Model of the value added of Thailand sports school competition management

Main Article Content

Larothip Indee

Abstract

The purpose of this rescarch was to investigate the model of the value added of Thailand sports school competition management of the Institute of physical education. The study was devided into 3 steps : 1. To study and analize surrounding conditions of sports school competition management, employing SWOT technique. 2. To formalize the model of value added of Thailand sports school competition management, utilizing Delphi Technique for validation and 3. To verify the suitability and feasibility of the


extablished model, using focus group discussion.


The purposive sampling employed to collect the targets samples. They were 115 experts who were directly related to the study. The research was a mixed methods consisted of the qualitative and quantitative.


The collected data were analyzed in terms of means, standard deviations, medians, interquartile ranges and index of congruence (IOC)


The research were as follows : The model of value added of Thailand sports school competition management consisted of 6 important aspects as to :


  1. In management competition aspect, it should be value added and standardized from the nation to international level.

  2. In financial aspect, the budget was provided from the government sectors, private sectors and individual support.

  3. In public relations aspect, it concerned all over networks included the provincial level and the nation level. The public relations should be carried over the year, both before and during the competition.

  4. In organizing students and people participation and cooperation, students and people in the local and nation levels were asked to volunteer in the competition, responsible job and cheering squad.

  5. In personnel recruitment aspect, personnel staff responsible for competition organizing should be experts having high qualification in both working proficiency and language.

  6. In raising competition management level, the sports school management competition should raise to ASEAN level with high international standard. National teams in ASEAN should be invited to participate in the competition. The event would attract interest of media, supporter and all people in ASEAN community.

The validating with Delphi Technique are model of the value added to of Thailand sports school competition management, it was found that the median is 4.86 and the quartile range was 0.76. For the verification of suitability and feasibility of the model, the discussion group of qualified opinion states that the model is appropriate and possible adoption process to adding value and reducing costs to increase benefits and reduce costs. The increasing benefits for 6 aspects, an average consensus of opinions (IOC) was equal to 0.70


The model of the value added of Thailand sports school competition management can be applied to practical. Suggestions : The Institute of Physical Education, Ministry of Tourism and Sports should adopt the model of the value added of Thailand sports school competition management. The researchers of this study deployed 6 achieved values in the management of school athletic and sportsmanship with the maximum benefit.

Article Details

How to Cite
Indee, L. (2022). Model of the value added of Thailand sports school competition management. Academic Journal of Thailand National Sports University, 6(3), 17–32. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/256390
Section
Research Articles

References

การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2544). คู่มือการบริหารงานสิทธิประโยชน์การกีฬา 2544. กรุงเทพฯ: การกีฬาแห่งประเทศไทย.

การบริหารแนวคิดและวิธีการทํางาน. http://school.obec.go.th/talesonghong/HTML File

คม ไอเดีย, มูลค่าคืออะไร. http://www.vcharkarn.com/vblog/33288. (18 ธันวาคม 2553)

จารึก อารีราชการรัณย์, พล.ตรี ดร., สุพิตร สมาหิโต, รศ.ดร., อุดร รัตนภักดิ์, รศ., เกษม นครเขตต์,ผศ.ดร., บรรจบ ภิรมย์คํา, รศ., วิชิต คนึงสุขเกษม, รศ.ดร., ณัฐยา แก้วมุกดา, ผศ.ดร., วาสนา มั่งคั่ง, ศิริชัย ศรีพรหม, ผศ., อาพรรณชนิตศิริแพทย์, ดร., พรเพ็ญ ลาโพธิ์ และจันทร์พร แช่มช้อย. (2551), ปรากฏการณ์เหนือการแข่งขันกีฬาใน “โอลิมปิกปักกิ่ง 2008” (พิมพ์ครั้งที่ 1). กาญจนบุรี: สหายพัฒนาการพิมพ์.

ชนิตว์สรณ์ ตรีวิทยาภูมิ (22 พฤษภาคม 2553). โครงการจัดทําข้อมูลองค์ความรู้งวดที่ 1 : นิยามธุรกิจ: การตลาด. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. http://www.ismed.or.th/SME/src/upload

ธเนศ ยุคันตวนิชชัย, ดร.. (มีนาคม 2553). ขับเคลื่อนการกีฬาด้วย Sports Marketing, 1688 มีเดีย, กรุงเทพฯ

ธเนศ ยุคันตวนิชชัย, ดร. เอกสารประกอบการบรรยาย วิชา Sport Management, คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สาขาการจัดการการกีฬา, มปท.

