The Education Program and Promoting Self-Efficacy on Food Consumption Behavior of Diabetic Patients in Maepuem Sub District, Mueang District, Phayao Province
Keywords:
Knowledge of self-efficacy program, Food consumption behavior DiabeticsAbstract
This quasi-experimental research aimed to study the effects of the educational program and promote self-efficacy on food consumption behavior of diabetic patients in Maepuem sub district, Mueang district, Phayao province. The diabetic patients were separated into experimental groups and control groups of 30 people per group. Data were collected with knowledge, competency and food consumption behavior test both before and after joining the self-care program for a period of 9 weeks. Data were analyzed by using frequency, percentage, mean, standard deviation, independent t-test and paired t-test. The results showed that the average score, knowledge, competency and behavior after giving the program was higher than before giving the program with statistical significance (p <0.05) for both the experimental group and the control group. The comparison between before giving the program was showed that experimental group and control group was not different at the level of 0.05. And after giving the program, the average score of knowledge and performance of the experimental group was higher than the control group with statistical significance (p <0.05) while the experimental group behavior was higher than the control group and was not different at the level of 0.05, therefore it could be concluded that the education program and promoting self-efficacy on food consumption behavior of diabetic patients could be applied in the promotion of knowledge and food consumption performance effectively.
References
2. วรรณี นิธิยานันท์. คนไทยป่วย ‘เบาหวาน’ พุ่ง ป่วยแล้ว 5 ล้าน ทำให้เกิดโรคแทรกซ้อน พบบ่อย ‘ไตเรื้อรัง’ [ออนไลน์]. 2559 . สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2561 https://www.hfocus.org/content/2016/11/12992
3. โรงพยาบาลกรุงเทพ ภูเก็ต. โรคเบาหวาน (Diabetes). [ออนไลน์]. 2562. สืบค้นเมื่อ 18 กันยายน 2561 https://www.hfocus.org/content/2016/11/12992
4. อัษฎางค์ รวยอาจิณ. กรมควบคุมโรคลงนาม 13 อปท. ลดพฤติกรรมเสี่ยง “โรคหัวใจขาดเลือด. [ออนไลน์]. 2560. สืบค้นเมื่อ 2 กันยายน 2561 https://www.hfocus.org/content/2017/02/13460
5. ระบบคลังข้อมูลโรคไม่ติดต่อเรื้อรังจังหวัดพะเยา. ระบบข้อมูลคลังโรคเรื้อรังจังหวัดพะเยา [ออนไลน์]. 2561. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2561 http://www.pyomoph.go.th/pages/index.php
6. Likiratcharoen, S. (2000). Meta-analysis of educative-supportive intervention research for diabeticpatient in Thailand. Unpublished master’s thesis, Mahidol University, Bangkok, Thailand. N.P.: n.p.
7. ลิขิตรัตน์เจริญ. การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการสนับสนุนและให้ความรู้แก่ผู้ป่วยโรคเบาหวาน ในประเทศไทยด้วยการวิเคราะห์อภิมาน. [ออนไลน์]. 2543. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2561 http://www.tnrr.in.th/?page=result_search&record_id=306963
8. เบญจมาศ สุขศรีเพ็ง. ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็ม Orem . [ออนไลน์]. 2012. สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2561 https://www.gotoknow.org/posts/115427
9. สโรชา อ่อนกลาง. การรับรู้ (Perception) . [ออนไลน์]. 2556. สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2561 https://prezi.com/emxwd3ey-sqg/perception/
10. ปราณี หลาเบ็ญสะ. การหาคุณภาพของเครื่องมือวัดและประเมินผลง ออนไลน์]. 2559. สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2561 http://edu.yru.ac.th/evaluate/attach/1465551003
11. จุฑามาส จันทร์ฉาย. เรื่องโปรแกรมการเรียนรู้เรื่องเบาหวานและการจัดการตนเองของผู้ที่เป็นโรค เบาหวานชนิดที่ 2 จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. [ออนไลน์]. 2555. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2561 file:///C:/Users/Mirumo/Downloads/45595-Article%20Text-105622-1-10-20160112.pdf
12. นิภานันท์ สุขสวัสดิ. เรื่องผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถ แห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมเพื่อการดูแลตนเองใน ผู้สูงอายุที่เป็นโรคเบาหวานของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบลท่าสะท้อน อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. [ออนไลน์]. 2559. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน2561https://home.kku.ac.th/chd/index.php?option=com_attachments&task=download&id=158&lang=th
13. สุกาญจน์ อยู่คง. ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองตอพฤติกรรมการควบคุมอาหารในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 . [ออนไลน์]. 2558. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2561 http://ns2.ph.mahidol.ac.th/phklb/knowledgefiles/19___.pdf
14. กุลธิดา พานิชกุล. อ้างใน โมเดลการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ (Transtheoretical Model: TTM) พัฒนาโดยโปรแชสก้าและไดคลเมนเต้ (Prochaska &DiClemente, 1983) การประยุกต์ใช้โมเดลการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม (Transtheoretical Model) เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการออกกำลังกาย). [ออนไลน์]. 2556. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2562 http://journal.knc.ac.th/pdf/19_1_2556_6.pdf
