ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การมีส่วนร่วมกับการพัฒนาคุณภาพบริการโรงพยาบาลของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพื่อศึกษา 1) ปัจจัยส่วนบุคคลของบุคลากรโรงพยาบาลชุมชนในจังหวัดหนองคาย 2) ระดับการมีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย 3) ระดับการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย และ 4) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การมีส่วนร่วมกับการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย ประชากรที่ศึกษาคือ บุคลากรทุกกลุ่มสาขาวิชาชีพในโรงพยาบาลชุมชนจำนวน 4 แห่ง จำนวน 591 คน สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 257 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้คือแบบสอบถาม 3 ส่วน ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคลการมีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพและการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มตัวอย่างส่วนมากเป็นเพศหญิง จำนวน 190 คน ร้อยละ 74.5 อายุเฉลี่ย 37.6 ปี การศึกษาส่วนใหญ่อยู่ในระดับปริญญาตรี จำนวน 178 คน ร้อยละ 70.6 ระยะเวลาปฏิบัติงานโดยเฉลี่ย 12.22 ปี ส่วนบทบาทหน้าที่ในโรงพยาบาลมากที่สุดคือกลุ่มบุคลากรด้านการรักษาพยาบาล จำนวน 138 คน ร้อยละ 54.8 ส่วนมากเคยได้รับการอบรมเกี่ยวกับงานคุณภาพ จำนวน 180 คน ร้อยละ 71.4 และเป็นคณะกรรมการการพัฒนาคุณภาพของโรงพยาบาล จำนวน 134 คน ร้อยละ 53.2 2) ระดับการมีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลอยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย 3.26 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.205 3) ระดับการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลของโรงพยาบาลชุมชน อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย 3.55 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.52 4) ปัจจัยส่วนบุคคล ด้านบทบาทหน้าที่ในโรงพยาบาลมีความสัมพันธ์กับการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดหนองคาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และปัจจัยการมีส่วนร่วมในการปฏิบัติและ ปัจจัยการมีส่วนร่วมในการรับผลประโยชน์ มีความสัมพันธ์ต่อการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาลชุมชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