รูปแบบสมการเชิงโครงสร้างของฟิตเนสเซ็นเตอร์ที่มีประสิทธิผลในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักคือ เพื่อวิเคราะห์รูปแบบสมการเชิงโครงสร้างการบริหารจัดการฟิตเนสเซ็นเตอร์ที่มีประสิทธิผลในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ตามรูปแบบการสร้างคุณค่าความสามารถ ในการแข่งขันกลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกและพนักงานที่เป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของฟิตเนส เฟิรส์ท วี ฟิตเนส และเวอร์จิ้น แอ็คทีฟ รวม 660 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ซึ่งนำมาจากงานวิจัยของดิฏฐชัย จันทร์คุณา (Dittachai Chankuna, 2018) สถิติที่ใช้ คือ รูปแบบสมการเชิงโครงสร้างด้วยโปรแกรมเอ็มพลัส ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบสมการเชิงโครงสร้างของฟิตเนสเซ็นเตอร์ที่มีประสิทธิผลในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ประกอบด้วยตัวแฝงภายนอกชื่อ สาเหตุ กับ ตัวแปรแฝงภายในชื่อ ผลลัพธ์ และมีความเหมาะสมปานกลาง (ค่าดัชนีวัดระดับความสอดคล้องเปรียบเทียบเท่ากับ 0.856) สาเหตุเป็นตัวแทนของการวางแผน และจัดองค์กร พฤติกรรมผู้บริโภค ลูกค้าสัมพันธ์ และการบริหารงานบุคคล ผลลัพธ์ เป็นตัวแทนของการบริการและผลิตภัณฑ์ กลยุทธ์การตลาด การพัฒนาองค์กร และเส้นทางอาชีพ สาเหตุมีอิทธิพลเส้นทางตรงไปสู่ผลลัพธ์ในระดับปานกลาง (ค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง เท่ากับ 0.865) พฤติกรรมผู้บริโภค กับ กลยุทธ์การตลาด มีอิทธิผลต่อการบริหารฟิตเนสเซ็นเตอร์ให้มีประสิทธิผล (ค่าสัมประสิทธิ์น้ำหนักปัจจัย เท่ากับ 0.844 และ 0.881 ตามลำดับ)
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Bandalos, D. L. (2002). The effects of item parceling on goodness-of-fit and parameter estimate bias in structural equation modeling. Structural equation modeling: A Multidisciplinary Journal, 9(1), 78-102.
Barth, M., Emrich, E., & Daumann, F. (2018). Approaches and methods used for measuring organizational performance in national sport governing bodies from 1986 to 2014. A systematized review. Current Issues in Sport Science, 3(010), 1-22.
Bodin Jaroenpradabkul & Pakdee Manahiranwed. (2016). Factors that influence a customer’s behavior toward decision-making in selection of the gym in Bangkok: Case study fitness first. Journal of Rangsit Graduate Studies in Business and Social Science, 1(1), 104-117.
Cameron, K. & Whetten, D. A. (1983). Organizational effectiveness: A comparison of multiple models. New York, NY: Academic Press.
Cameron, K. (1978). Measuring organizational effectiveness in institutions of higher education. Administrative Science Quarterly, 23(2), 604-627.
Chelladurai, P. (1987). Multidimensionality and multiple perspectives of organizational effectiveness. Journal of Sport Management, 1(1), 37-47.
DiPadova, L. M. & Faerman, S. R. (1993). Using the competing values framework for management information systems. Human Resource Management, 32(3), 175-202.
Dittachai Chankuna. (2014). Operationalization of the competing value approach for developing sports organizational effectiveness in Thailand. Journal of Sports Science and Technology, 14(1), 113-130.
Dittachai Chankuna. (2018). Confirmatory Factor analysis of effective fitness centers in Bangkok metropolitan region. Academic Journal Institute of Physical Education, 10(1): 65-76.
Dittachai Chankuna and Thanatpong Sukwong. (2018). 8Ps Marketing Mix Strategy in Fitness Business. Science Journal Chandrakasem Rajabhat University, 28(3), 37-44.
Eydi, H., Ramezanineghad, R., Yousefi, B., Sajjadi, S. N., & Malekakhlagh, E. (2011). Compressive review of organizational effectiveness in sport. Sport Management International Journal, 7(1), 6-21.
Hu, L.-t., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychological Methods, 3(4), 424-453.
Hu, L.-t., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indices in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(3), 1-55.
Ibrahim, A., Hamatineghad, M., Ramezanineghad, R., & Eydi, H. (2013). Designing organizational effectiveness model of selected iraq’s sport federations based on competing values framework. Sport Management International Journal, 9(1), 69-85.
Jekauc, D. et al. (2015). Prediction of attendance at fitness center: a comparison between the theory of planned behavior, the social cognitive theory, and physical activity maintenance theory. Frontiers in Psychology, 6(1), 1-10.
Karteroliotis, K. & Papadimitriou, D. (2004). Confirmatory factor analysis of the sport organizational effectiveness scale. Psychological Reports, 95(2), 366-370.
Kiattirat Warinsirirak & Suwalee Kaewloka. (2013). Marketing of fitness center in Thailand. Journal of Sport Management Association of Thailand, 3(2), 31-39.
Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. (4th ed.). New York, NY: The Guilford Press.
Papadimitriou, D. & Taylor, P. (2000). Organizational effectiveness of hellenic national sports organizations: A multiple constituency approach. Sport Management Review, 3(2), 23-46.
Quinn, R. E. & Rohrbaugh, J. (1981). A competing values approach to organizational effectiveness. Public Productivity Review, 5(2), 122-140.
Quinn, R. E. & Rohrbaugh, J. (1983). A spatial model of effectiveness criteria: Towards a competing values approach to organizational analysis. Management Science, 29(3), 363-377.
Rojas, R. R. (2000). A review of models for measuring organizational effectiveness among pro - profit and nonprofit organizations. Nonprofit Management & Leadership, 11(1), 97-104.
Shilbury, D. & Moore, K. A. (2006). A study of organizational effectiveness for national olympic sporting organizations. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 35(1),5-38.
Wita Budsdee & Akara Akarajirayuti. (2013). Weight loss fitness marketing activities. Journal of Sport Management Association of Thailand, 3(2), 1-9.
