ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกควบคู่กับการฝึกกระโดดโหม่งที่มีต่อความแม่นยำในการกระโดดโหม่งลูกบอลของนักกีฬาฟุตบอลโรงเรียนกีพาจังหวัดนครสวรรค์ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของการฝึกด้วยโปรแกรมพลัยโอเมตริกควบคู่กับการฝึกกระโดดโหม่งที่มีต่อความแม่นยำของนักกีฬาฟุตบอล 2) ศึกษาผลของการฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกกระโดดโหม่งและซ้อมฟุตบอลปกติ และ 3) เปรียบเทียบการกระโดดโหม่งลูกบอลในกลุ่มฝึกโปรแกรมพลัยโอเมตริกควบคู่การกระโดดโหม่งและซ้อมฟุตบอลปกติ กับการฝึกด้วยโปรแกรมการกระโดดโหม่งและซ้อมฟุตบอลปกติ กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มเลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 15 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ โปรแกรมฝึกแบบพลัยโอเมตริกควบคู่กับการฝึกแม่นยำกระโดดโหม่ง และโปรแกรมซ้อมฟุตบอลปกติ  วิเคราะห์ข้อมูลค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานด้วย t - test และ ANOVA ที่ระดับ.05

ผลการวิจัย

1. ผลการฝึกโปรแกรมการฝึกแบบพลัยโอเมตริกควบคู่การฝึกกระโดดโหม่งลูกบอลและฝึกซ้อมปกติ (กลุ่มทดลอง) จำนวน 15 คน พบว่า หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 2, 4, 6 และ 8 มีคะแนนเฉลี่ยพัฒนาสูงขึ้น เมื่อทดสอบก่อนและหลังการทดลองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยสัปดาห์ที่ 2 แตกต่างสัปดาห์ที่ 6, 8 และสัปดาห์ที่ 4 แตกต่างสัปดาห์ที่ 8   


2. ผลการฝึกโปรแกรมการฝึกกระโดดโหม่งลูกบอลและซ้อมฟุตบอลปกติ (กลุ่มควบคุม) จำนวน 15 คน พบว่า หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 2, 4, 6 และ 8 มีคะแนนเฉลี่ยพัฒนาเพิ่มขึ้นตามลำดับ และทดสอบก่อนการทดลองฝึกและหลังการทดลองฝึกพบว่า สัปดาห์ที่ 2 ไม่แตกต่างจากก่อนฝึก แต่สัปดาห์ที่ 4, 6 และ 8 มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05


3. ผลการฝึกโปรแกรมการฝึกแบบพลัยโอเมตริกควบคู่การกระโดดโหม่งลูกบอลและฝึกซ้อมปกติต่อความแม่นยำในการกระโดดโหม่งลูกบอล (กลุ่มทดลอง) กับการฝึกกระโดดโหม่งลูกบอลและซ้อมฟุตบอลปกติ (กลุ่มควบคุม) ระหว่างทั้ง 2 กลุ่ม พบว่า ในสัปดาห์ที่ 4, 6 และ 8 มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05