การพัฒนาโครงการอิงการศึกษาการใช้เวลาว่างที่นำไปสู่ความสุขของผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของโครงการอิงการศึกษาการใช้เวลาว่างที่นำไปสู่ความสุขของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้สูงอายุที่มีอายุระหว่าง 60 - 69 ปี ในชมรมผู้สูงอายุซอยเพชรเกษม ที่ได้มาจากการคัดกรองจากแบบประเมินความสุขและการสุ่มแบบจับคู่ (Match Paired Sampling) ออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน รวม 60 คน เครื่องมือวิจัย คือ 1) แบบสอบถามประเมินความสุข ผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน ได้ค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ในช่วง 0.6 – 1.0 และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ความเชื่อมั่นของ Cronbach มีค่า = 0.81 และ 2) โครงการการศึกษาการใช้เวลาว่างที่นำไปสู่ความสุขของผู้สูงอายุ ผ่านการตรวจความเที่ยงตรงเชิงประจักษ์จากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 ท่าน ได้ค่าโครงการอยู่ในระดับเหมาะสมมาก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที (t - test)

          ผลการวิจัยพบว่า 1) ภายหลังการเข้าร่วมโครงการฯ 8 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีความสุขมากขึ้นกว่าก่อนการเข้าร่วมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) ภายหลังการเข้าร่วมโครงการฯ กลุ่มทดลองมีความสุขมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปได้ว่า โครงการอิงการศึกษาการใช้เวลาว่างส่งผลนำไปสู่ความสุขของผู้สูงอายุ มีความเหมาะสมที่จะนำไปประยุกต์ใช้และพัฒนาต่อยอดในอนาคต