ผลการศึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อความแม่นยํา ในการกระโดดยิงประตูบาสเกตบอลในระยะต่างๆ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความแม่นยําในการกระโดดยิงประตู บาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอลระหว่างกลุ่มที่ทําการฝึกด้วยโปรแกรม พลัยโอเมตริกร่วมกับ โปรแกรมปกติกับกลุ่มที่ทําการฝึกด้วยโปรแกรมปกติเพียงอย่างเดียว รวมทั้งเปรียบเทียบความแม่นยํา ในการกระโดดยิงประตูบาสเกตบอลในระยะต่าง ๆ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักกีฬา บาสเกตบอลชายของชมรมบาสเกตบอล จังหวัดสงขลา จํานวน 24 คน ทําการสุ่มเพื่อแบ่งกลุ่มออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 12 คน โดยกลุ่มทดลองจะได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมพลัยโอเมตริกร่วมกับโปรแกรมปกติ ของนักกีฬาบาสเกตบอล กลุ่มควบคุมจะได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมปกติของนักกีฬาบาสเกตบอล เพียงอย่างเดียวเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ ๆ ละ 3 วัน กําหนดวันอังคาร วันพฤหัสบดี และวันเสาร์ ใช้เวลา ฝึกวันละ 30 นาที ในโปรแกรมพลัยโอเมตริก และฝึกโปรแกรมปกติ 120 นาที ทําการทดสอบความ แม่นยําในการกระโดดยิงประตูบาสเกตบอลด้วยแบบทดสอบความแม่นยําในการกระโดดยิงประตู บาสเกตบอล ก่อนและหลังการทดลอง นําผลที่ได้มาทําการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยการหาค่ามัธยฐาน ค่าเฉลี่ยของอันดับ และความเบี่ยงเบนควอไทล์ ของความแม่นยําในการกระโดดยิงประตูบาสเกตบอลก่อน และหลังการทดลอง ทําการทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติทดสอบแมน – วิทนีย์ยู โดยกําหนดระดับนัยสําคัญ ทางสถิติที่ระดับ .05

ผลการวิจัย พบว่า ความแม่นยําในการกระโดดยิงประตูบาสเกตบอลในนักกีฬาบาสเกตบอลของ กลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้ยังพบว่ากลุ่มทดลองมี ความแม่นยําในการยิงประตูบาสเกตบอลได้สูงกว่า กลุ่มควบคุมในระยะไกล อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 ส่วนระยะใกล้และระยะกลาง พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน อย่างไรก็ตามนักกีฬาบาสเกตบอล ทั้งกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีความแม่นยําในการกระโดดยิงประตูได้ดีขึ้นหลังจากการฝึก