ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมทักษะชีวิต ทางเพศศึกษาต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการป้องกัน ความเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบางหลวงวิทยา จังหวัดนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศเป็นปัจจัยที่นําไปสู่ปัญหาเกี่ยวกับเรื่องเพศที่สําคัญ ได้แก่ การมีเพศสัมพันธ์ ก่อนวัยอันควร โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การติดเชื้อ HIV การตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร และการทําแท้ง การ วิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมทักษะชีวิตทางเพศศึกษาต่อการ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการป้องกันความเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นเป็นการศึกษา แบบกึ่งทดลอง (Quasi experimental research) โดยใช้แบบแผนการวิจัย pre-test, post-test Control group design ศึกษากับนักเรียนหญิงที่มีความเสี่ยงและกําลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบางหลวงวิทยา จังหวัดนครปฐม จํานวน 60 คน จําแนกเป็น กลุ่มทดลอง 30 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือ โปรแกรมการสร้างเสริมทักษะชีวิตทางเพศศึกษา เก็บรวบรวมข้อมูล ก่อนและหลังการทดลองโดยใช้แบบวัดทักษะการป้องกันความเสี่ยงทางเพศ และแบบสอบถามพฤติกรรม การป้องกันความเสี่ยงทางเพศ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาอธิบายคุณลักษณะของประชากร ได้แก่ ร้อยละ และสถิติเชิงอนุมานเปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยภายในกลุ่ม โดยใช้สถิติ Paired Samples t-test และเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติ Independent Samples t-test
ผลการศึกษาพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีทักษะและพฤติกรรมการป้องกันความเสี่ยง ทางเพศดีกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และยังมีทักษะและพฤติกรรมการป้องกัน ความเสี่ยงทางเพศดีกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
จากผลการศึกษาเสนอแนะได้ว่าโปรแกรมการสร้างเสริมทักษะชีวิตทางเพศศึกษามีผลต่อการ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการป้องกันความเสี่ยงทางเพศ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กิตติ ปรมัตถผล, ปรีชา ไวยโภคา, กําไลทิพย์ ละน้อย, ศิริรัตน์ สีเหลือง, วิชาญ มะวิญธร และประภาพร บุญมา. (2554). หนังสือเรียนรายวิชาสุขศึกษา 2. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: สํานักพิมพ์เอมพันธ์ จํากัด.
เจตนิพิฐ สมมาตย์. (2550), ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมทักษะชีวิตร่วมกับกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมต่อพฤติกรรมการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนแห่งหนึ่ง อําเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น, วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เนตรทราย ปัญญชุณห์. (2552). การสร้างเสริมทักษะชีวิตเพื่อป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนหญิงมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารสุขศึกษา, 32(111), 32-41.
นวลรัตน์ โมทะนา. (2555), ผลของการพัฒนาทักษะชีวิตต่อความรู้และการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนหญิงระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนมัธยมศึกษาในอําเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยพะเยา.
พนม เกตุมาน. (2550). พฤติกรรมเสียงในวัยรุ่น (Risk-taking Behaviors in Adolescence), (online) แหล่งที่มา: http://www.psyclin.co.th/serv05.html, 20 ก.ย. 56.
ภาณุวัฒน์ ศิวะสกุลราช. (2546). E-Learning รายวิชา GEH2201 การพัฒนาตน. (online) แหล่งที่มา http://www.geh2001.ssru.ac.th/mod/resource/view.php?id=97, 20 ก.ย. 56.
ริษา บุนนาค. (2556), ประสิทธิผลของโปรแกรมทักษะชีวิตในการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงที่นําไปสู่การมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จังหวัดนครปฐม. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ 2556, 43(1), 80 - 93.
ลินจง จันทน์เทศ. (2550). การพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพในการป้องกันโรคเอดส์โดยการประยุกต์การพัฒนาทักษะชีวิตและแรงสนับสนุนทางสังคมในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนราษีไศล อําเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ, วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วงพักตร์ ภู่พันธ์ศรี และศิรินันท์ ดํารงผล. (2554), จิตวิทยาพัฒนาการประยุกต์ทางการศึกษา Applied Developmental Psychology in Education PC 193. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
ศรุจดา เจริญกิจจานุวัฒน์. (2552), ประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยใช้กระบวนการกลุ่มที่มีต่อพฤติกรรมการป้องกันการเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์. กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดนครปฐม. (2555). สรุปการตรวจราชการรอบที่ 2 ปี 2555. สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดนครปฐม, นครปฐม.
สํานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2554). การเสริมสร้างทักษะชีวิต ตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ระดับประถมศึกษา มัธยมศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด.
สํานักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2554). คู่มือวัยรุ่นและเยาวชน การป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พร้อม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เทพเพ็ญวานิสย์,
องค์การแพธ. (2551). คู่มือการจัดกระบวนการเรียนรู้เพศศึกษา สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัท เออร์เจนท์ แทค จํากัด.
Vivancos R. (2012). School-based sex education is associated with reduced risky sexual behaviour and sexually transmitted infections in young adults. Public Health, 127(1), 53-7.
