The Development of Self-Discipline Test of Students Sports School Under Institute of Physical Education Ministry of Tourism and Sports
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to development of self-discipline test of student Sports School under Institute of Physical Education, Ministry of Tourism and Sport by finding the quality of this tool, the normal criteria and constructing its manual. The sample group consisted of 500 form juniorhigh school students sports school under Institute of Physical Education, Ministry of Tourism and Sport selected by simple random
sampling.
The results of this study were as follows:
The content validity determined by experts on the congruence between the test items and situations of each item ranged on the index of congruence from 0.60 to 1.00.
The face validity of the inventory, computed from Pearson's product moment correlation co-efficient between scores of the inventory and the average score evaluated by teachers on the inventory, revealed that they were significantly correlated at 0.01 level. The construct validity The norms showed normal T score from T22 to T70.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The published article is a copyright of the Academic Journal of Thailand National Sports University. The passage appeared in each article in this academic journal is a perspective of each author which is not related to the journal. Each author is required to be responsible for all components of his/her own article. If there are any mistakes, each author must be responsible for those mistakes on his/her own.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2543). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว,
จริญญา เฉลาประโคน. (2545). การพัฒนาแบบประเมินจริยธรรมรับผิดชอบสําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จันทรา พวงยอด. (2543). การพัฒนาความรับผิดชอบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนพุทธจักรวิทยาโดยใช้กิจกรรมและเทคนิคการประเมินตามสภาพจริง, ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชวาล แพรัตกุล. (2520), เทคนิคการเขียนข้อสอบ. กรุงเทพฯ : สํานักทดสอบวิทยาลัยวิชาการประสานมิตร.
ชูศรี วงษ์รัตนะ, (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 10), นนทบุรี: ไทเนรมิตกิจอินเตอร์โปรเกรสซิป.
ดุสิต อุทิศพงษ์. (2547). การพัฒนาแบบวัดความรับผิดชอบต่อสังคม สําหรับนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวัดและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2521), จิตวิทยาการปลูกฝังวินัยแห่งตน. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2550). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 7), กรุงเทพฯ วี อินเตอร์ พริ้น.
บรรชา มุสิกานนท์. (2549). การพัฒนาแบบวัดคุณลักษณะใฝ่รู้ใฝ่เรียน สําหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2 ของโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตบางบอน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2520). การวัดผลและประเมินผลการศึกษา มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.มหาสารคาม.
ประนอม สุขนาคะ. (2545). การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่าน ความสามารถในการเขียนและความรับผิดชอบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนแบบมุ่งประสบการณ์ภาษากับการสอน ตามคู่มือครู, ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการแนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
เปรมพิชญา รักราวี. (2548). การพัฒนาเครื่องมือวัดคุณธรรม 4 ประการตามพระบรมราโชวาทของรัชกาลที่ 9 สําหรับเด็กและเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 9 จังหวัดสงขลา ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ.
พรชัย หนูแก้ว. (2550), สถิตินอนพาราเมตริก, กาญจนบุรี: คอมพิวเตอร์,
พรรณี ช. เจนจิต. (2545), จิตวิทยาการเรียนการสอน (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: เมธีทิป.
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช. (2543). คําพ่อสอน. ประมวลพระบรมราโชวาท และพระราชดํารัสเกี่ยวกับเด็ก และเยาวชน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทย และมูลนิธิพระดาบส.
พัฒนาวดี อนุสรเทวินทร์. (2544). การใช้กลุ่มสัมพันธ์เพื่อพัฒนาความรับผิดชอบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนลุมพุก (วันครู 2503) อําเภอคําเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร.วิทยานิพนธ์ปริญญา การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,
พิตร ทองชั้น (2547). การวัดทางด้านจิตพิสัย EQ. vs H.Q. วารสารวงการครู 38.
