ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกัน การบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชน
คำสำคัญ:
สมาชิกครอบครัว, การป้องกันการบาดเจ็บ, เด็กปฐมวัยบทคัดย่อ
การบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ สมาชิกครอบครัวมีส่วนสำคัญในการเป็นผู้ดูแลหลักของเด็กปฐมวัย ดังนั้น การทราบถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชน สามารถนำไปใช้ในการวางแผนเพื่อการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยได้ การศึกษาเชิงพรรณนาแบบหาความสัมพันธ์ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชน กลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกของครอบครัวที่มีบทบาทในการดูแลเด็กปฐมวัยซึ่งเรียนอยู่ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลในพื้นที่อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ ตั้งแต่เดือนกันยายน ถึง เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2559 คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามลักษณะที่กำหนดไว้ จำนวน 110 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล ความรู้ของสมาชิกครอบครัวเกี่ยวกับเด็กปฐมวัย ทัศนคติ การรับรู้ประโยชน์ ความร่วมมือ และการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวเกี่ยวกับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัย ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรม ค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาได้เท่ากับ .91, .89, .94, .94 และ .98 ตามลำดับ ค่าความเชื่อมั่น ได้เท่ากับ .79, .91, .78, .81 และ .86 ตามลำดับ ผ่านการรับรองจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัย คณะพยาบาลศาสตร์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมน กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
ผลการศึกษา พบว่า
- สมาชิกครอบครัวส่วนใหญ่มีคะแนนการปฏิบัติสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็ก ปฐมวัยในชุมชนโดยรวมอยู่ในระดับมาก คิดเป็นร้อยละ 86.40
2.สมาชิกครอบครัวส่วนใหญ่มีคะแนนความรู้เกี่ยวกับเด็กปฐมวัย ทัศนคติ การรับรู้ประโยชน์และความร่วมมือสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยอยู่ในระดับมาก ซึ่งแต่ละปัจจัยคิดเป็นร้อยละ 85.45, 59.40, 95.50, 63.60 ตามลำดับ
3.ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บ ของเด็กปฐมวัยในชุมชน ประกอบด้วย ความร่วมมือของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการ บาดเจ็บของเด็กปฐมวัยความสัมพันธ์ทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .500, p < .001) ส่วนความรู้เกี่ยวกับเด็กปฐมวัยและทัศนคติมีความสัมพันธ์ทางบวก(r =.129, p =.180, r =.073, p =.450) แต่การรับรู้ประโยชน์มีความสัมพันธ์ทางลบ (r =-.013, p =.894) กับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชน
ผลการศึกษาครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่า ความร่วมมือของสมาชิกครอบครัวมีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชน ดังนั้น บุคลากรทางสุขภาพควรวางแผนการดำเนินงานเพื่อส่งเสริมความร่วมมือของสมาชิกครอบครัวสำหรับการป้องกันการบาดเจ็บของเด็กปฐมวัยในชุมชนให้มีประสิทธิภาพต่อไป
เอกสารอ้างอิง
Bordeerat, P. (2015). Factor affecting health-protective behavior of hand, foot and mouth disease among parent and babysitters of pre-school children at Day-Care Center in Lankrabue District Kamphaeng phet Province. Thai science and technology, 6 (1), 347-356. (In Thai)
Buasuwan, J. (2005). The effect of nursing practice according to health alliance concept on mother’s behavior concerning injury prevention in toddlers in community (Master’s thesis, Chulalongkorn University). (In Thai)
Chotibang, J. (2015). Early childhood care, Capacity of community treasures project: Chiang Mai, Northern region, Thailand. n.d. (In Thai)
Durongritichai, V. (2002). Caregiver self-helf group development in preschooler home injury prevention : an action research perspective. Bangkok: Mahidol University Library and Knowledge Center. (In Thai)
Earle, L. P., & Burman, M. E. (1998). Benefits and barriers to well-child care: Perceptions of mothers in a rural state. Pubic Health Nursing, 15 (3), 180-187.
Janet, Abboud., Dal, Santo., Robert, M. Goodman., Deborah, Glik., & Kirby, Jackson. n.d. “Childhood unintentional injuries: factors predicting injury risk among preschoolers.” Journal of pediatric psychology, 29 (4), 273-283.
