ภาวะแทรกซ้อนของการมีกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าวในกลุ่มผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะแบบไม่รุนแรง
คำสำคัญ:
บาดเจ็บที่ศีรษะแบบไม่รุนแรง, กระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าว, ภาวะแทรกซ้อน, เอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองบทคัดย่อ
บทนํา: การวินิจฉัยภาวะกระดูกฐานกะโหลกศีรษะ แตกร้าวสามารถทําได้จากการเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง ความละเอียดสูง แต่มีข้อจํากัดคือค่าใช้จ่ายสูงและไม่ สามารถทําได้ทุกโรงพยาบาลงานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงความชุกของการเกิดเลือดออกในกะโหลก ศีรษะและภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ของกระดูกฐานกะโหลก ศีรษะแตกร้าวในกลุ่มผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะแบบไม่รุนแรง เพื่อพิจารณาถึงความจําเป็นของการส่งตรวจเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์สมอง
วิธีการวิจัย: การศึกษาวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง โดย รวบรวมข้อมูลผู้ป่วยอายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไปที่ได้รับบาดเจ็บ ที่ศีรษะแบบไม่รุนแรงและได้รับการวินิจฉัยภาวะกระดูก ฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าวจากเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง ที่โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ร่วมกับมีอาการแสดง ของภาวะกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าว ในช่วงเดือน มกราคม พ.ศ. 2552 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2555 มา วิเคราะห์ และรายงานผล การเกิดภาวะแทรกซ้อนของ ภาวะกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าว
ผลการวิจัย: ผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะแบบไม่รุนแรงที่ได้รับการ วินิจฉัยภาวะกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าวจากเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์สมองร่วมกับมีอาการหรืออาการแสดงของ ภาวะกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าวเข้าเกณฑ์การศึกษา ทั้งหมด 65 ราย, มีภาวะแทรกซ้อน 61 ราย (ร้อยละ 95.4) ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยที่สุดได้แก่ เลือดออกในกะโหลก ศีรษะ 43 ราย (ร้อยละ 70.5) และเส้นประสาทสมองถูกกด ทับ 6 ราย (ร้อยละ 9.8) มีผู้ที่ได้รับการผ่าตัดกะโหลกศีรษะ 12 ราย (ร้อยละ 19.7) และในกลุ่มที่ได้รับการเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์สมองเนื่องจากมีอาการแสดงของกระดูกฐาน กะโหลกศีรษะแตกร้าวเพียงอย่างเดียวพบภาวะแทรกซ้อน ร้อยละ 70.3 ผู้ป่วยที่มีอาการแสดงของกระดูกฐานกะโหลก ศีรษะแตกร้าวคิดเป็นร้อยละ 58 ของผู้ป่วยที่พบกระดูกฐาน กะโหลกศีรษะแตกร้าวจากเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง ค่ามัธยฐานจํานวนวันที่นอนโรงพยาบาลคือ 4 วัน และไม่พบ ผู้ป่วยที่มีเยื่อหุ้มสมองอักเสบติดเชื้อภายใน 2 สัปดาห์หลัง ได้รับบาดเจ็บ
สรุป: ผู้ป่วยที่มีกระดูกฐานกะโหลกศีรษะแตกร้าวใน กลุ่มบาดเจ็บที่ศีรษะแบบไม่รุนแรงพบภาวะแทรกซ้อนได้ บ่อยและพบภาวะแทรกซ้อนรุนแรงจนต้องได้รับการผ่าตัด ดังนั้นผู้ป่วยที่มีอาการแสดงของกระดูกฐานกะโหลกศีรษะ แตกร้าวควรได้รับการเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองทุกราย
เอกสารอ้างอิง
Memduh Kerman BC, and Ahmet Dagtekin. Management of Skull Base Fractures. Neurosurgery Quarterly. 2002;12(1):23–41.
Kral T, Zentner J, Vieweg U, Solymosi L, Schramm J. Diagnosis and treatment of frontobasal skull fractures. Neurosurg Rev. 1997;20(1):19-23.
Patchell ETdlaRA. Classification and Management of Skull Base Fractures. Neurosurgery Quarterly 2002;12(1):42–62.
Villalobos T, Arango C, Kubilis P, Rathore M. Antibiotic prophylaxis after basilar skull fractures: a meta-analysis. Clin Infect Dis. 1998 Aug;27(2): 364-9.
