การพัฒนารูปแบบการสอนที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและวิเคราะห์องค์ประกอบกระบวนการคิดอย่างมี วิจารณญาณ สําหรับนักศึกษา สาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา 2) พัฒนา รูปแบบการสอนที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสําหรับนักศึกษา สาขาวิชาพลศึกษา คณะ ศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการสอน ที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมี วิจารณญาณ ในรายวิชาวิธีสอนพลศึกษา ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในเนื้อหาการเรียนวิชาวิธีสอน พลศึกษา ความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการสอน รูปแบบที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ด้วยการวิจัยและพัฒนาโดยแบ่งการดําเนินการเป็น 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1) ศึกษาและวิเคราะห์องค์ประกอบกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ด้วยวิธีการ ศึกษาหลักการแนวคิดทฤษฎี เอกสารและงานวิจัย ที่เกี่ยวข้องร่วมกับการพิจารณาของผู้ทรงคุณวุฒิ จํานวน 10 คน ด้วยการสนทนากลุ่ม และยืนยันด้วยการวิเคราะห์ข้อมูล จากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นอาจารย์ ผู้สอนทั้งหมด ในคณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา จํานวน 246 คน จากจํานวนทั้งหมด 286 คน คิดเป็นร้อยละ 86.01 ที่ได้จากการกําหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ใช้สถิติการวิเคราะห์ องค์ประกอบเชิงยืนยัน ด้วยเทคนิควิเคราะห์โครงสร้างเชิงเส้น โดยใช้โปรแกรม LISREL VERSIONS 9.10 (Invoice Number DP - 13 - 031113 - 9451) ระยะที่ 2) ระยะพัฒนารูปแบบการสอน ประกอบด้วย 2.1 ขั้นตอนการสังเคราะห์รูปแบบการสอน 2.2 ขั้นการพัฒนารูปแบบการสอน ระยะที่ 3) ศึกษาผล การใช้รูปแบบการสอนที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณโดยใช้ระเบียบวิธีวิจัย เชิงทดลองแบบอนุกรมเวลา 1 กลุ่ม กลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักศึกษาสาขาวิชา พลศึกษา ชั้นปีที่ 3 คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา จํานวน 40 คน ที่ได้มาโดยการเลือกแบบ อาสาสมัคร เป็นเวลา 10 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและ ทดสอบสมมุติฐานด้วยสถิติ การวิเคราะห์ ความแปรปรวนเชิงพหุแบบวัดซ้ํา ผลการวิจัยพบว่า
- องค์ประกอบกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสําหรับนักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา ประกอบด้วย 8 องค์ประกอบ ดังนี้ 1. การฟัง 2. การวิเคราะห์ สถานการณ์ 3. การพิจารณาระบุประเด็น 4. การตั้งสมมุติฐาน 5. การรวบรวมข้อมูลหลักฐาน 6. การ เชื่อมโยงเหตุผล 7. การประยุกต์และนําไปใช้ 8. การประเมินผล
- รูปแบบการสอนที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณประกอบด้วย 1) หลักการ แนวคิด ทฤษฎี 2) วัตถุประสงค์ 3) กระบวนการจัดการเรียนรู้ 6 ขั้น ได้แก่ ขั้นนํา ขั้นสอน ขั้นตั้งสมมติฐาน ขั้นรวบรวม เชื่อมโยงข้อมูล ขั้นนําไปใช้ และขั้นสรุปประเมินผล 4) ผลที่ผู้เรียนจะได้รับ 5) แนวทางใน การนําไปใช้
- เมื่อนํารูปแบบการสอนที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสําหรับนักศึกษา สาขาวิชา พลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษา ไปใช้ พบว่า
3.1 นักศึกษามีระดับความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ทั้ง 8 ด้านเพิ่มขึ้นอย่างมี นัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากและเมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้าน ที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านการพิจารณาระบุประเด็น มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากและด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการฟัง มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก
3.2 นักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3.3 นักศึกษามีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอนตามรูปแบบการสอนที่เน้น กระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสําหรับนักศึกษา สาขาวิชาพลศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ สถาบัน การพลศึกษา โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ทุกด้านมีค่าเฉลี่ย อยู่ใน ระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
ปทุมพร ศรีอิสาณ. 2550. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษาวิชาเอกพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการพลศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เพ็ญศิริ อาจจุฬา, 2546. รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งต่อการคิดวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Bayer, B.K. 1995. Critical Thinking. Bloomington. In : Phi Delta Kappa Educational Foundation.
Ennis. R.H. 1985. A Logical basis for measuring critical thinking skill. Educational Leadership. 10 : 45-48.
Kurfiss, J.G. 1988. Critical Thinking : Theory, Research, Practice, and Possibilities. Texas: Association for the study of Higher Education.
MeCormick, G. J. 1988. The Effects of Using Print Media In Teaching Critical Thinking Skills to Students. Dissertation Ed. D. western Michigan University. (CD-ROM).
Roger, C.R. 1969. Freedom to learn. Columbus, Ohio : Charles E. Merrill Publishing Company.
Watson, G.B. and Glaser, E.M. 1980. Watson-Glaser Critical Thinking Appraisal : Manual for Form A and B. San Antonio: Harcourt Brace and Compan.
