การศึกษาระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับและปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิต และเปรียบเทียบระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยา จำแนกตามเพศ รายได้ และช่วงอายุ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามวัดคุณภาพชีวิตขององค์กรอนามัยโลก (WHOQOL – BREF - THAI) ได้ค่าความเชื่อมั่น 0.95 กลุ่มตัวอย่างเป็นครูพลศึกษาของโรงเรียน สังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดพะเยา ปีการศึกษา 2563 จำนวน 201 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ย (M) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) วิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยใช้ค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson product moment correlation) การเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยที่เป็นอิสระต่อกัน (Independent Sample t - test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One - way ANOVA) กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
ผลการวิจัยพบว่า
- ระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยาด้านคุณภาพชีวิตและสุขภาพโดยรวม อยู่ระดับ ปานกลาง มีคะแนน 92.86 และคุณภาพชีวิตทั้งด้านสุขภาพทางกาย ด้านจิตใจ ด้านสัมพันธ์ทางสังคม และด้านสิ่งแวดล้อมอยู่ในระดับปานกลาง มีคะแนน 24.06, 21.70, 11.40 และ 28.40 ตามลำดับ
- ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยาพบว่า เพศ ช่วงอายุ ระดับการศึกษา วุฒิการศึกษา รายได้ และวิทยาฐานะ ไม่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยา
- ผลการเปรียบเทียบระดับคุณภาพชีวิตของครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยา จำแนกตามเพศพบว่า เพศชาย (M = 3.59, S.D. = 0.58) และเพศหญิง (M = 3.52, S.D. = 0.44) อยู่ในระดับกลาง ไม่มีความแตกต่างกัน
4. ผลการเปรียบเทียบความแตกต่างของระดับคุณภาพชีวิตครูพลศึกษาในจังหวัดพะเยา จำแนกตามช่วงอายุ และรายได้เฉลี่ยของครูพลศึกษา ไม่มีความแตกต่างกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Boonchom Sisaat. (2011). Introduction to Research (9th ed.). Bangkok: Suweeriyasan.
Chachoengsao Primary Education Service Area Office 2. (2011). Fiscal Year Action Plan 2010. Chachoengsao. Policy and Planning Group.
Chumporn Chumsaeng, Umaporn Kenesila, Naina Tangjaidee, & Kittipong Kongsomboon. (2012). Factors influencing the quality of life of nursing department personnel at Her Royal Highness Princess Maha Chakri Sirindhorn Medical Center Nakhonnayok Province. Faculty of Medicine, Srinakharinwirot University.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). “Determining Sample size for research activities.” Education and Psychological Measurement, 30(3), 607 – 610.
Maslow, Abraham H. (1954). Motivation and Personality. New York: Harpers and Row.
Ministry of Education. (2008). Thai Basic Education Core Curriculum A.D. 2008. Bangkok; The Agricultural Cooperative Federation of Thailand. Limited
Ministry of Tourism & Sports. (2017). The National Sports Development Plan No.6. Retrieved from http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=8408
Mongkhon Larvanna. (2008). Quality of working life of national research council of Thailand (Master’s thesis), Mahidol University.
Office of Phayao Province. (2018). Phayao Province Development Plan (2018 - 2022). Retrieved from http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER66/DRAWER028/ GENERAL/DATA0000/00000538.PDF
Office of the National Economic and Social Development Council. (2016). The Eleventh National Economic and Social Development Plan (2017 - 2021). Retrieved from http://www.nesdb.go.th/Portals/0/news/plan/p11/plan11.pdf
Phayao Provincial Education Office. (2020). Information Academic year 2019. Retrieved from http://www.pyopeo.moe.go.th
Phayao Teacher Saving Cooperative Limited. (2017). Public relations message Phayao Teacher Saving Cooperative. Retrieved from http://www.phayaotcl.com/publicize.php
Sirinan Kittisuksathit, Chalermpol Chaemchan, Kanchana Tangcholthip & Jaramporn HoLamyong. (2012). Quality of Life, Work and Happiness. Institute for Population and Social Research, Mahidol University. Thammada Press.
Suwat Mahatnirankul, Wirawan Tantipiwattanasakul, Wanida Pumphaisanchai, Krongjit Wongsuwan and Varane Pornmanarangkul. (2002). The World Health Organization Quality of Life Brief Thai (WHOQOL – BREF - THAI). Department of Mental Health, Ministry of Public Health. Retrieved from https://www.dmh.go.th/test/whoqol/
Tasanee Chatthai. (2016). Quality of Working Life of Personnel at Dhurakij Pundit University. Research Report, Dhurakij Pundit University. Retrieved from http://libdoc.dpu.ac.th/ research/159565.pdf
The Secretariat of the House of Representatives. (2017). Academic Report of the Congressional Budget Office, Issue 7/2017, Expense Budget for Health Service System. Retrieved from https://dl.parliament.go.th/handle/lirt/547294
Wassana Kunapisit. (2013). The goals of physical activity in educational institutions are aligned with thai basic education core curriculum. Journal of Health, Physical Education and Recreation, 39(1), 16 - 39.
Worasak Phianchob. (2005). Includes Articles on Philosophy, Principles, Teaching Methods, and Measurement for Physical Education Evaluation. Chulaongkorn University Press.
World Health Organization. (1996). WHOQOL - BREF introduction, administration, scoring and generic version of assessment. Retrieved from https://apps.who.int/iris/handle/ 10665/63529
