ผลของการฝึกเชิงซ้อนที่มีต่อความสามารถในการเตะมาวาชิเกริของนักกีฬาคาราเต้โด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลของการฝึกเชิงซ้อนที่มีต่อความสามารถในการเตะมาวาชิเกริ ของนักกีฬาคาราเต้โด 2) เพื่อเปรียบเทียบผลของการฝึกเชิงซ้อนที่มีต่อความสามารถในการเตะมาวาชิเกริ
ของนักกีฬาคาราเต้โด ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมทั้งก่อนการฝึก ระหว่างการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักกีฬาคาราเต้โดในสังกัดสมาคมกีฬาแห่งจังหวัดกระบี่ จำนวน 30 คน โดยทำการสุ่มอย่างง่าย และแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มโดยวิธีการจับคู่ คือ กลุ่มทดลอง 15 คน และกลุ่มควบคุม 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ โปรแกรมฝึกเชิงซ้อนที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และแบบทดสอบทักษะการเตะมาวาชิเกริที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยหา ค่าเฉลี่ย, ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความแตกต่าง โดยการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่าเฉลี่ยของความเร็วในการเตะมาวาชิเกริของนักกีฬาคาราเต้โด ในกลุ่มทดลอง ก่อนการฝึก ระหว่างการฝึก และหลังการ เพิ่มขึ้นตามลำดับ แต่ความเร็วในกลุ่มควบคุม ก่อนการฝึก ระหว่างการฝึก และหลังการฝึก มีค่าเฉลี่ยลดลง 2) ค่าเฉลี่ยความสามารถในการเตะมาวาชิเกริของนักกีฬาคาราเต้โด ในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ก่อนการฝึก ไม่แตกต่างกัน แต่ค่าเฉลี่ยระหว่างการฝึก และหลังการฝึก ทั้งในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05