WATER ACTIVITY TOURISM MANAGEMENT MODEL: A CASE STUDY OF BAN THUNG RAK, KURABURI DISTRICT, PHANG NGA PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This study was a qualitative research whose purpose was to study the management model of water tourism activities and it was also a case study of Ban Thung Rak, Kuraburi District, Phang Nga Province. There were 22 main data informants and stakeholders consisting of Chaipattana Foundation, Phang Nga government agencies involved in policy making and tourism development in Ban Thung Rak, tourism entrepreneurs, and tour guides in Ban Thung Rak. Opened-ended questions were used to interview all informants and content analysis was used to analyze the data. The data were then synthesized for possible issues to formulate water activities for tourism. Quantitative research and action research were then used by organizing water tourism activities at Ban Tung Rak. The information on tourists’ opinions on water activities at Ban Thung Rak was then collected. 409 questionnaires were distributed and the data were analyzed by descriptive methods.
It was found that for water activities in Ban Thung Rak, tourism personnel should be prepared to organize water tourism activities by being trained, having field trips or being given knowledge concerning first aid and how to be good oarsmen or good guides. In addition, tourist attractions and infrastructure in Ban Thung Rak area should be upgraded to be accessible to welcome tourists. To tourism management, the community travel leaders should be prepared for tourist groups. Water management should consist of 1) management which includes systematic planning to provide services to tourists, community organizing water tourism activities, coordinating with government agencies and tourism entrepreneurs for exchanging tourist information among each other, quality control of tourism services and facilities; 2) tourism management of the community and people related to tourism to manage tourism activities, management of accommodation, transportation routes, transportation, and community product outlets, support to the knowledge and information on tourism to plan and improve tourism activities to meet the tourists’ needs; 3) government agencies’ tourism management focusing on coordination and cooperation among all units at all levels and the emphasis is on supporting tourism activities and integrating proactive management to provide quality tourist services.
Article Details
The published article is a copyright of the Academic Journal of Thailand National Sports University. The passage appeared in each article in this academic journal is a perspective of each author which is not related to the journal. Each author is required to be responsible for all components of his/her own article. If there are any mistakes, each author must be responsible for those mistakes on his/her own.
References
กรมการท่องเที่ยว. (2560). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560-2564). วันที่ทำการสืบค้น 5 มีนาคม 2559.เข้าถึงได้จาก http://www.tica.or.th/images/plan_tourism2555-2559/2555-2559.pdf
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยว พ.ศ. 2558-2560 สำนักนโยบาย และแผน กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
โกศล ดีศีลธรรม. (2551). โลจิสติกส์และห่วงโซ่อุปทานสำหรับการแข่งขันยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ฐานการพิมพ์.
ฉันทัช วรรณถนอม. (2552). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สามลดา.
ธนิต โสรัตน์. (2550). การประยุกต์ใช้โลจิสติกส์และโซ่อุปทาน. กรุงเทพฯ: วี-เซิร์ฟ โลจิสติกส์.
นิศา ชัชกุล. (2554). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (Tourism Industry). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2555). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: เฟิร์นข้าหลวง พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
พงษ์ชัย อธิคมรัตนกุล. (2550). การประเมินผลสัมฤทธิ์ในการใช้บริการโลจิสติกส์ภายนอก. วารสารพัฒนาบริหารศาสตร์, 47(3), 119-140.
พนารัช ปรีดากรณ์. (2556). การพัฒนาธุรกิจการท่องเที่ยวผ่านการสร้างเครือข่ายกลุ่มธุรกิจ. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 9(1), 48-67.
วลัยพร ริ้วตระกูลไพบูลย์ (2556). การตัดสินใจท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วันทิกา หิรัญเทศ. (2556). รายงานการวิจัยเรื่องปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงนิเวศของนักท่องเที่ยวชาวไทยในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดนนทบุรี. นนทบุรี: วิทยาลัยราชพฤกษ์.
สำนักงานจังหวัดพังงา. (2556). แผนปฏิบัติราชการประจำปีของจังหวัดพังงาประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2556. พังงา: สำนักงานจังหวัดพังงา.
สุขุมาลย์ หนุมาศ. (2552). แรงจูงใจของนักท่องเที่ยวชายไทยในการชมวัดและพิพิธภัณฑ์กรณีศึกษาวัดพระมหาธาตุมหาวิหาร อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. การค้นคว้าอิสระ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยนเรศวร.