แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษา ชุมชนอีสานล้านนา บ้านใหม่ราษฎร์บำรุง อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนผสมของการตลาดที่นักท่องเที่ยวต้องการส่งเสริมในการท่องเที่ยวโดยชุมชน อีสานล้านนา 2)สำรวจความคิดเห็นของชุมชนเรื่องการมีส่วนร่วมในการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชน อีสานล้านนา 3) วิเคราะห์ความคิดเห็นของผู้ประกอบการ ชุมชน และภาครัฐถึงแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืนและ4)กำหนดแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน อีสานล้านนา งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงผสม ได้แก่ การวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจากนักท่องเที่ยวชาวไทย จำนวน 385 คน ส่วนวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสอบถามมีโครงสร้างกับผู้ให้ข้อมูล กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 3 กลุ่ม ได้แก่ ชุมชน ผู้ประกอบการและภาครัฐ จำนวน 15 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้ตอบแบบสอบถามเป็นหญิง อายุเฉลี่ย 41 - 50 ปี สถานภาพสมรส การศึกษาระดับอนุปริญญา/ปวส. อาชีพข้าราชการ มีรายได้ต่อเดือนมีระหว่าง 10,001 - 15,000 บาท ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ เกี่ยวกับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด(7Ps) ที่นักท่องเที่ยวให้ความสำคัญต่อการท่องเที่ยวชุมชนอีสานล้านนา จังหวัดพะเยา พบว่าภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่.ด้านบุคลากร รองลงมาได้แก่ ด้านราคา ด้านการส่งเสริมการตลาด ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านกระบวนการ ด้านลักษณะทางกายภาพ และส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการจัดจำหน่าย 2) ข้อมูลวิจัยคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลให้ความคิดเห็นว่า ควรอนุรักษ์วิถีวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ชุมชนให้สามารถอำนวยประโยชน์ได้อย่างต่อเนื่อง ร่วมกันพัฒนาชุมชนให้เป็นไปในทางทิศทางเดียวกันและสืบสานตำนานเอกลักษณ์ ต้องมีการวางแผนการจัดการเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาสังคม สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมในแหล่งท่องเที่ยว การวางแผนและการจัดการแผนระยะยาว คือการพัฒนาชุมชนและบุคคลากร เพื่อเพิ่มคุณภาพการบริการและ ให้มีส่วนร่วมในการอนุรักษ์การจัดการท่องเที่ยวแบบวิถีวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น การพัฒนาความรู้ของบุคคลากรนับเป็นแผนหลักในการจัดการและปรับปรุงคุณภาพของแหล่งท่องเที่ยวเพื่อ รักษาขนบธรรมเนียมประเพณีชนเผ่าภูไทต่อไป ส่วนวิธีการแก้ไขระยะสั้นและระยะยาว คือ การพัฒนาบุคคลากรให้รู้จักปัญหาที่เกิดขึ้นและทราบวิธีการแก้ปัญหา
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Kittiphong Loh-Authai. (2011). Value-based conservation for sustainable development of Talad Lang Community in The Old Town Lopburi. (Master’s thesis). Chulalongkorn University.
Kittisak Klinmuenwai. (2011). Guidelines for community-based tourism development in Lampang Province. (Master’s thesis). Chulalongkorn University.
Pornphan Savarana Prathip. (2010). The method of development of Donwai floating market. (Master’s thesis). Thonburi University.
Sasitorn Luengarlam. (2012). The Development guideline of the sustainable community–based tourism: The case study: Moobaankongmongtha, Sangkraburi District, Kanchanaburi Province. (Master’s thesis). Naresuan University.
