ความเข้าใจในขบวนการสร้างความเสี่ยงต่อภาวะภัยพิบัติและการจัดการความเสี่ยงต่อภัยพิบัติ

บทคัดย่อ

การจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติในปัจจุบันได้ให้ความสำคัญกับการป้องกัน ลดผลกระทบและการเตรียมพร้อมตอบโต้ภัยพิบัติ ดังนั้นความเข้าใจถึงกระบวนการเกิดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติจึงมีความจำเป็น ปัจจัยหลักที่สนับสนุนการเกิดความเสี่ยงได้แก่ ภัย (hazard), ความเปราะบาง (vulnerability)และการเผชิญภัย (exposure) ในขณะเดียวกันนั้น ศักยภาพขององค์กร (capacity) ก็เป็นปัจจัยที่ช่วยลดความเสี่ยงดังกล่าว จากความเข้าใจข้างต้นได้ส่งผลต่อการจัดการภาวะภัยพิบัติในทศวรรษนี้ ให้มุ่งเน้นการจัดการความเสี่ยงก่อนเกิดภาวะภัยพิบัติเป็นอันดับต้น และเตรียมพร้อมเพื่อการตอบโต้หากเกิดภัยพิบัติไปพร้อมๆ กัน งานวิจัยต่างๆ สนับสนุนการมีส่วนร่วมของชุมชนที่อาจได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติเนื่องจากชุมชนเหล่านั้นสามารถค้นหาความเข้มแข็งและศักยภาพภายในชุมชนและนำมาขยายผลเพื่อจัดการกับความเปราะบางและความเสี่ยงในชุมชนด้วยกระบวนการที่เหมาะสมกับสภาพปัญหาและทรัพยากรในชุมชน งานวิจัยยังสนับสนุนการจัดการเชิงนโยบายที่จะสนับสนุนชุมชนเข้มแข็ง (resilient community) ตัวอย่างจากการจัดการสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงได้แสดงให้เห็นว่า ต้องใช้กระบวนการจัดการในหลายมิติในการจัดการความเสี่ยง อาทิเช่น การติดตั้งสัญญานเตือนภัยจากสภาพอากาศเพื่อลดการสูญเสียและการบาดเจ็บยามเมื่อเกิดภัย ซึ่งเป็นไปในทางเดียวกันกับรายงานจากผู้เชียวชาญว่า การจัดการเพื่อลดผลกระทบและป้องกันนั้นเป็นการลงทุนที่มีประสิทธิภาพมากกว่าค่าใช้จ่ายในการตอบโต้ภัยพิบัติ