ปัจจัยที่สัมพันธ์กับอัตราเสียชีวิตในผู้บาดเจ็บที่มีระดับ ความฉุกเฉินจากการคัดแยกเป็นผู้บาดเจ็บฉุกเฉินวิกฤตและ ฉุกเฉินเร่งด่วน ณ ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลนพรัตนราชธานี

บทคัดย่อ

บทนำ
กลุ่มผู้บาดเจ็บที่มีระดับความฉุกเฉินจากการคัดแยกเป็นผู้บาดเจ็บฉุกเฉินวิกฤตและฉุกเฉินเร่งด่วน มีความสำคัญเนื่องจากมีอัตราเสียชีวิตสูง ดังนั้นการศึกษาหาปัจจัยที่สัมพันธ์กับอัตราเสียชีวิตจึงมีความ สำคัญในการพัฒนาระบบการดูแลรักษาผู้บาดเจ็บในห้องฉุกเฉิน

วัตถุประสงค์
วัตถุประสงค์หลัก เพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับอัตราเสียชีวิตในผู้บาดเจ็บฉุกเฉินวิกฤติ และฉุกเฉินเร่งด่วน ที่เข้ารับการรักษา ณ ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลนพรัตนราชธานี
วัตถุประสงค์รอง เพื่อศึกษาระยะเวลาในการอยู่ห้องฉุกเฉินนานกว่า 2 ชั่วโมง ส่งผลต่ออัตราเสียชีวิตหรือไม่

วิธีการศึกษา
การวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบตัดขวาง วิเคราะห์โดยใช้สถิติข้อมูลถดถอยพหุโลจิสติกส์ในผู้บาดเจ็บที่ได้รับการคัดแยกเป็นระดับฉุกเฉินวิกฤตและฉุกเฉินเร่งด่วน ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2561-31 มกราคม 2562 เก็บข้อมูลเพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับอัตราเสียชีวิต และระยะเวลาการใช้บริการในห้องฉุกเฉิน นานกว่า 2 ชั่วโมงกับอัตราเสียชีวิต

ผลการศึกษา
ผู้บาดเจ็บทั้งสิ้น 98 ราย เป็นผู้บาดเจ็บเสียชีวิต 31 ราย รอดชีวิต 67 ราย พบว่าปัจจัยที่สัมพันธ์กับ อัตราเสียชีวิต ได้แก่ วิธีการเดินทางมาโรงพยาบาล (OR = 229.64, 95% CI = 1.43-36751.19, P value = 0.04), Glasgow Coma Scale (OR = 0.63, 95% CI =0.40 – 0.98, P value =0.04) และพบว่า ระยะเวลาในการอยู่ห้องฉุกเฉินนานกว่า 2 ชั่วโมงไม่มีผลต่ออัตราเสียชีวิต

สรุป
ปัจจัยที่สัมพันธ์กับอัตราเสียชีวิตในผู้บาดเจ็บระดับความฉุกเฉินจากการคัดแยกเป็นผู้บาดเจ็บฉุกเฉิน วิกฤตและฉุกเฉินเร่งด่วน ได้แก่ วิธีการเดินทางมาโรงพยาบาล, Glasgow Coma Scale อีกทั้งพบว่า ระยะเวลาในการอยู่ห้องฉุกเฉินนานกว่า 2 ชั่วโมงไม่มีผลต่ออัตราเสียชีวิต