รูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสำรวจศักยภาพของรูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน 2) ศึกษารูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน และ 3) ศึกษาประสิทธิผลความสัมพันธ์ของรูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน โดยสำรวจศักยภาพกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน ด้วยการสัมภาษณ์และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาจากผู้บริหารหน่วยงานภาครัฐ 3 คน นักวิชาการ 3 คน ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยว 3 คน มัคคุเทศก์นำเที่ยวเชิงผจญภัย 3 คนและผู้แทนชุมชน 3 คน รวมจำนวน 15 คน มาสร้างรูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน ตรวจคุณภาพเครื่องมือกับผู้เชี่ยวชาญ 3 คน IOC = 0.84 จึงนำไปเก็บข้อมูลการศึกษารูปแบบ
กับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 40 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การสถิติพื้นฐานและศึกษาประสิทธิผลความสัมพันธ์ของรูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน ด้วยการคำนวณหากลุ่มตัวอย่างด้วย G* Power เก็บข้อมูลกับประชาชนและนักท่องเที่ยว 400 คน ด้วยแบบสอบถามทั้ง 7 ด้าน จำนวน 35 ข้อ ตรวจคุณภาพเครื่องมือกับผู้เชี่ยวชาญ 3 คน IOC = 0.81 และหาค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม (Try out) = 0.89 การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความแตกต่างด้วยสถิติ t - test และ F - test หาความสัมพันธ์ด้วยค่าสหสัมพันธ์อย่างง่าย (Simple Correlation) และการวิเคราะห์การถดถอย (Regression Analysis) อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ .05
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบกีฬาเชิงผจญภัยเพื่อการท่องเที่ยวสีเขียวอย่างยั่งยืน ทั้ง 7 ด้าน เมื่อนำมาศึกษารูปแบบ โดยภาพรวมมีความคิดเห็นระดับมาก ( = 4.23, S.D. = 0.63) และพบว่า ด้านกิจกรรมสีเขียว (Green Activity) มีความคิดเห็นระดับมาก (
= 4.27, S.D. = 0.71) รองลงมาด้านการบริการสีเขียว (Green Service) มีความคิดเห็นระดับมาก (
= 4.24, S.D. = 0.69) และด้านความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม (Green Plus) มีความคิดเห็นระดับมาก (
= 4.23, S.D. = 0.56) และเมื่อศึกษาประสิทธิผลความสัมพันธ์พบว่า ประสิทธิผลความสัมพันธ์การถดถอยด้านหัวใจสีเขียวมีระดับมาก (R = .748) พยากรณ์ได้ร้อยละ 56.00 ด้านรูปแบบการเดินทางสีเขียวมีระดับมาก (R = .829) พยากรณ์ได้ร้อยละ 68.70 ด้านแหล่งท่องเที่ยวสีเขียว มีระดับมาก (R = .857) พยากรณ์ได้ร้อยละ 73.50 ด้านกิจกรรมสีเขียวมีระดับมาก (R = .839) พยากรณ์ได้ร้อยละ 70.40 ด้านชุมชนสีเขียวมีระดับมาก (R = .820) พยากรณ์ได้ร้อยละ 67.20 ด้านการบริการสีเขียว มีระดับมาก (R = .825) พยากรณ์ได้ร้อยละ 68.10 และด้านความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมมีระดับมาก (R = .841) พยากรณ์ได้ร้อยละ 70.70
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Aree Tirasatayapitak, & Chainan Chaiyasen. (2013). Eco - adventure hybrid tourism and tourism sustainability: Lessons from Song Phraek Wildlife Conservation Village. Silpakorn University Journal, 33(2), 167 - 185.
Department of Tourism (2018). National tourism development plan 2017 - 2021. Bangkok: Department of Tourism. Ministry of Tourism and Sports.
Kanta Komolachun. (2020). In selecting the use of eco - friendly hotels in Singapore (Master’s thesis), Mahidol University.
Krabi Municipality (2017). Office of civil and town planning. Krabi: Krabi Town Municipality Krabi Province.
Krabi Provincial Office (2021). Krabi Province strategic plan 2016 - 2017. Retrieved from http://krabi.thailocallink.com
Nastasi, B. K., & Schensul, S. L. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of intervention research. Journal of School Psychology, 43(3), 177 - 195.
Office of the Constitutional Court. (2021). Constitution of the Kingdom of Thailand B.E. 2560 (4th ed.). Bangkok: Office of the Constitutional Court.
Office of the Higher Education Commission. (2021). The 15 - Year long range plan on higher education, No. 2 (2008 - 2022). Retrieved from http://qasp.tu.ac.th
Office of the National Economic and Social Development Board. (2017). National Economic and social development plan 2017 - 2021 (12th ed.). Bangkok: Office of the Prime Minister.
Patcharasorn Kanitthasoonthorn. (2016). A study of green tourism demand of residents in Bangkok (Master’s thesis), Thammasat University.
Phutinat Supaporn (2015). Perception of the image of social responsibility activities that affect loyalty to Sangsom Co., Ltd. of residents in Hom Kret Sub - district, Sampran District, Nakhon Pathom Province (Master’s thesis), Silpakorn University.
Siripat Chodchuang, Nontipak Pianroj, Nattamon Ratcharak, & Weerasak Kongrithi. (2018). 7 greens attitudes affecting tourism image perceptions of tourists in Koh Samui. Faculty of Liberal Arts and Management Sciences, Prince of Songkhla University.
Susaraporn Tanglam. (2016). Guidelines for the development of bicycle tour routes for tourism. Green Heart (Bike for Green Heart), Kasetsart University Kamphaeng Saen Campus, (pp. 279 - 280). Meeting National Academic Kasetsart University 13th Kamphaeng Saen Campus. 8 - 9 December 2016. Kasetsart University Kamphaeng Saen Campus.
Thailand National Sports University. (2019). Thailand National Sports University. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Thanadet Kiatlerttam. (2015). Memorable experiences of teenage tourists toward green activities in the lower northern region a case study of Ramkhamhaeng National Park (Khao Luang), Khiri Mat District, Sukhothai Province (Master’s thesis), Naresuan University.
Tourism Authority of Thailand. (2021). 7 Greens concept: Environmentally friendly tourism. Retrieved from http://7greens.tourismthailand
Travel articles. (2021). Thai tourism reform guidelines (2017). Retrieved from http://www.tatreviewmagazine.com
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A. G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175 - 191. Retrieved from http://dx.doi.org/10.3758/BF03193146
