แนวทางการคัดกรองเพื่อระบุภาวะพิษเหตุติดเชื้อนอกโรงพยาบาล ที่นำส่งโดยชุดปฏิบัติการฉุกเฉินระดับสูง

บทคัดย่อ

บทนำ: ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ เป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิตและพิการในประเทศไทย ภาวะพิษเหตุติดเชื้อเป็นภาวะที่ทำการวินิจฉัยได้ยาก ปัจจุบันมีการใช้เครื่องมือในการวินิจฉัยที่หลากหลายซึ่งเครื่องมือแต่ละชนิดมีความยากง่ายในการใช้ รวมถึงมีความไวและความจำเพาะที่แตกต่างกัน ในการคัดกรองผู้ป่วยพิษเหตุติดเชื้อนอกโรงพยาบาล แต่ยังไม่มีเครื่องมือชนิดใดที่ถูกยอมรับว่าเป็นเครื่องมือที่เหมาะสมที่สุด

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ กับการวินิจฉัยภาวะพิษเหตุติดเชื้อนอกโรงพยาบาลที่นำส่งโดยชุดปฏิบัติการฉุกเฉินระดับสูง และเพื่อนำปัจจัยที่ส่งผลต่อการวินิจฉัย ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ มาสร้างเป็น แนวทางใหม่ในการคัดกรองผู้ป่วยที่มีภาวะพิษเหตุติดเชื้อนอกโรงพยาบาล                               

วิธีดำเนินการวิจัย : เป็นการศึกษาแบบ Retrospective cohort study  ดำเนินการตั้งแต่ 1 มกราคม 2563 – 31 มกราคม 2564 ในผู้ป่วยที่สงสัยภาวะพิษเหตุติดเชื้อ(sepsis) เปรียบเทียบกับการวินิจฉัยสุดท้าย(final diagnosis) ที่นำส่งโดยชุดปฏิบัติการฉุกเฉินระดับสูง เก็บข้อมูลจากบันทึกทางการแพทย์ในระหว่างการนำส่งและเวชระเบียน โดยนำข้อมูลมาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลต่อการวินิจฉัย ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ

ผลการวิจัย:ผู้ป่วยจำนวน 285 คน มี 129 คน ที่มีภาวะพิษเหตุติดเชื้อ พบปัจจัยที่มีผลต่อการวินิจฉัยภาวะพิษเหตุติดเชื้ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ Systolic blood pressure≤ 90 mmHg (OR 4.397, 95%CI 2.106-90178, p<0.001), Pulse oximetry≤ 94% (OR 2.652, 95%CI 1.551-4.445, p<0.001),Blood glucose>180mg/dL (OR 3.812, 95%CI 1.677-8.663, p=0.001) และ Glasgow Coma Scale≤14 (OR 1.866, 95%CI 1.103-3.159, p=0.020)

สรุป: ปัจจัยที่มีผลต่อการวินิจฉัยผู้ป่วยที่มีภาวะพิษเหตุติดเชื้อนอกโรงพยาบาลที่นำส่งโดยชุดปฏิบัติการฉุกเฉินระดับสูง ได้แก่ Systolic blood  pressure≤ 90 mmHg, Pulse oximetry≤ 94%, Blood glucose>180mg/dL และ Glasgow Coma Scale≤14