การพัฒนาและทดสอบมาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายสำหรับวัยรุ่น

Main Article Content

กิตติ์ คุณกิตติ
ธนิดา จุลวนิชย์พงษ์
ไพบูลย์ พงษ์แสงพันธ์
วิธัญญา วัณโณ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและทดสอบมาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายสำหรับวัยรุ่น โดยตรวจสอบความเที่ยงตรงตามเนื้อหาเพื่อพิจารณาความสอดคล้องจากผู้เชี่ยวชาญ และหาค่าความเชื่อมั่นกับวัยรุ่นที่ไม่ใช่กลุ่มตัวอย่างจริง จำนวน 60 คน ทดสอบความสอดคล้องมาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายสำหรับวัยรุ่นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ จากกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่กำลังศึกษาในมหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วประเทศทั้งหมด 4 ภาค คือ ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้ ที่มีอายุระหว่าง 18 – 22 ปี จำนวน 822 คน ได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน วิเคราะห์ความเชื่อมั่นโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค และตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ผลการศึกษาพบว่า


  1. ผลการพัฒนามาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายสำหรับวัยรุ่นจากการสังเคราะห์องค์ประกอบจากงานวิจัย วิทยานิพนธ์ บทความวิชาการ ได้มาตรวัดจำนวน 9 องค์ประกอบ 96 ข้อคำถาม ประกอบด้วย องค์ประกอบการเข้าถึงข้อมูลด้านกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบความเข้าใจเกี่ยวกับกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบการรับรู้ถึงประโยชน์ของกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบการรับรู้ถึงอุปสรรคของกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบการรับรู้ถึงสมรรถนะของตนเองด้านกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบความรู้สึกที่มีต่อกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบอิทธิพลระหว่างบุคคลด้านกิจกรรมทางกาย องค์ประกอบอิทธิพลจากสถานการณ์สิ่งแวดล้อมด้านกิจกรรมทางกาย และองค์ประกอบพฤติกรรมการมีกิจกรรมทางกาย ผลการพิจารณาความเที่ยงตรงตามเนื้อหา พบว่า ข้อคำถามมีค่าความเที่ยงตรงตามเนื้อหาเป็นไปตามเกณฑ์มากกว่าหรือเท่ากับ 0.5 ขึ้นไปเท่ากับ 89 ข้อคำถาม และผลการหาค่าอำนาจจำแนก และค่าความเชื่อมั่น พบว่า ข้อคำถามที่ผ่านเกณฑ์ทั้งหมด 79 ข้อคำถาม โดยมีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง .21 - .80 และมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .91

       2. ผลค่าความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง พบว่า โมเดลมาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายของวัยรุ่นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (ค่าไคสแควร์ = 4.77; p = 0.688;   df=7; GFI = .999; AGFI = .992; RMR = 0.009; RMSEA= .000) ดังนั้น มาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายของวัยรุ่นสามารถจำแนกความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายของวัยรุ่น และเป็นแนวทางการเสนอแนะ การปรับปรุง พัฒนารูปแบบกิจกรรมทางกายของวัยรุ่น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
คุณกิตติ ก. ., จุลวนิชย์พงษ์ ธ. ., พงษ์แสงพันธ์ ไ. . ., & วัณโณ ว. . . (2020). การพัฒนาและทดสอบมาตรวัดความรอบรู้ทางสุขภาพด้านกิจกรรมทางกายสำหรับวัยรุ่น. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 13(1), 26–40. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/248324
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Angelo, H.D.; Stephanie, L. F.; Linda, C. N.; April, Y. O. (2017). Adolescent physical activity: Moderation of Individual factors by neighborhood environment. Am J Prev Med, 52(6), 888-894.

Aphicha Momsiri. (2015). Development of sexual health literacy indicators for early adolescents (Doctoral dissertation), Srinakharinwirot University.

Boonleang TumThong. (2016). Research methodology in curriculum and instruction. Bangkok: Triple Education.

Chalothorn Siangsai and Suchitra SuKonthasab. (2016). Factors related physical activities of higher education institutes students in Bangkok Metropolis. Journal of Sports Science and Health, 16(3).

Chulaporn Sota. (2011). Concepts, theories and applications for the development of health behavior. Khon Kaen: Department of Health Education, Khon Kaen University

Department of Health. (2017). Thailand recommendations on physical activity, non-sedentary lifestyles, and sleeping. Bangkok: Department of Health Ministry of Public Health.

Espanha, R.; Avila, P. (2016). Health literacy survey portugal: A contribution for the knowledge on health and communications. Procedia computer Science, 100, 1033-1041.

Institute for Population and Social Research. (2015). Thai Health Report 2015. Retrieved from http://www.ipsr.mahidol.ac.th/ipsrbeta/FileUpload/PDF/443-ThaiHealth2558-TH.pdf

Institute for Population and Social Research. (2016). Thai Health Report 2016. Retrieved from http://www.ipsr.mahidol.ac.th/ipsrbeta/FileUpload/PDF/454-ThaiHealth2016-TH.pdf

Kamolat Turner, Somporn Rakkwamsuk and Orawan Duangchai. (2018). Health literacy of nursing students at Boromarajonani College of Nursing, Chonburi. Journal of Health Science Research, 12(1), January-June.

Matsumoto, M.; Nakayama, K. (2017). Development of health literacy on social determinants of health questionnaire in Japanese adults. BMC Public Health, 17(30).

Montien Thongnopakul. (2016). Factors related to physical activity of working age people in maptaphut municipality in Rayong Province (Master’s thesis), Burapa University.

National Reform Steering Assembly. (2016). The National Reform Steering Assembly Report Entitled “Health Literacy and Health Communication”. Retrieved from http://library2.parliament.go.th/giventake/content_nrsa2558/d111459-03.pdf