การพัฒนาโปรแกรมสุขศึกษาเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยประยุกต์ ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตยะลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)พัฒนาโปรแกรมสุขศึกษาเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษา 2) ศึกษาผลการใช้โปรแกรมสุขศึกษาเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการออกกำลังกาย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษา มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตยะลา จำนวน 60 คน คัดเลือกนักศึกษากลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2564 ที่สนใจการออกกำลังกาย ไม่มีโรคประจำตัว สมัครใจเข้าร่วมโปรแกรม และไม่เป็นผู้ที่กำลังอยู่ในโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพอื่น ๆ โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 30 คน ให้โปรแกรมสุขศึกษากับกลุ่มทดลองเป็นเวลา 10 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ 1) โปรแกรมสุขศึกษาเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม 2) แบบสอบถามพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม รวบรวมข้อมูลตามตัวแปรก่อนและหลังการทดลอง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมานเพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ Independent t - test ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมที่พัฒนาขึ้น สามารถนำไปใช้ในการสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายได้จริง ระดับพฤติกรรมการออกกำลังกายของกลุ่มทดลองหลังการใช้โปรแกรมสุขศึกษาเพื่อสร้างเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกายโดยประยุกต์ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Aksorn Yoowang, & Buathong Sawangsopakul. (2020). Self - efficacy, health perception, self - motivation and health promotion behavior of the elderly at the elderly club in Tambon Jed Rew, Samut Sakhon Province. Journal of Liberal Arts, Thammasat University, 20(2), 264 - 281
Arpaporn Powwattana, Sirintorn Kalampakorn, Sunee Lagampan, & Tassanee Rawiworrakul. (2018). Health promotion and disease prevention in community: An application of concepts and theories to practice. N.P.: M N C0mpute Offset.
Bandura, A. (1986). The explanatory and predictive scope of self - efficacy theory. Journal of Social and Clinical Psychology, 4(2), 359 - 373.
Bandura, A. (1997). Self - Efficacy the Exercise of Control. New York: W. H. Freeman and Company.
Bangonsri Jindawong & Piyathida Kuhirunyaratn. (2021). Effect of social support program on health promotion behaviors among community dwelling elderly. KKU Research Journal (Graduate Studies), 21(1), 229 – 241.
Caplan, G. (1976). Support systems and community mental health. New York: Behavioral Publication.
Centre for SDG Research and Support. (2021). ‘Not moving, not exercising’ increases the risk of non - communicable diseases such as dementia and high blood pressure. Retrieved from https://www.sdgmove.com/2021/04/01/physical-inactivity-associated-with-ncds-and-deaths/
Department of Physical Education. (2018). Exercise or sports information of the public for the year 2018. Retrieved from https://www.dpe.go.th/article-preview-441291791792
Evans, R. J. (1989). Albert Bandura: The man and his ideas - A dialogue. New York: Praeger.
International Health Policy Program. (2022). Move that mountain. Retrieved from http://www.thaincd.com/document/file/download/knowledge/Movethat_MountainFinal65
Kesinee Saranrittichai. (2021). Health Literacy: Concepts, Theories and Applications (2nd ed.). KhonKean: KhonKean University.
Khodaminasab, A., Reisi, M., Vahedparast, H., Tahmasebi, R., & Javadzade, H. (2019). Utilizing a health - promotion model to predict self-care adherence in patients undergoing coronary angioplasty in Bushehr, Iran. Patient Preference and Adherence, 13.
Kiess, H. O. (1989). Statistical Concepts for the Behavioral Sciences. Biston Allyn and Bacon.
Napatsawan Thanaphonganan, Prasansil Khumhong, & Worraphol Waengnork. (2019). The effectiveness of applying self - efficacy theory on promoting exercise behaviors of the elderly in Borabue District, Mahasarakham Province. The Public Health Journal of Burapha University, 14(1), 106 – 118.
Peter T. K., Christine F., Eric J. S., & I - Min Lee (2021) Physical inactivity and non - communicable disease burden in low - income, middle - income and high - income countries. British Journal of Sports Medicine, 56(2), 101 – 106.
Polit, D. F., & Hunger, B. P. (1995). Nursing Research: Principles and Methods. Philadelphia: Lippincott.
Sompoch Iamsupasit. (2007). Theories and Techniques in Behavior Modification. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House.
Thailand National Sport University. (2019). The Thailand National Sport University Act B. E. 2562. Retrieved from http://www.tnsu.ac.th/web/web3/o6.pdf
Thanumporn Thonglong, & Parkpoom Jangphonak. (2022). Affecting exercise behavior of the students of Udon Thani Rajabhat University Sam Phrao Campus. Journal of Sports Science and Health Innovation, Rajabhat University Group of Thailand, 1(3), 23 – 33.
Wannapa Praphasorn, & Ornchaporn Cherdnok. (2019). Predicting factors exercise behaviors of hypertensive elderly people in health center Krapo, Thatoom District, Surin Province. Journal of Nursing, 37(3), 30 – 39.
