ผลของการเข้าร่วมโปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่างที่มีต่อการเป็นอาสาสมัคร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ของงานวิจัยกึ่งทดลองนี้ เพื่อพัฒนาโปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่าง และศึกษาผลของโปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่างที่มีต่อการเป็นอาสาสมัครของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนโรงเรียนวรราชาทินัดดามาตุวิทยา จำนวน 377 คน ที่ได้มาจากการสุ่มตามตารางกำหนดกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie, & Morgan (1970, p. 670) จากประชากร 18,215 คน (22 โรงเรียน) ในจังหวัดปทุมธานี ใช้วิธีการสุ่มเจาะจง (purposive sampling) เฉพาะโรงเรียนขนาดใหญ่ (1,500 - 2,499 คน) ได้ 7 โรงเรียน และทำการสุ่มอย่างง่าย (simple random sampling) ด้วยวิธีการจับฉลากได้โรงเรียน วรราชาทินัดดามาตุวิทยา กำหนดให้นักเรียนทั้ง 377 คน ทดสอบด้วยแบบสอบถามประเมินการเป็นอาสาสมัคร นำคะแนนทั้งหมดมาเรียงจากคะแนนสูงสุดถึงคะแนนต่ำสุด เลือกนักเรียนที่มีคะแนนสูงกว่าค่าเฉลี่ยจำนวน 30 คน และต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอีก 30 คน มาสุ่มแบบจับคู่ (Match - paired sampling) ได้กลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย: - 1) แบบสอบถามประเมินการเป็นอาสาสมัคร ผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา (Content validity) จากผู้ทรงคุณวุฒิทางนันทนาการ จำนวน 3 ท่าน ได้ค่า IOC = 0.80 - 1.00 และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ความเชื่อมั่นของ Cronbach ได้ค่า = 0.95 และ 2) โปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่างจำนวน 8 สัปดาห์ ๆ ละ 1.30 ชั่วโมง ผ่านการตรวจความเที่ยงตรงเชิงประจักษ์ (Face validity) จากผู้เชี่ยวชาญทางนันทนาการ จำนวน 3 ท่าน ได้ค่าโปรแกรมอยู่ในระดับ “เหมาะสม” วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที (t - test)
ผลการวิจัยพบว่า: - 1) โปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่างมีความเหมาะสมที่จะนำไปเสริมสร้างการเป็นอาสาสมัครของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และ 2) ภายหลังการเข้าร่วมโปรแกรม 8 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีระดับการเป็นอาสาสมัครโดยภาพรวมทั้ง 4 ด้าน สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านทั้ง 4 ด้านพบว่า ระดับการเป็นอาสาสมัครสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ทุกด้าน สรุปได้ว่า โปรแกรมการศึกษาการใช้เวลาว่างมีผลต่อการเป็นอาสาสมัครของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Best, J. W. (1970). Research in Education. NJ: Prentice – Hall.
Charities Aid Foundation. (2018). World Giving Index 2018. Retrieved from https://www.cafonline.org
Clary, E. G., Snyder, M., Ridge, R. D., Copeland, J., Stukas, A. A., Haugen, J., & Miene, P. (1998). Understanding and assessing the motivations of volunteers: A functional approach. Journal of Personality and Social Psychology, 74(6), 1516 -1530.
Cornelis, L., Alain, V.H., David, D.C. (2013). Volunteer work in youth organization: predicting distinct aspects of volunteering behavior from self and other oriented motives. Journal of Applied Social Psychology, 43(2), 456-466.
Dattio, J. (2015). Leisure Education Program Planning (4th ed.). IL: Sagamore Publishing.
Henderson, K., and Presley, J. (2003). Globalization and the valuing of volunteering as leisure. World Leisure, 45(2), 33 – 37.
Johnstone, G. (2004). Volunteerism in Canada. In L. Kelly (Ed), Management of Volunteer Services in Canada (1-16). ON: JTC Inc.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607 - 610.
McFarland, D. A., and Thomas, R. J. (2006). Bowling youth: How youth voluntary associations influence adult political participation. American Sociological Review, 71(3), 401 - 425.
Ministry of Education (2008). The Basic Education Core Curriculum B.E. 2551. Bangkok: The Agricultural Cooperative Federation of Thailand Printing.
Mundy, J. (1998). Leisure Education: Theory and Practice (2nd ed.). IL: Sagemore Publishing.
Office of Basic Education Commission. (2019). Lists of Schools in Basic Education Commission in 2019. Retrieved from http://www.mis.moe.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=657:ประจำปี-2562&catid=173&Itemid=114
Panasaan Tungcharoen. (2017). Social situation and psychological factors related to active citizen behavior among undergraduate students of Srinakharinwirot University (Master’s thesis), Srinakharinwirot University.
Sakdipat Chalermputipong. (2013). Developing leisure program for promoting quality of life of the elderly. Journal of Physical Education, 14(2), 20 - 21.
Tania, M., John, G., & Gordon, R. (2015). Unselfish? Understanding the role of altruism, empathy, and beliefs in volunteering commitment. Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 27(4), 373 - 396.
Thomas, R. J., & McFarland, D. A. (2010). Joining youth, voting youth: The Effects of youth voluntary associations on early adult voting. Center for Information and Research on Civic Learning and Engagement, 43.
Volunteer Spirit Network. (2015). Report of Volunteering Situation in Thailand: Policy and Promote National Volunteering. Retrieved from http://www.volunteerspirit.org/file/ncv/R8AMe.pdf
