พฤติกรรมการท่องเที่ยวของคนพิการทางการเคลื่อนไหวในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวของคนพิการทางการเคลื่อนไหวในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ คนพิการทางการเคลื่อนไหวในกรุงเทพมหานครและในปริมณฑล จากองค์กรคนพิการ 9 แห่ง จำนวน 400 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีกำหนดโควตา และทำการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ทางสถิติด้วยการหาค่าความถี่ และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า คนพิการทางการเคลื่อนไหวส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุระหว่าง 46 - 55 ปี มีสถานภาพโสด มีระดับการศึกษาต่ำกว่ามัธยมศึกษาและไม่ได้เรียน ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพอิสระ มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน อยู่ในช่วง 5,000 - 10,000 บาท สาเหตุความพิการเกิดจากอุบัติเหตุ และใช้เก้าอี้เข็นคนพิการช่วยในการเคลื่อนไหว คนพิการทางการเคลื่อนไหวส่วนใหญ่แสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งดึงดูดใจหรือแหล่งท่องเที่ยวจากเพื่อน/คนรู้จัก มีความชื่นชอบแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ เช่น น้ำตก ทะเล ภูเขา มักจะเล่าถึงแหล่งท่องเที่ยวที่อำนวยความสะดวกเป็นอย่างดีสำหรับคนพิการให้แก่ผู้อื่นฟังเพื่อแนะนำให้ไปท่องเที่ยว ศึกษาเส้นทาง และวิธีการในการเดินทางอย่างดีก่อนออกจากบ้าน เดินทางท่องเที่ยวกับครอบครัว เดินทางท่องเที่ยวโดยใช้รถส่วนตัว และกลับมาทบทวนถึงปัญหาที่พบในด้านการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวเพื่อพิจารณา ในการไปท่องเที่ยวครั้งต่อไป ใช้บริการที่พักประเภทโรงแรม/รีสอร์ท ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการเลือกที่พัก คือ มีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับคนพิการทางการเคลื่อนไหว ไม่เลือกใช้บริการการท่องเที่ยวจากบริษัทนำเที่ยว ปัจจัยในการเลือกบริษัทนำเที่ยวที่สำคัญที่สุด คือ บริษัทนำเที่ยวที่ให้ความสำคัญกับคนพิการชอบถ่ายภาพขณะไปท่องเที่ยว และเลือกกิจกรรมที่ทำให้ได้รับความรู้ ไม่ใช้บริการส่งไปรษณีย์และโทรศัพท์สาธารณะในบริเวณแหล่งท่องเที่ยว แต่ใช้บริการตู้เอทีเอ็มบริเวณแหล่งท่องเที่ยว
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Anucha Mokkhawes. (2014). Reccomendations of Department of Disaster Prevention and Mitigation: Searching for the route before departure, helping to reduce road accidents. Retrieved from http://www.thaipr.net/general/173606
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. Tourism Management, 21, 97-116.
Chang on Tour. (2014). Tourism for people with disabilities. Retrieved from http://www.Changontour.com/disabilities.html
Chantouch Wannathanom. (2009). Tourism industry. Bangkok: Samlada.
Chuchai Smithikrai. (2013). Consumer Behavior. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Kanit keawwichai. (2012). Cultural Trends: Recreation resources as learning resources to attract tourists. Journal of Cultural Approach, 13(24).
Kritsada Phetdee. (2007). A study of travel behavior by private cars for traveling in Kingdom of Thailand (Master’s thesis), Chulalongkorn University.
Kritsana Lalai. (2013). Thought Leadership Interviews: Kritsana Lalai [Video file]. Retrieved from http://www.youtube.com/watch?v=X1ymFeEtXAg
Ministry of Labor and Social Welfare. (2001). Regulations of the Committee for Rehabilitation of the Disability Regarding standards, equipment or facilities for the disabled, 2001. Retrieved from http://dl.parliament.go.th/backoffice/viewer2300/web/viewer.php
National Office for Empowerment of Persons with Disabilities. (2014). The situation of the disabled. Retrieved from http://dep.go.th/Content/View/4232/1
Nikom Charumanee. (2001). Tourism and Management: Tourism industry (2nd ed.). Bangkok: Odeon Store.
Pattamaon Sengdaeng. (2009). Traveling of physically disabled in Thailand (Master’s thesis). Silpakorn University.
Pramot Rodjumrus. (2010). Tourist Behavior (2nd ed.). Bangkok: Ramkhamhaeng University Press.
Prawit leesatapornwongsa. (2010). People with disabilities claim about telecommunications: Less convenience and expensive equipment. Retrieved from http://www.bangkokbiznews.com/home/detail
Saranya Warakulwit. (2008). Orientation to Tourism Industry (4th ed.). Bangkok: Samlada.
Seri Wongmontha. (1999). The Analysis of Consumer Behavior. Bangkok: Theera Film & Scitex.
Sombat Karnjanakit. (2001). Recreation & Tourism Industry. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Sophon Chimjinda. (2010). Walk with Wheelchair Users. Bangkok: More of Life.
Suwaree Siwapate. (2006). General Psychology. Bangkok: Odeon Store.
Tepprasit Gulthawatvichai. (2011). Recreation. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Tula Chaisirinroj. (2009). Tourism behavior of Chulalongkorn University personnel (Master’s thesis), Chulalongkorn University.
Wheelchair Tours. (2014). Package Tours for disabled people. Retrieved from http://www.wheelchairtours.com
Wilkoff W. L. & Abed L. W. (1994). Practicing Universal Design. New York: International Thomson Publishing.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper & Row.