Model รูปแบบการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยกับการสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทย
กับสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา 2) เพื่อนำเสนอรูปแบบการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทย กับสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งได้ผ่านการพิจารณาและให้
การรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์จากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ สถาบันการพลศึกษา
เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2562 เครื่องมือในงานวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง
ได้ตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือจากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน โดยการหาความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาด้วยวิธีการหาค่าดัชนีความสอดคล้อง มีค่าเท่ากับ 0.89 และใช้วิธีการของครอนบาค หาค่าความเชื่อมั่น มีค่าเท่ากับ 0.84 จากนั้นได้นำไปทดลองใช้ และปรับปรุงเครื่องมือก่อนนำมาเก็บข้อมูลจริง เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียในสโมสร จำนวน 300 คน และใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างสัมภาษณ์
เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 8 คน โดยเลือกแบบเจาะจง นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ผลบนพื้นฐานเชิงแนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดการวิจัย จากนั้นนำผลการวิเคราะห์ที่ได้ไปทำการสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 คน เพื่อประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ของรูปแบบการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยกับสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา ผลการวิจัย พบว่า
ปัจจัยทางการจัดการของสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยที่ส่งผลต่อการสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา มีปัจจัยที่สำคัญ 2 ปัจจัยหลัก ได้แก่ ปัจจัยทางการตลาดและปัจจัยทางการจัดการ ซึ่งปัจจัยเหล่านี้จะช่วยส่งเสริมให้สโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทย มีกลยุทธ์การดำเนินงานที่สามารถสร้างรายได้ และสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสโมสรได้อย่างต่อเนื่อง
รูปแบบการจัดการสโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยกับสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา ที่เหมาะสม ประกอบด้วย การพัฒนาทรัพยากรทางการจัดการของสโมสรให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด กระบวนการสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมกีฬา และผลประโยชน์ที่ได้
ข้อค้นพบจากการวิจัยครั้งนี้ สโมสรฟุตบอลอาชีพในประเทศไทยสามารถนำรูปแบบที่ค้นพบจากการวิจัยในครั้งนี้ไปปฏิบัติ เพื่อสร้างรายได้ให้กับสโมสร อีกทั้งยังสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มทางอุตสาหกรรมทางกีฬาในประเทศได้อย่างยั่งยืน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Bannawat Duangman. (2013). Marketing promotion of professional football clubs in Thailand. Sports management Association of Thailand Journal, 3(1), 11-24.
Best, J.W. (1981). Research in Education (4th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Boontham Kitpreedaborisut. (2006). Techniques for Construction of Data Collection Tools for Research. Bangkok: Jamjuree Products.
Somchai Prasertsiripan, Rajanee Quanboonchan, Chalerm Chaiwatcharaporn, & Chutha Tingsapat. (2006). Project of research and manual for establishment of professional football clubs. Sports Science School Chulalongkorn University.
Chutha Tingsapat. (1997). A study on indicators for Thailand’s sports development: Sports development for occupation. Bangkok: Research Division, Sports Authority of Thailand.
Daft, R., & L. Richard. (2006). Management (8th ed.). Thomson Leaning, Inc.
Koontz, H., & H. Weilhrich. (1972). Essentials of Management (5th ed.). New York: McGraw Companies, Inc.
Ministry of Tourism and Sports. (2017). National Sports Development Plan, Volume 6, B.E. 2560 - 2564, The Office of the Permanent Secretary to the Ministry of Tourism and Sports. War Veterans Organization Printing Mill.
Panisa Meechinda, & Siriwan Sereerat. (2011). Strategies on Marketing and Planning. Bangkok: Thammasarn Company.
Patchanee Nonthasak. (2009). Modern Management. Bangkok: Pearson Education Indo - China.
Sakul Changmai. (2003). Data collection, data management, and qualitative data analysis. Christian University Journal, 9(3), 164 - 173.
Sports Authority of Thailand. (2006). Principles and guidelines for professional football development in an undeviating way. Bangkok: Professional Sports Division, Sports Authority of Thailand.
Supitr Samahito. (2013). Summary of seminar on sports industry and construction of value added in Thailand. Office of National Economic and Social Advisory Council, Bangkok.
Supitr Samihito, Chai Nimakorn, & Nonthachai Santibutkul. (2005). Guidelines for professional sports development under the consistent support of private and public sectors: Case study professional tennis and professional football. Bangkok: Information and Research Section, Academic Office, Office of Secretary to the Senate.