Kapila A, Chakeres DW. Clivus fracture: CT demonstration. J Comput Assist Tomogr. 1985 Nov-Dec;9(6):1142-4.
Antoniades K, Karakasis D, Taskos N. Abducent nerve palsy following transverse fracture of the middle cranial fossa. J Craniomaxillofac Surg. 1993 Jun;21(4):172-5.
Dublin AB, Poirier VC. Fracture of the sella turcica. AJR Am J Roentgenol. 1976 Dec;127 (6):969-72.
Liang W, Xiaofeng Y, Weiguo L, Wusi Q, Gang S, Xuesheng Z. Traumatic carotid cavernous fistula accompanying basilar skull fracture: a study on the incidence of traumatic carotid cavernous fistula in the patients with basilar skull fracture and the prognostic analysis about traumatic carotid cavernous fistula. J Trauma. 2007 Nov; 63(5):1014-20; discussion 20.
Worthington JP, Snape L. Horner's syndrome secondary to a basilar skull fracture after maxillofacial trauma. J Oral Maxillofac Surg. 1998 Aug;56(8):996-1000.
Borthne A, Sortland O, Blikra G. [Head injuries with delayed intracranial hemorrhage].Tidsskr Nor Laegeforen. 1992 Nov 10;112(27):3425-8
Soloniuk D, Pitts LH, Lovely M, Bartkowski H. Traumatic intracerebral hematomas: timing of appearance and indications for operative removal. J Trauma. 1986 Sep;26(9):787-94.
Brodie HA, Thompson TC. Management of complications from 820 temporal bone fractures. Am J Otol. 1997 Mar;18(2):188-97.
Kadish HA, Schunk JE. Pediatric basilar skull fracture: do children with normal neurologic findings and no intracranial injury require hospitalization? Ann Emerg Med. 1995 Jul;26(1): 37-41.
Institute T. Clinical practice guildlines in surgery. Royal College of Surgeons of Thailand 2008.
VAN BAALEN B. OE, MAAS A. I. R., 2002 - Traumatic Brain Injury: Severity and Outcome. In: L. VJ, editor. 2002 Yearbook of Intensive Care and Emergency Medicine. Berlin: Springer.
Mena JH, Sanchez AI, Rubiano AM, Peitzman AB, Sperry JL, Gutierrez MI, et al. Effect of the modified Glasgow Coma Scale score criteria for mild traumatic brain injury on mortality prediction: comparing classic and modified Glasgow Coma Scale score model scores of 13. J Trauma. 2011 Nov;71(5):1185-92; discussion 93.
Servadei F, Teasdale G, Merry G. Defining acute mild head injury in adults: a proposal based on prognostic factors, diagnosis, and management. J Neurotrauma. 2001 Jul;18(7):657-64.
Resnick DK, Subach BR, Marion DW. The significance of carotid canal involvement in basilar cranial fracture. Neurosurgery. 1997 Jun;40(6):1177-81.
Eftekhar B, Ghodsi M, Nejat F, Ketabchi E, Esmaeeli B. Prophylactic administration of ceftriaxone for the prevention of meningitis after traumatic pneumocephalus: results of a clinical trial. J Neurosurg. 2004 Nov;101(5):757-61
Pretto Flores L, De Almeida CS, Casulari LA. Positive predictive values of selected clinical Signs associated with skull base fractures. J Neurosurg Sci. 2000 Jun;44(2):77-82; discussion -3.
Surgeons ACo. Advanced trauma life support. 8th ed. America 2008.
Stiell IG, Wells GA, Vandemheen K, Clement C, Lesiuk H, Laupacis A, et al. The Canadian CT Head Rule for patients with minor head injury. Lancet. 2001 May 5;357(9266):1391-6
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับตีพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทย ถือเป็นเป็นลิขสิทธิ์ของ วิทยาลัยแพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทย
กรณีที่บทความได้รับการตีพิมพ์ในวารสารเวชศาสตร์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทยแล้ว จะตีพิมพ์ในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ ไม่มีสำเนาการพิมพ์ภายหลังหนังสือเผยแพร่เรียบร้อยแล้ว ผู้นิพนธ์ไม่สามารถนำบทความดังกล่าวไปนำเสนอหรือตีพิมพ์ในรูปแบบใดๆ ที่อื่นได้ หากมิได้รับคำอนุญาตจากวารสารเวชศาสตร์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทย
