การพัฒนาโปรแกรมสร้างสุขสำหรับนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาโปรแกรมสร้างสุขสำหรับนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา โดยมีวิธีการดำเนินการวิจัยแบ่งเป็น 4 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาเอกสาร ตำรา และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เกี่ยวกับความหมายหรือ มโนทัศน์เกี่ยวกับความสุข การจัดโปรแกรมที่ส่งผลต่อความสุข ทฤษฎีการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม และทฤษฎีการปรับตัวของรอย ระยะที่ 2 วิเคราะห์และสรุปผลข้อมูล โดยนำมาวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 3 สร้าง และพัฒนาโปรแกรมสร้างสุขสำหรับนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา และระยะที่ 4 ตรวจสอบคุณภาพของโปรแกรม โดยการเสนอต่อผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ประเมินหาค่าความตรงเชิงเนื้อหาของโปรแกรมที่พัฒนาขึ้น จากนั้นนำโปรแกรมที่ปรับปรุงแล้วไปทดลองใช้กับนักศึกษาในระดับอุดมศึกษาที่มีระดับความสุขน้อยกว่าคนทั่วไป จำนวน 10 คน เพื่อตรวจสอบความเหมาะสมในการจัดกิจกรรม เวลาที่ใช้ในการจัดกิจกรรม แล้วนำมาปรับปรุงโปรแกรมให้มีความสมบูรณ์ ผลการวิจัย พบว่า 1. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของนักศึกษา ประกอบด้วย 3 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านตนเอง ปัจจัยด้านสถาบันอุดมศึกษา และปัจจัยด้านสังคม และทฤษฎีการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม และทฤษฎีการปรับตัวของรอยมีความเหมาะสมที่จะนำมาเป็นพื้นฐานในการพัฒนาโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ส่งผลต่อความสุขของนักศึกษา 2. องค์ประกอบของโปรแกรมประกอบด้วยชื่อกิจกรรม วัตถุประสงค์ แนวความคิด ขั้นตอนในการดำเนินกิจกรรม สื่อการเรียนรู้ 3. กิจกรรมโปรแกรมที่พัฒนาขึ้นมีจำนวน 10 กิจกรรม ได้แก่ 1) กิจกรรมสร้างสัมพันธ์ สานไมตรี 2) กิจกรรมรู้ทันอารมณ์ตน 3) กิจกรรมลูกโป่ง สื่ออารมณ์ 4) กิจกรรมสุขสง่า 5) กิจกรรมวัยใสสร้างสังคม 6) กิจกรรมผ่อนคลายด้วยโยคะ 7) กิจกรรมต้นไม้แห่งคุณค่า 8) กิจกรรมปิดตาแล้วมาเปิดใจ 9) กิจกรรมสุขทุกลมหายใจ 10) กิจกรรมสัมพันธ์ดี เลี่ยงความขัดแย้ง ระยะเวลาในการจัดโปรแกรมใช้เวลา 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน วันละ 1 ชั่วโมง และ4. โปรแกรมที่พัฒนาขึ้นมีค่าความตรงเชิงเนื้อหาองค์ประกอบของกิจกรรม เท่ากับ 1.00 ความตรงเชิงเนื้อหาของกิจกรรม 10 กิจกรรม มีค่าดัชนีความสอดคล้องเฉลี่ยเท่ากับ 0.90 และค่าความสอดคล้องการจัดของการจัดตารางกิจกรรมโปรแกรมที่พัฒนาขึ้น มีค่าเท่ากับ 0.92 โปรแกรมที่พัฒนาขึ้นนี้เป็นโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพและสามารถช่วยให้นักศึกษามีความสุขเพิ่มขึ้น
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Ai – choo, O. & Gary, D. B. (2006). Teaching strategies that promote thinking model and curriculum approaches. Singapore: Mcgraw- hill education (Asia).
Bavarian, N. et al. (2013). Using social-emotional and character development to improve academic outcomes: A matched-pair, cluster-randomized controlled trial in low-income, urban schools. Journal of School Health, 83(11), Nov, 771-779.
Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning: CASEL. (2010). Effective social and emotional learning programs: Preschool and elementary school edition. KSA-Plus Communications, Inc.
Department of Mental Health. (2019). Suicide among college students. Retrieved from https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/829634
Ercan, Z., Adem, P., & Ali, G. G. (2016). Examining the relation between emotional intelligence and happiness status of wellness trainers. Journal of Education and Learning, 5(3), 159-165.
Kankamol Suwitthayarat. (2014). The study and development of social intelligence for higher education students in the south of Thailand. Suthiparithat, 28(86), Apr-Jun, 126-151.
Kanokwan Wangmanee. (2011). The devopment of happiness in Thai adolescents by Self-health Program (Master’s thesis), Srinakharinwirot University.
Klinchaba Suvarnarong, Phuangphet Kaesornsamut, Noppawan Kumpalasiri, Wanna Kongsuriyanavin, and Kanjana Krongthammachart. (2013). The effects of yoga program on happiness, self-esteem and depressive symptoms in nursing students. Journal of Nursing Science. 31(4), Oct-Dec, 66-78.
Kornkanok Kumkon. (2017). Effects of implementing health promotion program using growth mindset and Pender’s Health Promotion Model on lower secondary school students’ happiness (Master’s thesis), Chulalongkorn University.
Mark, D. H. & Ben, C. (2007). The contribution of social relationships to children’s happiness. Springer Science and Business Media B.V., 10, 1-21.
Office of the National Economic and Social Development Council: NESDC (2019a). The Eighth National Economic and Social Development Plan (1997 - 2001). Retrieved from https://www.nesdb.go.th
Office of the National Economic and Social Development Council: NESDC. (2019b). The Twelfth National Economic and Social Development Plan (2017 - 2021). Retrieved from https://www.nesdb.go.th
Parker, J. D., Summerfeldt, L. D., Hogan M. J., and Majeski S. A. (2004). Emotional intelligence and academic success: Examing the transition from high school to university. Personality and Individual Differences, 36(1), 163-173.
Perry, R. P., Hladkyj Steven, Pekrun Reinhard, and Pelletier Sarah T. (2001). Academic control and action control in the achievement of college students: A longitudinal field study. Journal of Educational Psychology, 93(4), 776-789.
Phanumas Pookpoonsap & Pinkanok Wongpinpetch. (2015). The effect of participation in the emotional quotient development program on optimism of maintenance officers. The Journal of faculty of Applied Arts, 8(2), 132-142.
Richards, D., & Martin, W. E. (2012). The effects of a brief mindfulness intervention on self-compassion among undergraduate college students. Proceeding of the 2012 American Counseling Association Conference (pp. 21-25). San Francisco: CA.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49–60.
Roy, Sr. C. (1984). Introduction to nursing: An adaptation model. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Surat Petchnil & Sirina Jitcharat. (2018). A development of learning activities for university students social responsibility enhancement. Silpakorn Educational Research Journal. 10(2), Jul-Dec, 194-210.
Sutapat Pradubkaew. (2014). Effects of life skills program management on ability of coping with emotions of lower secondary school students (Master’s thesis), Chulalongkorn University.
Tatcha Suriyo, Amaraporn Surakarn, & Ujsara Prasertsin. (2016). The developing of group counseling program to enhance the social intelligence for adolescents at risk to depression. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 9(1), Jan-Apr, 582-597.
Vinita Kaewkua. (2011). Development of a Causal Model of students’ happiness: A Multiple Group Analysis (Master’s thesis), Chulalongkorn University.
