1-Year Mortality in Aged Hip Fracture Patients after Conservative Treatment
Keywords:
Hip fracture, Conservative treatmentAbstract
The retrospective study of 70 aged hip fracture patients admitted at Samutprakarn hospital between Oct 1st, 2005-Sep 30th, 2006. 45 patients were surgical treated and 25 patients were conservative treated. At 1 year after admission, the entire 1-year mortality rate was 27.1%. 5 patients (11.1%) in the surgically treated group died and 14 patients in the conservative group died. The hazard ratio was 7.06 (95%CI 2.54-19.68 p<0.05). The doctor who deals with the conservative treatment should inform the patient and their relatives.
References
2. Suriyawongpaisal P, Pimjai S, Wichien L. A multicenter study on hip fractures in Thailand. J Med Assoc Thai 1994; 77: 488-95.
3. Phadungkiat S, Chiengthong K, Chariyalertsak S, Suriyawongpaisal P, Rajatanavin R, Woratanarat P. Incidence of hip fracture in Chiang Mai. J Med
Assoc Thai 2002; 85: 565-71.
4. Kenzora JE, McCarthy RE, Lowell JD, Sledge CB. Hip fracture mortality: relation to age, treatment, preoperative illness, time of surgery, and complications.
Clin Orthop 1984; 186: 45-56.
5. Sexson SB, Lehne JT. Factors affecting hip fracture mortality. J Orthop Trauma 1987; 1: 298-305.
6. Ions GK, Stevens J. Prediction of survival in patients with femoral neck fractures. J Bone Joint Surg 1987; 69B: 384-7.
7. Magaziner J, Simonsick EM, Kashner TM, Hebel JR, Kenzora JE. Survival experience of aged hip fracture patients. Am J Public Health 1989; 79: 274-8.
8. White BL, Fisher WD, Laurin CA. Rate of mortality for elderly patients after fracture of the hip in the 1980's. J Bone Joint Surg 1987; 69A: 1335-40.
9. Lyritis GP. Epidemiology of hip fracture: the MEDOS study. Mediterranean Osteoporosis Study. Osteoporos Int 1995; 6(Suppl 3): 11-5.
10. ชัยวิเชียร กิจพ่อค้า. การศึกษาผู้ป่วยกระดูกบริเวณสะโพกหักในโรงพยาบาลสมุทรสาคร พ.ศ. 2546-2548. วารสารวิชาการแพทย์เขต 15.17 2548; 19, 4: 173-82.
11. นพคุณ อัศวบุญญาเลิศ. ปัจจัยเสี่ยงต่อการตายของผู้ป่วยสูงอายุไทยในปีแรกหลังกระดูกสะโพกหัก:โรงพยาบาลหนองคาย. วารสารวิชาการสาธารณสุข.
2547; 13, 4: 653-9.
12. Gordon PC. The Probability of Death following a Fracture of the Hip. Canadian Med. Assn. J. 1971; 105: 47-62.
13. Beals RK. Survival following Hip Fracture. Long Follow-up of 607 Patients. J. Chronic Dis. 1972; 25: 235-44.
14. Lau EMC, Lee JK, Suriyawongpaisal P. The incidence of hip fracture in four Asian countries: The Asian Osteoporosis Study (AOS). Osteoporos
Int 2001; 12: 239-43.
15. Rina Jain, Antoni Basinski, Hans J. Kreder. Nonoperative treatment of hip fractures Int Orthop. 2003; 27(1): 11-7.
16. ประกิต เทียนบุญ, ตรง พันธุมโกมล, พิบูลย์ อิทธิระวิวงศ์. ภาวะแทรกซ้อนของกระดูกข้อสะโพกหักในผู้ป่วยสูงอายุ. จุฬาลงกรณ์เวชสาร. 2524; 25, 3: 51.
17. ไพโรจน์ ตั้งยิ่งยง. การรักษาคอกระดูกต้นขาหักโดยใช้มัวร์พรอสธีสีสในผู้ป่วยสูงอายุโรงพยาบาลระยอง.วารสารแพทย์เขต 4. 2542; 18, 1: 1-8.
18. ธนินทร์ พันธุเตชะ การรักษาผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักด้วยวิธีผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียมชนิด bipolar. วารสารการแพทย์กลุ่มเครือข่าย 6/2. 2540; 5, 1: 28-32.
19. จิตหทัย จงจิตร, ประมุกข์ ทรงจักรแก้ว, ลัดดา คมโสภาพงศ์, ชาญชัย ทรงทวีสิน, รณชัย คงสกนธ์. สมรรถภาพทางร่างกายและคุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุที่มีกระดูกข้อ
สะโพกหัก. วารสารกรมการแพทย์ 2544; 26: 88-95.