ความวิตกกังวลตามสถานการณ์และบรรยากาศจูงใจในนักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทย

Main Article Content

อธิกะ สิงหรัตนศิริ
ธวัชชัย กาญจนะทวีกุล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความวิตกกังวลตามสถานการณ์ 2) เพื่อศึกษาบรรยากาศจูงใจในนักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทย 3) เพื่อเปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลตามสถานการณ์ และบรรยากาศ  จูงใจในนักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทยในระดับไทยลีก 1 และ ไทยลีก 2 กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาได้แก่ นักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทยที่เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลรายการไทยลีกฤดูกาล 2017 ในระดับไทยลีก 1 และไทยลีก 2 จำนวน 284 คน แบ่งเป็นนักกีฬาฟุตบอลอาชีพ ไทยลีก 1 จำนวน 142 คน และไทยลีก 2 จำนวน 142 คน ด้วยวิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน


ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับความวิตกกังวลตามสถานการณ์ของนักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทยในระดับไทยลีก 1  มีค่าเฉลี่ยความวิตกกังวลทางกาย (13.22±0.41) มีค่าเฉลี่ยความวิตกกังวลทางจิต เท่ากับ (15.25± 0.51) มีค่าเฉลี่ยความเชื่อมั่นในตนเอง (36.28±0.41)ส่วนนักฟุตบอลอาชีพชาวไทยในระดับไทยลีก 2 มีค่าเฉลี่ย ความวิตกกังวลทางกาย (16.45±0.58) มีค่าเฉลี่ยความวิตกกังวลทางจิต (18.43±0.52) มีค่าเฉลี่ยความเชื่อมั่นในตนเอง (31.24±0.49) 2) บรรยากาศจูงใจในนักกีฬาฟุตบอลอาชีพไทยลีก 1 มีหัวข้อที่มีระดับคะแนนมากที่สุดสามลำดับแรกได้แก่ ความพยายามอย่างหนัก คือ รางวัล เป้าหมายคือปรับปรุงการเล่นแต่ละเกม และนักกีฬากระตุ้นให้ฝึกที่จุดอ่อนของตนเอง ส่วนหัวข้อที่มีคะแนนน้อยที่สุด ตามลำดับ ได้แก่ เฉพาะโค้ชให้ความสนใจกับดาราของทีมเท่านั้น นักกีฬาจะถูกเปลี่ยนตัวออกจากเกมเมื่อทำผิดพลาด และเฉพาะผู้เล่นชั้นนำเท่านั้นที่ได้รับความสนใจจากโค้ช นักกีฬาฟุตบอลอาชีพไทยลีก 2 มีหัวข้อที่มีระดับคะแนนมากที่สุดสามลำดับแรกได้แก่ นักกีฬากระตุ้นให้ฝึกที่จุดอ่อนของตนเอง ความพยายามอย่างหนักคือรางวัล และเชื่อว่าโค้ชทำให้นักกีฬาพัฒนาความสามารถให้ดีขึ้นได้ส่วนหัวข้อที่มีคะแนนน้อยที่สุด ตามลำดับ ได้แก่ โค้ชให้ความสนใจกับดาราของทีมเท่านั้น ผู้เล่นบางคนเท่านั้นที่เป็นดาราของทีม และการได้ดีกว่าคนอื่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด 3) ผลของการเปรียบเทียบระดับความวิตกกังวลตามสถานการณ์ของนักกีฬาฟุตบอลอาชีพไทยลีก 1 และไทยลีก 2 โดยแบ่งเป็นรายนั้น พบว่าด้านความวิตกกังวลทางกาย และด้านความเชื่อมั่นในตนเองของนักฟุตบอลอาชีพชาวไทย แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนด้านความวิตกกังวลทางจิต ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเมื่อเปรียบเทียบบรรยากาศจูงใจ ระหว่างนักกีฬาฟุตบอลอาชีพไทยลีก 1 และไทยลีก 2 พบว่ามี 15 หัวข้อที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 แต่มี 6 หัวข้อที่พบความไม่แตกต่างกันคือ โค้ชต้องการให้เราฝึกทักษะใหม่ๆ เชื่อว่าโค้ชทำให้นักกีฬาพัฒนาความสามารถให้ดีขึ้นได้ ผู้เล่นส่วนใหญ่มีโอกาสได้ลงเล่น ผู้เล่นบางคนเท่านั้นที่เป็นดาราของทีม ทุกคนต้องการที่จะเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุด และนักกีฬาบางคนถูกกระตุ้นให้ฝึกให้มากกว่าเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สิงหรัตนศิริ อ. ., & กาญจนะทวีกุล ธ. . (2019). ความวิตกกังวลตามสถานการณ์และบรรยากาศจูงใจในนักกีฬาฟุตบอลอาชีพชาวไทย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 11(3), 97–108. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/244565
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Ames, C. (1992). The relationship between competitive anxiety, achievement goal, and motivational climate. Research Quarterly for Exercise and Sport, 69(2), 176-187.

Chatkamol Singnoi, Narupon Wongthataphat and Prateep Punwattana. (2015). Development of questionnaire for perceived motivation. In the sport of the Thai version. Journal of Sport and Health Science, 16(1), 50-63.

Dissorn Kaewluek. (2010). The anxiety of the situation of basketball players in the 37th University Games of Thailand. (Master’s thesis), Srinakharinwirot University.

Pranee Yongsiri. (1999). The relationship between anxiety, character traits and attitudes related to work and oneself towards sport of athletes at Srinakharinwirot University. (Master’s thesis), Srinakarinwirot University.

Prateep Punwattana. (2013). Relationship of motivational atmosphere / achievement goals and anxiety in high level football players. (Doctoral dissertation), Burapha university.

Preeya Patchanharn. (2018). Perception of motivation of aerobic dance players. Academic Journal Institute of Physical Education, 10(2), May-August 2018.

Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49-60.

Silpchai Suwanathada. (1990). Learning movement skills: Theory and practice. Bangkok: Department of Physical Education, Faculty of Education, Chulalongkorn University.

Sombat Karnjanakit and Somyung Chantaruthai. (1999) Sports psychology, theory, theory to practice. Bangkok: Chulalongkorn University.

Supranee Kwanboonchan. (1998). Sports psychology. Bangkok: Thai Wattana Panich.

Thanapol Phuttamalee. (2015). Club Risen Sing. Retrieved from www.goal.com/…/18/18479… /Analysis- Drill all questions - Club - Lysensing searched on 14 June 2017.

Thanin Sincharu (2012). Preliminary statistics. Bangkok: Type 13. S.RP Printing Mass Products Company Limited.

Weinberg R. S. and D, Gould. (2007). Foundation of sport and exercise psychology. Illinois: Human Kinetics. Champaign.

Wiggins, M.S. (1998). Anxiety intensity and direction: Preperformance temporal patterns and expectation in athletes. Journal of Applied Sport Psychology, 10(2), 201-211.