การพัฒนาการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการตั้งคำถามแบบโสเครติสเพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ ของนักเรียนมัธยมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ก่อนและหลังการทดลอง ของนักเรียนกลุ่มทดลองและของนักเรียนกลุ่มควบคุม และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์หลังการทดลองระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลองกับนักเรียนกลุ่มควบคุม วิธีดำเนินการวิจัย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 60 คน ที่ได้จากการสุ่มอย่างง่าย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการตั้งคำถามแบบโสเครติส จำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุมที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการตั้งคำถามแบบโสเครติส จำนวน 8 แผน มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 0.98 และแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ เจตคติ การปฏิบัติ และการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 0.89, 1, 1 และ 1 ตามลำดับ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.94, 0.95, 0.88 และ 0.93 ตามลำดับ ระยะเวลาในการดำเนินการวิจัย 8 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ เจตคติ การปฏิบัติ และการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ด้วยค่า t ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ เจตคติ การปฏิบัติ และการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่าก่อนทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ เจตคติ การปฏิบัติ และการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปผลการวิจัย การจัดการเรียนรู้สุขศึกษาโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการตั้งคำถามแบบโสเครติสส่งผลให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการแก้ไขปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4 สูงกว่าการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาแบบปกติ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Bloom, J., & Krathwoh, D. (1956). Taxonomy of educational objective: The classification of educational goals by a committee of college and university examiners. Handbook I: Cognitive Domain. New York: Longmans, Green.
Chanisara Meshapatharahiran, (2020). Creative problem solving. IPST Magazine, 48(222), 24 – 27.
Chaiwat Surawichai. (2018). Socrates method. Retrieved from https://siamrath.co.th/n/34840
Krissanu Pathanang, & Sujint Anguravirutt. (2018). Development of learning activities using a problem - based learning and socratic questioning technique to promote critical thinking in Mathayomsuksa 4 students. Faculty of Humanities and Social Sciences, Maha Sarakham University, 37(2), 57 - 67.
Ministry of Education. (2021). Policies and focuses of the Ministry of Education fiscal year 2021. Retrieved from https://moe360.blog/2021/06/30/education-management-policy/
Norarat Fanchian. (2019). Problem – based Learning: PBL. Retrieved from https://www.trueplookpanya.com/blog/content /77414/-teaartedu-teaart-teamet-
Paradee Kambhu Na Ayudhaya. (2017). A study on creative problem solving and creativity in gifted children in fourth - sixth grade. Journal of Educational Research Faculty of Education Srinakharinwirot University, 11(2), 123 – 135.
Pranee Lambensa. (2016). Measuring and evaluating studies. Sahamit Print Development.
Roger, D. Jensen Jr. (2015). The effectiveness of the socratic method in developing critical thinking skills in English (Master’s thesis), Grace University. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED557162.pdf
Sirichai Kanjanawasee. (2013). Classical Test Theory (7th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Subin Chaiya. (2019). The developing lifelong learning skills of students in the 21st century. Journal of Education, Faculty of Education, Srinakharinwirot University, 20(1), 168 – 180.
Suvitida Jarungkiatkul. (2018). The twenty - first century skills. Retrieved from https://www.cpmeiji.com/meijitensai/Content/detail/66054/0
Teerapong Kaen – in. (2011). Socratic method of teaching. Journal of Education, Faculty of Education, Prince of Songkla University, 22(2), 156 – 166.
Treffinger, D. J., Young, G. C., Selby, E. C., & Shepardson, C. (2002). Assessing creativity: A guide for education. The National Research Center on the Gifted and Talented.
Wipornphan Srisutham. (2019). The development of student’ creative problem solving and learning achievement of 10th grade students by creativity based learning approach (Master’s thesis), Rajabhat Maha Sarakham University.
Wichuda Wongcharoen. (2018). Learning provision using problem-based learning with augmented reality technology to develop analytical and problem-solving thinking skills for Mathayom suksa IV students (Master’s thesis), Dhurakij Pundit University.