Kompor, P. (1999). CHILD HEALTH. Bangkok: Aksornsiamkarnpim. (In Thai)
Lafta, R. K., Al-Shatari, S. A., & Abass, S. (2013). Mothers’ knowledge of domestic accident prevention involving children in Baghdad City. Qatar medical journal, 2013 (2), 50.., 2013
Morrongiello, B. A., & Dawber, T. (1998). Toddlers’ and mothers’ behaviors in an injury-risk situation: Implications for sex differences in childhood injuri es. Journal of Applied Developmental Psychology, 19(4), 625-639.
Ngamsuoy, A. (2008) Know ledges, Attitudes, and Practices of Parents related to the Prevention of Injuries and Accidents in Children aged 1-4 years. The journal of trauma, The trauma association of Thailand, 27(1), 5-15. (In Thai)
Nanthamongkolchai, S. (2004) Child Rearing in Thai Families Qualitative Study.Songkla:Research and development office, Prince of Songkla University. ( In Thai)
National Institute for Child and Family Development, Mahidol Un iversity. (2013). Thai’s Family Health. Retrieved from http://www.cf.mahidol.ac.th/ (In Thai)
Prateepchaikul, L. (2002).Nursing care for Early Childhood Development. Bangkok: Samjaroenpanich. (In Thai)
Plitapolkarnpim, A. (2007).Child safety management for kids under 3 years old. Retrieved from http://resource.thaihealth.or.th/media/knowledge/12880 (In Thai )
Plitapolkarnpim, A. (2007). Child safety management for kids 3-5 years old. Retrieved from http://resource.thaihealth.or.th/media/knowledge/12881 (In Thai )
Phetmueng, P. (2006). Alternative : Environmental conditions o f healthy day care centers in Uttaradit province. KKU research journal, 6, 130-138. (In Thai)
Prasopkittikun, T. (2006).Influencing Factors to maternal behaviors about home management in preterm newborn. Thai Journal of pediatrics, 1 (3), 42-55. (In Thai)
Sakdapetchsiri, J. (2007). Factors influencing maternal behaviors in promoting toddlers health at Rayong province (Master’s thesis, Mahidol University. (In Thai)
Sangvisit, S. (2010). Effect of risk factors in home and giving individual counselling on parents for injury prevention of Pediatric Clinic COC. Thai Journal of pediatrics, 18 (10), 54-63. (In Thai)
Seiss, J. (2009). Effects of a Twelve Week Home Based Adlerian Parent Education Program in
Families with Seriously Emotionally Disturbed Children Between the Ages of Six and Fourteen. Retrieved from https://books.google.co.th/books?
Senngam, K., Kulwijit, J., & kongsang, L. (2012). Health Status and Factors Related to Health Status of Children Attending at the Early Childhood Development Center. Songklanakarind journal of nursing, 2(1), 11-26. (In Thai)
Srisang, N. (2009). A Knowledge and Practice Assessment of Disease Prevention for Pre-school Children by their Mothers: A Case Study of “Influenza 2009”, Bang Muang Municipality,
Bangyai Nonthaburi Province (Master’s thesis, Sukhothai Thammathirat Open University, Nontaburi. (In Thai)
Strategy and Planning Division Office of the Permanent Secretary . (2014). Mid-year population. Retrieved from http://bps.moph.go.th/new_bps/ (In Thai)
Vladutiu, C. J., Nansel, T. R., Weaver, N. L., Jacobsen, H. A., & Kreuter, M. W. (2006). Differential strength of association of child injury prevention attitudes an d beliefs on practices: a case for audience segmentation. Injury prevention, 12 (1), 35-40.
Wolrd Health Organization [WHO]. (2010). International and regional child safety organizations. Retrieved from http://www.who.int/violence_injury_prevention/ch ild_injuries/organizations/en/
Yupvattanapan, P. (1998). Needs and Received Need Response among Mothers of Children Hostipitalized in Pediatric Intensive Care Unit at Maharaj Nakorn Chiang Mai Hospitals (Master’s thesis, Chiang Mai University). (In Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลสาร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
