การศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่าตัวตายในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยใน โรงพยาบาลวชิระภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

          วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่าตัวตายในผู้ป่วยในที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต

          วิธีการศึกษา: โดยเก็บข้อมูลย้อนหลัง 3 ปี ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2561 ถึง 30 กันยายน 2564  ของผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมพยายามฆ่าตัวตายและได้รับการรักษาเป็นผู้ป่วยในโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต โดยได้ลงข้อมูลแบบเฝ้าระวังการทำร้ายตนเอง รง 506.DS จำนวน 388 คน

          ผลการศึกษา: จากการศึกษาและเก็บข้อมูลผู้พยายามฆ่าตัวตาย มีจำนวนทั้งสิ้น 388 ราย ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 69.6) อายุ 30 – 39 ปี (ร้อยละ 25.5) สถานะคู่ (ร้อยละ 33.2) ประกอบอาชีพรับจ้าง (ร้อยละ 19.6) และมีโรคประจำตัวทางด้านจิตเวช (ร้อยละ 43.5) ผู้ที่พยายามฆ่าตัวตายส่วนใหญ่ไม่เคยมีประวัติการทำร้ายตนเอง (ร้อยละ 65.2) สำหรับวิธีการพยายามฆ่าตัวตาย ส่วนใหญ่ใช้วิธีกินยาเกินขนาด (ร้อยละ 42.3) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการเกิดการทำร้ายตนเอง ได้แก่ เพศหญิงมีโอกาสเกิดการทำร้ายตนเอง 2.37 เท่า (95% confidence interval [CI] = 1.34 – 4.18) เมื่อเทียบกับเพศชาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  และผู้ป่วยที่มีโรคประจำตัวทางจิตเวชมีโอกาสเกิดการพยายามฆ่าตัวตาย 3.67 เท่า (95%CI = 1.78 – 7.52) เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ไม่มีโรคประจำตัวทางจิตเวช

          สรุป: เพศหญิงและการมีโรคประจำตัวทางจิตเวชเป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่าตัวตายในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในโรงพยาบาลวชิระภูเก็ต