and expectation of patients and relatives, it found that the perception and expectation of patients and relatives differ substantially at statistical level(P 0.010)with relatives having more perception of emergency medical service than patients, while the expectation in service in both groups were similar in level.
Finally, this research suggests that the system of emergency medical services at Paknamlangsuan Hospital, Chumphon Province, should have a strategy, guidelines for public relations and acknowledgement regarding the emergency medical services such as hot-line numbering, 1669, service
areas, etc.
References
2. อนุรักษ์ อมรเพชรสถาพร. เคลื่อนวงล้อคุณภาพการบริการการแพทย์ฉุกเฉินไทย; รายงานการประชุมวิชาการการแพทย์ฉุกเฉินระดับชาติ ประจำปี 2559 ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ ส.พิจิตรการพิมพ์;2556.
3. สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ.รายงานประจำปี2555 สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. นนทบุรี: สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ; 2555.
4. ไพบูลย์ สุริยวงศ์ไพศาล. รวบรวมองค์ความรู้และถอดบทเรียนรูปแบบการบริหารจัดการระบบการแพทย์ฉุกเฉิน ระดับพื้นที่: รายงานผลการศึกษา; 2557.
5. กิตติพงศ์พลเสน. สถานการณ์และปัจจัยที่ส่งผลต่อการไม่ใช้บริการการแพทย์ฉุกเฉินของผู้ป่วยฉุกเฉินที่เข้ารับบริการแผนกอุบัติเหตุฉุกเฉินในประเทศไทย. นนทบุรี:สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติและมหาวิทยาลัยมหิดล; 2559.
6. สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. คู่มือและแนวทางการดำเนินงานแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ ส.พิจิตรการพิมพ์;2553.
7. งานโรคไม่ติดต่อ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชุมพร. สถิติผู้รับบริการงานอุบัติเหตุฉุกเฉิน. เอกสารอัดสำเนา; 2560.
8 นงนุช บุญยังสุ. การรับรู้และความคาดหวังของผู้ให้บริการและผู้รับบริการเกี่ยวกับระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินในจังหวัดนราธิวาส. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์;2550.
9 สุพรรณวดี ภิญโญ. การรับรู้และความคาดหวังต่อการบริการการแพทย์ฉุกเฉินของผู้ป่วยและญาติ งานอุบัติเหตุและฉุกเฉินของโรงพยาบาลพระจอมเกล้าเพชรบุรี. รายงานการวิจัย; 2554
10. นริสสา พัฒนปรีชาวงศ์. การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินก่อนถึงโรงพยาบาล.วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2550; 17(6):911-932
11. จรรยา พรหมมาลี. ความพึงพอใจของผู้รับบริการแผนกผู้ป่วยนอก สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี. กุมารเวชสาร 2551; 15(1).
12. สุกัญญา เดชขุน.ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้บริการการแพทย์ฉุกเฉินของประชาชนในระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินของ กระทรวงสาธารณสุข เขตเทศบาลนครนนทบุรี (ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; 2551.
13. รุ่งนภา ทองทวี. การรับรู้และความคาดหวังต่อระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินของผู้ป่วยฉุกเฉินที่มารับบริการในงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินโรงพยาบาลยางชุมน้อย อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ.[อินเตอร์เน็ต].2558 [สืบค้นเมื่อ 20มีนาคม 2558]เข้าถึงได้จาก http;// 203.157.165.4/ssko_presents/file_presents/3100903725433-10-3011.doc.
14. กฤตยา แดงสุวรรณ.การรับรู้ข้อมูลของญาติผู้มารับบริการที่งานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์. วารสารมหาวิทยาลัยนราชธิวารสราชนครินทร์ 2555; 4(2): 16-28.
15. ศิริอร สินธุ, และคณะ. การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินของพยาบาลวิชาชีพ.วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา 2557; 20(2): 32-45.
16. Anderson ER., Smith B., Ido M., Frankel M. Remote assessment of stroke using the iPhone 4. Journal Stroke Cerebrovascular Disease 2013; 22:340–344.
17 ดวงตา ภัทโรพงศ์. ความคาดหวังและการรับรู้คุณภาพการบริการพยาบาลของผู้รับบริการ ในหน่วยงานผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลศูนย์สุราษฎร์ธานี. วารสารวิชาการแพทย์ เขต 11 2558; 29(3): 366-373.
