การศึกษาเปรียบเทียบปริมาณการให้สารน้ำในระยะแรก กับอัตราการตายในผู้ป่วยอุบัติเหตุที่มีภาวะช็อก จากการเสียเลือด

บทคัดย่อ

บทนำ การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุโดยเฉพาะอุบัติเหตุทางการจราจรเป็นสาเหตุการเสียชีวิตลำดับต้นๆของประเทศไทย การดูแลรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุที่มีภาวะช็อกจำเป็นต้องให้สารน้ำและเลือด ปริมาณสารน้ำที่เหมาะสม ในการให้ผู้ป่วยในระยะเริ่มต้นจึงมีความสำคัญที่จะทำนายผลลัพธ์ของกระบวนการรักษาผู้ป่วยได้

วัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อศึกษาปริมาณการให้สารน้ำในระยะแรกกับอัตราการตายในผู้ป่วยอุบัติเหตุรถที่มีภาวะช็อก จากการเสียเลือด

วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาแบบย้อนไปข้างหลังโดยแบ่งผู้ป่วยออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกคือผู้ป่วยอุบัติเหตุที่มีภาวะช็อกได้รับสารน้ำในระยะแรก ปริมาณไม่เกิน 2,000 มิลลิลิตร และกลุ่มที่สองผู้ป่วยอุบัติเหตุที่มีภาวะช็อกได้รับสารน้ำในระยะแรกปริมาณมากกว่า 2,000 มิลลิลิตร ติดตามผลลัพธ์ทางคลินิก ได้แก่ อัตราการตายที่ห้องฉุกเฉิน อัตราการตายที่ 24 ชั่วโมง อัตราการตายที่ 30 วัน การเกิดภาวะเลือดเป็นกรด การแข็งตัวของเลือดผิดปกติ การผ่าตัด และการนอนโรงพยาบาล

ผลการศึกษา มีผู้ป่วยในการศึกษาครั้งนี้ จำนวน 236 ราย แบ่งเป็นกลุ่ม ที่ได้รับสารน้ำในระยะแรกปริมาณน้อย 120 ราย กลุ่มได้รับสารน้ำ ในปริมาณมาก  116 ราย พบผลลัพธ์ทางคลินิก ได้แก่ การตายภายใน 24 ชั่วโมง OR 0.86 (95% CI 0.49 – 1.50, p value 0.590) การเกิดภาวะเลือดแข็งตัวผิดปกติ adjusted OR 1.61 (95% CI 0.79 – 3.28, p value 0.188) ภาวะเป็นกรดในเลือด adjusted OR 1.70 (95% CI 0.76 – 3.83, p value 0.196) การเข้ารับการผ่าตัด adjusted OR 1.91 (95% CI 0.90 – 4.07, p value 0.092)

สรุปผลการศึกษา ปริมาณสารน้ำที่ให้ในระยะเริ่มต้นในผู้ป่วยอุบัติเหตุที่มีภาวะช็อก ไม่สัมพันธ์กับอัตราการตาย และ การเกิดภาวะ เลือดเป็นกรด ภาวะเลือดแข็งตัวผิดปกติ และ การเข้ารับการผ่าตัดของผู้ป่วย