ภัทราพร เกษสังข์. (2549). การวิจัยทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
รัตนาภรณ์ พลชา. (2544), ผลของการใช้โปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมความขยันหมั่นเพียรความรับผิดชอบและความมีวินัยในการเรียน โดยใช้ตัวแบบบุคคลจริงให้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียน ภูกระดึงวิทยาคม. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ล้วน สายยศ, อังคณา สายยศ. (2540 ก) สถิติวิจัยทางการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3),กรุงเทพฯ: สุรีวิยาสาส์น.
ล้วน สายยศ, อังคณา สายยศ. (2540 ข), เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 2), กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.
วิยะดา เหล่มตระกูล. (ม.ป.ป.). การสร้างแบบวัดจิตพิสัย. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลําปาง.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2545). สถิติประยุกต์สําหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3), กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์ (พิมพ์ครั้งที่ 19), กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินันท์ วรรัตนกิจ (2545), การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับความรับผิดชอบต่อตนเองและส่วนรวมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้วิธีวิเคราะห์แบบสหสัมพันธ์คาโนนิคอล ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและสถิติทางการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ส. วาสนา ประวาลพฤกษ์, เอกสารประกอบการเรียนวิชาวัดผล 522 การวิเคราะห์องค์ประกอบ กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สมบูรณ์ ชิตพงศ์. (2535), การสร้างเครื่องมือวัดผลด้านจิตพิสัยในจิตวิทยาและสังคมพื้นฐานการวัดและประเมินผลการศึกษา, นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2536), มาตรฐานโรงเรียน. กรุงเทพฯ : สํานักนิเทศและพัฒนาการศึกษา.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542 ก) การพัฒนาด้านจิตพิสัยของผู้เรียน. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542 ข), พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). แผนการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2545-2549. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สํานักงานปฏิรูปการศึกษา. (2543), พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
สําเนียง ศิลป์ประกอบ. (2540), ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความรับผิดชอบต่อการเรียนและความเชื่อมั่นในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยแบบเรียน สําเร็จรูปกับที่ เรียนด้วยการสอนของครู, ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุภรัตน์ ขันธพัฒน์. (2544). ศึกษาความงามในพระบรมราโชวาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช พ.ศ. 2530-2540 ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยทักษิณ.
เสนอ ภิรมจิตรผ่อง. (2547). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียน. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี,
โสภาพร เสนีย์โสตร. (2551). แบบวัดคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านความมีวินัย และความรับผิดชอบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต 1. ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
อมรวรรณ แก้วผ่อง. (2542). การเปรียบเทียบผลของกิจกรรมกลุ่มและการให้คําปรึกษาแบบกลุ่มที่มีต่อการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมด้านความรับผิดชอบต่อตนเอง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 แนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
อรวรรณ พาณิชปฐมพงศ์. (2542). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับพฤติกรรมด้านความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อุดมพร อมรธรรม. (2549), ปรัชญาการศึกษาในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว, กรุงเทพฯ: แสงดาว.
อุบล แก้วหัวไทร. (2542). การพัฒนาแบบทดสอบวัดความมีวินัยในตนเอง แบบสถานการณ์ที่เป็นภาษาและแบบสถานการณ์ที่เป็นภาพการ์ตูน ที่มีรูปแบบคําถามต่างกัน, ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยทักษิณ.
Good, C. V. (1973). Dictionary of education (3 rd ed). New York: McGraw Hill Book.
Li, M. K. (2004). Academic and social motivation in New Zealand European, Chimese and Pacific Island University student. Retrieved July 23, 2009, from http//www. Aaceedu.au/99pap/lai99254 htm
Peck, R. F. & Havinghurt, R. J. (1963). Child development and personality. New York: John Willey & Sons.
Sanford, N. (1970). Twenty five years of higher education. California: Hossey Base.
Smith, H. C. (1968). Personality development. New York: Mc Graw Hill Book.
Wigginw, J. S., et sl. (1971). The psychology of personality. Massachusetts: Addison-Wesly.