ธีรยุส วัฒนาศุภโชค. (2549). 108 แบรนด์แห่งองค์กรนวัตกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 1), กรุงเทพฯ. บริษัท เนชั่นมัลติมีเดีย กรุ๊ป จํากัด (มหาชน).

น้อม สังข์ทอง. (2543). การจัดการแข่งขันกีฬา (ฉบับปรับปรุงใหม่), (พิมพ์ครั้งที่ 2), สงขลา: ภารกิจการผลิตเอกสารและตํารา กลุ่มงานส่งเสริมและประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ.

บริษัท อิมเมจ เอ็นเตอร์ไพรส์ จํากัด. (2549). Profit Plus with Marketing : กลยุทธ์การตลาดเพื่อเพิ่มกําไร. (พิมพ์ครั้งที่ 1), กรุงเทพฯ: บริษัท เลคแอนด์ฟาวด์เท่นพริ้นติ้ง จํากัด.

ปรางทิพย์ ยุวานนท์, การจัดการการกีฬา-Sport Management. (2552), บริษัท พิมพ์ดีการพิมพ์จํากัด, กรุงเทพฯ

ไพบูลย์ แก่นนาคํา. (ม.ป.ป.). คู่มือการวางแผนการตลาดกีฬาอาชีพ. กรุงเทพฯ: การกีฬาแห่งประเทศไทยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ศัพท์ทรัพยากรมนุษย์ “การสร้างมูลค่าเพิ่ม”. http://kchri.tu.ac.th/index.php?title. 14 ธันวาคม 2551)

มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (กันยายน 2551). การทํางานที่เพิ่มมูลค่า (Value Added) และต้นทุนที่เพิ่ม (Adds Cost). http://learners.in.th/blog/quality.

สามารถ หงส์วิไล. (23 พฤศจิกายน 2552), มูลค่าเพิ่มเชิงเศรษฐกิจ (Economic Value Added). http://www.idis.ru.ac.th/report/index.php?topic=409.0;wap2)

สุวัฒน์ ศิรินิรันดร์ และภาวนา สายชู. คู่มือสําหรับนักบริหารและนักศึกษาปริญญาโท MBA HANDBOOK. (2554). พิมพ์ครั้งที่ 13, บริษัท ออฟเซ็ท จํากัด. กรุงเทพฯ.

สิริพันธ์ วงศ์อินทวัง. (ตุลาคม 2550 : 6-2), การส่งเสริมการตลาดและการสื่อสารการตลาด (Promotion and Marketing Communication), ตุลาคม 2550. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร. (2551). ถอดรหัสเศรษฐศาสตร์เพื่อเข้าใจเศรษฐกิจ, โสภณการพิมพ์, กรุงเทพฯ.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภร เสรีรัตน์, ปณิศา มีจินดา และอรทัย เลิศวรรณวิทย์. (2550). กลยุทธ์การตลาดและการบริหารเชิงกลยุทธ์โดยมุ่งที่ตลาด, กรุงเทพฯ: บริษัท ธนธัชการพิมพ์ จํากัด.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, สมชาย หิรัญกิตติ, สุดา สุวรรณาภิรมย์, ชวลิต ประชาวานนท์ และสมศักดิ์ วานิชยาภรณ์. (2545), องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

ศัพท์หมวดทรัพยากรบุคคล, http://kchri.tu.ac.th/index.php?

แหล่งความรู้ของการบริหารการจัดการสมัยใหม่. http://www.drmanage.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538640555, 2553)

อนุวัฒน์ ทรัพย์พืชผล. (2546). โมเดลการจัดการแห่งศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: บริษัทพงษ์วรินการพิมพ์ จํากัด อัญญาขันธวิทย์,

ศิลปะพร ศรีจั่นเพชร และเดือนเพ็ญ จันทร์ศิริศรี. (2552). การกํากับดูแลเพื่อสร้างมูลค่ากิจการ. (พิมพ์ครั้งที่ 1), กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย, บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิซซิ่ง จํากัด.

เอกชัย บุญยาทิษฐาน. (2553). EVM Economic Value Management การบริหารมูลค่าเพิ่มเชิงเศรษฐศาสตร์, กรุงเทพฯ: บริษัท ส.เอเชียเพรส (1989) จํากัด.

Robert S. Kaplan & David P. Norton. (2550). การใช้ Balanced Scorecard ประสานพลังทั้งองค์การ แปลและเรียบเรียงจาก Alignment. โดย ดร.จักร ติงศภัทิย์. (พิ่มครั้งที่ 1), กรุงเทพฯ ธรรกมลการพิมพ์