The Administration Model of the Thailand Institute of Physical Education for the next dacade

Main Article Content

Surapon Wongsatit
Paradee Anuntanawee
Somsak Lila

Abstract

This research aims at the study were to construct and evaluate a model of The Thailand Institute of Physical Education in The Decade. The methodology were using Delphi Ethnographic Delphi Futures Research (EDFR) and using focus group discussion technique in testing the situation of the model.


The results show that The Administration Model of The Thailand Institute of Physical Education in The Decade is qualify and can be put in Action include the 121 articles. The Philosophical vision policy has 25 articles. The Administrative structure has 14 articles. The mission consists of: Strategic Management10 Articles: Personal Management 5 articles: Budget administrations 14 Articles: relying on oneself 4 Articles: Teaching 3 articles: Researching 5 articles: community serves 6 articles: using and Technology development 8 articles: art and cultural local preservation 6 articles: Communication 2 articles. The moves organization has 8 articles. The last assessment and guaranteeing quality has 11 articles. The results of The Administration Model of The Thailand Institute of Physical Education in The Decade as validated by administrators and teachers suggest the same exact model as it was validated by the panel experts: comprise of 5 parts and 121 articles.

Article Details

How to Cite
Wongsatit, S., Anuntanawee, P., & Lila, S. (2022). The Administration Model of the Thailand Institute of Physical Education for the next dacade. Academic Journal of Thailand National Sports University, 6(2), 1–16. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/256322
Section
Research Articles

References

จิรวัฒน์ พระสันต์ และ วิรุณ ตั้งเจริญ. (2547). การพัฒนารูปแบบภารกิจของมหาวิทยาลัย ในการพัฒนาศิลปกรรมท้องถิ่น: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยนเรศวร. Naresuan University Journal 2004; 1241).

จํารัส นองมาก. (2546). ปฏิบัติการการประกันคุณภาพการศึกษา, กรุงเทพ ฯ : พัฒนาคุณภาพวิชาการ.

ดิษยภัทร ไชยพิเดช. (2548). บทบาทของบุคลากรต่อการกระจายอํานาจการบริหารงานงบประมาณในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแกนเขต 5. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (การบริหารการศึกษา), ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นงลักษณ์ เรือนทอง. (2550), รูปแบบการบริหารโรงเรียนที่มีประสิทธิผล. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. บัณฑิตวิทยาลัย.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553, (2553). กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2546). กระบวนทัศน์ใหม่ในการบริหารจัดการอุดมศึกษาไทย. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาวนา กิตติวิมลชัย และคณะ (2551). ประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการประกันคุณภาพมหาวิทยาลัยขอนแก่น, สํานักงานประเมินและประกันคุณภาพ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

เสียงพิณ อําโพธิ์. (2543), อนาคตภาพการบริหารงานของวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุขในช่างแผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษาฉบับที่ 9. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. พยาบาลศาสตร์.

สํานักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). กรอบแผนอุดมศึกษาระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 2 (2551-2565), กลุ่มพัฒนานโยบายอุดมศึกษา สํานักนโยบายและแผนการอุดมศึกษา ครั้งที่ 3, 57 หน้า.

วุฒิชัย ธนาพงศธร และคณะ. (2552) รายงานวิจัยเรื่อง การพัฒนาตัวบ่งชี้เพื่อกํากับติดตามการจัดการอุดมศึกษาตามกรอบมาตรฐานการอุดมศึกษาและกรอบแผนอุดมศึกษา ระยะยาว 15 ปี ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2551-2565), วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2556, เข้าถึงข้อมูลได้จาก http://www.mua.go.th/data pr/250354 2.pdf .

สํานักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2546ก), ระบบการประกันคุณภาพการศึกษาตามเจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพ ฯ: พิมพ์ดีจํากัด.

Dove, C.S. (2005). The Share Service Center: A Model for University Efficiency. (Avialable Online: http://www.lib.umi.com/dissertation/fullcit/3124682)