การวิเคราะห์เกมการแข่งขันและความสามารถของนักกีฬาเทควันโดในระดับเยาวชน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ วิเคราะห์และเปรียบเทียบตัวแปรด้านยุทธวิธีและลักษณะการทำคะแนนในการแข่งขันระหว่างผู้ชนะ และผู้แพ้ของนักกีฬาเทควันโดเยาวชนที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติครั้งที่ 32 กลุ่ม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาเยาวชนชายและหญิงจำนวน 160 คน (ชาย 80 คน หญิง 80 คน)ที่ผ่านเข้ารอบ 8 คนสุดท้ายจนถึงรอบชิงชนะเลิศจำนวน 10 รุ่นน้ำหนัก บันทึกภาพการแข่งขันโดยใช้กล้องวิดีโอจำนวน 2 ตัวที่ความถี่ 50 เฮิร์ซ วิเคราะห์ตัวแปรด้านยุทธวิธี และลักษณะการทำคะแนนที่ใช้ในการแข่งขันประกอบด้วยเทคนิคที่ใช้ในการทำคะแนน ตำแหน่งในการทำคะแนน และรูปแบบการได้คะแนน โดยโปรแกรม Kinovea วิเคราะห์ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของตัวแปรและเปรียบเทียบระหว่างระหว่างผู้ชนะและผู้แพ้โดยใช้สถิติ t-test แบบสองกลุ่มที่เป็นอิสระต่อกันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05

ผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยของเทคนิคที่ใช้ทำคะแนนสำหรับผู้ชนะและผู้แพ้มีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยมีค่าสูงสุดในท่าเตะเฉียงทั้งในนักกีฬาชาย (ผู้ชนะ : 46.05 + 7.79 คะแนน; ผู้แพ้ : 40.40 + 7.79 คะแนน; p=0.02) และนักกีฬาหญิง (ผู้ชนะ : 45.40 + 7.80 คะแนน, ผู้แพ้ : 35.80 + 6.53 คะแนน; p=0.00) และต่ำสุดในท่าหมุนตัวเตะในนักกีฬาชาย (ผู้ชนะ : 0.90 + 0.78 คะแนน, ผู้แพ้ : 0.55 + 0.75 คะแนน; p=0.16) และนักกีฬาหญิงในท่าเตะตวัดกลับหลัง (ผู้ชนะ : 0.35 + 0.58 คะแนน, ผู้แพ้ : 0.15 + 0.36 คะแนน; p=0.20) ตามลำดับ ค่าเฉลี่ยของตำแหน่งในการทำคะแนนสำหรับผู้ชนะและผู้แพ้มีความแตกต่างกันทางสถิติ ทั้งนักกีฬาชายและนักกีฬาหญิง โดยค่าเฉลี่ยในการทำคะแนนในตำแหน่งเกราะป้องกันลำตัว (ชาย; ผู้ชนะ : 58.35 + 8.02 คะแนน, ผู้แพ้ 51.10 + 6.88 คะแนน, p=0.04 และหญิง; ผู้ชนะ : 59.55 + 8.30 คะแนน, ผู้แพ้ 48.10 + 6.73 คะแนน, p=0.00) มีค่าสูงกว่าตำแหน่งในตำแหน่งบริเวณเฮดการ์ด (ชาย; ผู้ชนะ : 14.00 + 2.73 คะแนน, ผู้แพ้ 6.88 + 3.06 คะแนน, p=0.00 และหญิง; ผู้ชนะ : 12.35 + 1.75 คะแนน, ผู้แพ้ 9.80 + 2.53 คะแนน p=0.01) นักกีฬาชายที่เป็นผู้ชนะทำคะแนนเมื่อเป็นฝ่ายรุก (40.70 + 6.51 คะแนน) ได้มากกว่าเมื่อเป็นฝ่ายรับ ส่วนผู้แพ้สามารถทำคะแนนได้มากกว่าเพื่อเป็นฝ่ายรับ (37.45+ 5.31 คะแนน) เช่นเดียวกับนักกีฬาหญิงที่เป็นผู้ชนะทำคะแนนเมื่อเป็นฝ่ายรุก (35.95 + 4.81 คะแนน) ได้มากกว่าเมื่อเป็นฝ่ายรับ ส่วนผู้แพ้สามารถทำคะแนนได้มากกว่าเมื่อเป็นฝ่ายรับ (32.90 + 6.38 คะแนน) ตามลำดับ ดังนั้น การวิเคราะห์และเปรียบเทียบตัวแปรด้านยุทธวิธี และลักษณะการทำคะแนนของนักกีฬาเยาวชนที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติแสดงให้เห็นถึงลักษณะ และยุทธวิธีที่สำคัญที่ส่งผลต่อผลการแข่งขัน สามารถนำมาใช้เพื่อการพัฒนารูปแบบในการฝึกซ้อมของนักกีฬาเป็นรายบุคคลต่อไป