การพัฒนาระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพ เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะ ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพ เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษาของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช 2) ทดสอบประสิทธิภาพชุดการสอนที่พัฒนาตามระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาครูที่มีต่อการเรียนจากชุดการสอนที่พัฒนาตามระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯ 4) ประเมินรับรองระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯจากผู้ทรงคุณวุฒิ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีการศึกษาและด้านหลักสูตรการสอน จำนวน 10 คน 2) นักศึกษาครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช จำนวน 42 คน การได้มาของกลุ่มตัวอย่าง ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) ชุดการสอนที่พัฒนาตามระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯ 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบสอบถามความพึงพอใจนักศึกษาครูต่อระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯ และ 4) แบบประเมินรับรองระบบการสอนจากผู้ทรงคุณวุฒิ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน E1/E2 t-test (Dependent samples) ผลจากการวิจัย พบว่า 1) ระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ 1.1) การวิเคราะห์บริบท 1.2) การกำหนดปัจจัยนำเข้า 1.3) กระบวนการจัด การเรียนการสอน 1.4) ผลการประเมิน และ 1.5) การตรวจสอบและปรับปรุงระบบ 2) ผลการทดสอบประสิทธิภาพชุดการสอนที่พัฒนาตามระบบการสอนฯ แบบภาคสนาม ทั้ง 4 หน่วยการเรียน พบว่า มีค่าประสิทธิภาพ E1/E2 เป็นไปตามลำดับ ดังนี้ 80.67/79.33, 80.18/80.33, 81.02/81.00, 81.75/80.00, เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 3) นักศึกษาครูมีความพึงพอใจต่อระบบการสอนแบบอิงประสบการณ์ภควันตภาพฯอยู่ในระดับความพึงพอใจมากที่สุด และ4) ผู้ทรงคุณวุฒิประเมินรับรองระบบการสอนฯ อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Boonyong Sappajak. (2000). The development of experience-based instructional packages on basic computer for architectural technicians for the higher vocational certificate level. (Master’s thesis). Sukhothai Thammathirat Open University.
Chaiyong Brahmawong. (1980). Media system for teaching. Bangkok: Chulalongkorn University.
Chaiyong Brahmawong. (2002). 3rd dimension of education: Dreaming of reality. Bangkok: S.R. Printing Massproduction.
Chaiyong Brahmawong. (2012a). Future of Education in Thailand: Ubiquitous Learning. Bangkok: Office of the Basic Education Commission.
Chaiyong Brahmawong. (2012b). Operating training manual integrate tablet to enhance teaching and learning. Bangkok: Office of the Basic Education Commission.
Chaiyong Brahmawong. (2013). Research and Development of Educational Innovation. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Chiu, P.S. et al. (2008). A meaningful learning based u-learning evaluation model. Eighth IEEE International Conference on Advanced Learning Technologies, 77-81.
El-Bishouty, M.M., Ogata, H., & Yano, Y. (2008). A model of personalized collaborative computer support ubiquitous learning environment. Tokushima: Department of Information Science and Intelligent Systems, The University of Tokushima.
Jones, V. and Jo, J.H. (2004). Ubiquitous learning environment: An adaptive teaching systemusing ubiquitous technology, beyond the comfort zone. Proceedings of the 21st, 468-474.
Junqi, W., Yumei, Liu. and Zhibin, Liu. (2010). Study of instructional design in ubiquitous learning. Second International Workshop on Education Technology and Computer Science, 518-523.
Krejcie, Robert V. and Morgan, Daryle W. (1970). Determinining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
Ministry of Education. (2011). Master Plan for Information and Communication Technology for Education. Bangkok: Office of the Permanent Secretary for Education.
Morris, I. D., & Connelly, A. (2010). Involving students in the development and evaluation of a ubiquitous learning application for design practice setting. An International Journal, 21-38.
Office of the Education Council. (2009). Summary of 9 years of educational reform (1999-2009). Bangkok: V.T.C communication.
Office of the Education Council. (n.d.). Teacher professional development. Retrieve from http://admin.e-library.onecapps.org/Book/544.pdf
Saccol et al. (2011). Mobile learning in organizations: Lessons learned from two case studies. International Journal of Information and Communication Technology Education (IJICTE), 7(2011), 11-24.
Skonwan Paruang. (2011). Development of information and communication technology competency of education student. (Doctoral dissertation). Chulalongkorn University.
Suwisa Laokerd. (2015). The development of virtual community based learning system to improve knowledge and competency of educational innovation and information technology for the teacher students in public higher education institutions. (Doctoral dissertation). Mahasarakham University.
Watjanarat Kuandee and Namon Jeerungsuwan. (2015). Thai education reform to develop skills in the 21st century. Develop Study Techniques Journal, 27(93), 12-20.
Yahya, S., Ahmad, E. and Jalil, K. (2010). The definition and characteristics of ubiquitous learning: A discussion. International Journal of Education and Development using Information and Communication Technology, 117-127.
