การวิจัยประเมินหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสมอง จิตใจและการเรียนรู้ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาสมอง จิตใจและการเรียนรู้ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา โดยการบูรณาการแนวคิดการวิจัยผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพด้านบริบท ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ที่เกี่ยวข้องกับหลักสูตร ได้แก่ อาจารย์ผู้สอนในหลักสูตร นิสิตที่กำลังหลักสูตร ผู้ใช้บัณฑิต และเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าสถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า นิสิตปัจจุบันตอบมากที่สุด ร้อยละ 39.22 รองลงมาเป็นอาจารย์ผู้สอน หรือกรรมการหลักสูตร ร้อยละ 27.45 โดยผลการประเมิน โดยรวม พบว่า อาจารย์ผู้สอนประจำหลักสูตร บัณฑิต นิสิตที่กำลังศึกษา และผู้ใช้ บัณฑิต มีความคิดเห็นว่า อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านความมุ่งหมายของหลักสูตรอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนด้านโครงสร้างและเนื้อหาของหลักสูตร ด้านสื่อการเรียนการสอน ด้านวัสดุอุปกรณ์ ด้านสถานที่ ด้านการจัดการเรียนการสอน ด้านระยะเวลาการศึกษา ด้านการพัฒนาตัวเองของผู้เรียน และด้านประสิทธิภาพของผู้เรียน/ ผู้สำเร็จการศึกษามีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยด้านการจัดการเรียนการสอนมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาเป็นด้านโครงสร้างและเนื้อหาของหลักสูตร ส่วนด้านวัสดุอุปกรณ์ มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด นอกจากนี้ผลการสัมภาษณ์ พบว่า ผู้ตอบมีข้อเสนอแนะต่อการปรับปรุงหลักสูตร ดังนี้ ผู้ตอบมีข้อเสนอแนะต่อการปรับปรุงหลักสูตร ดังนี้ 1) ควรมีใบรับรองการปฏิบัติงานด้านวิชาชีพ 2) เพิ่มฝึกประสบการณ์ด้านการสอน การสัมมนา และวิจัยด้านการทดลอง 3) ปรับหลักสูตรให้เป็นหลักสูตรนานาชาติและขยายให้เป็นระดับปริญญาเอก 4) ปรับวิชาที่มีความซ้ำซ้อนและเพิ่มวิชาสถิติในการวิจัย 5) เพิ่มสื่อการเรียนรู้ และเครื่องมือวัดทางสมอง จิตใจและการเรียนรู้ 6) มีห้องปฏิบัติการทางสมอง จิตใจและการเรียนรู้ และ 7) จัดสถานที่เรียนสร้างความผ่อนคลาย
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Cronbach, L. J. (1963). Course improvement through evaluation. Teachers college record.
Pongthep Jiraro. (2009). Project evaluation (2nd ed.). Chon Buri: Banditeakasan.
Provus, M. M. (1971). Discrepancy evaluation for educational program improvement and assessment Berkeley. California: McCutchat Publishing Corporation.
Sathien Sribunruang. (1999). Project Planning and Assessment. Faculty of Economics Chiang Mai University.
Scriven, M. S. (1967). The methodology of evaluation. In perspectives of curriculum evaluation (AERA: Monograph series on curriculum evaluation, No. 1). Chicago: Rand McNally.
Sombat Thamrong Thanyawong. (2002). Project Management. Bangkok: Sema Dharma.
Somkid Promjui. (1999). Writing research project principles and guidelines. Nonthaburi.
Somwang Phithiyanuwat (2001). Including articles in project evaluation. Chulalongkorn University.
Stake, R. E. (1976). The countenace of educational evaluation. Teachers college record.
Stufflebeam, D. L. & Shinkfied, A. J. (1990). Systematic evaluation. Boston/ Dordrecht /Lancaster: Kluwer-Nighoff Publishing.
Suchart Prasitratasin (1998). Project evaluation: principles and applications. National Institute of Development Administration. Bangkok: Liang Chiang.
Supaporn Phisanabut. (2007). Project planning and management. Bangkok: Wirat Education.
Suwimol Tirakanan. (2002). Project evaluation. (4th ed.). Bangkok: Academic Promotion Center.
Tyler, R. W. (1969). Education evaluation: New roles, New means. Chicago: University of Chicago Press.
Worthen, B. R. & Sanders, J. R. (1973). Educatonal evaluation: Theory and practice. Ohio: Charies and Joanes.
Yaowadee Rangchaikulwibunsri. (2008). Evaluation of Projects, Concepts and Practices. (6th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University.
