ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อโควิด-19 ในกลุ่มผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงสูง ผู้ป่วยติดเชื้อโควิด-19 ในเขตอำเภอเมืองมุกดาหาร จังหวัดมุกดาหาร

บทคัดย่อ

        ผู้มีประวัติสัมผัสใกล้ชิดผู้ป่วยโควิด-19 มีความเสี่ยงสูงติดเชื้อโควิด-19 หากมีความรู้ ทัศนคติที่ถูกต้องจะทำให้ป้องกันตนเองจากการกระจายโรคได้ การวิจัยนี้ใช้รูปแบบภาคตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุก และความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อโรควิด-19 ในกลุ่มผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงสูงผู้ป่วยติดเชื้อโควิด-19 เก็บข้อมูลเดือนเมษายน พ.ศ.2565 จำนวน 687 คน ในอำเภอเมือง จังหวัดมุกดาหาร รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์หาความสัมพันธ์ Multiple logistic regression เสนอค่า OR_adj และ 95%CI

            ผลการศึกษา ความชุกด้านความรู้ระดับดี (95%CI = 51.0 – 59.0) และทัศนคติระดับปานกลาง (95%CI = 39.0–46.0) การป้องกันตนเองในการเว้นระยะห่างมีความสัมพันธ์กับความรู้ เป็น 0.76 เท่า  เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า (95% CI 0.62 – 0.95; p-value=0.013) และทัศนคติ เป็น 0.70 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า (95%CI 0.54 – 0.91; p-value=0.008) การตรวจหาเชื้อโควิด-19 มีความสัมพันธ์ด้านความรู้ เป็น 1.26 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า (95%CI 1.12 – 1.42; p-value<0.001) การสวมใส่หน้ากากอนามัย เป็น 0.87 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า  (95%CI 0.78 – 0.98 ; p-value=0.018) การล้างมือ เป็น 0.85 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า (95%CI 0.73 – 1.00 ; p-value=0.001) การติดตั้งแอปพลิเคชั่นเป็น 0.89 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนที่ต่ำกว่า (95%CI 0.80 – 0.99; p-value=0.032) ส่วนความสัมพันธ์ด้านทัศนคติ และการวัดอุณหภูมิมีความสัมพันธ์อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติทั้งด้านความรู้ และทัศนคติ การมีความรู้และทัศนคติส่งผลต่อการป้องกันตนเองต้องให้ความรู้ สร้างความตะหนักในโรคโควิด-19 เพื่อลดความเสี่ยงในการติดและแพร่กระจายเชื้อ