ผลของโปรแกรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดุแลต่อความรู้สึกทุกข์ทรมานของผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ความวิติกกังวลและความพึงพอใจของครอบครัว

Abstract

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแล
ต่อความรู้สึกทุกข์ทรมานของผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ความวิตกกังวลและความพึงพอใจของ
ครอบครัว เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียวมีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง โดยประยุกต์ใช้
แนวคิดการมีส่วนร่วมของครอบครัวของเชปป์ (Schepp, 1995) เป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมการดูแล
ผู้ป่วยวิกฤต โดยใช้ระยะเวลา 3 วัน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยและครอบครัวผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วย
หายใจ ตามคุณสมบัติที่กำหนดอย่างละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล
แบบประเมินระดับความรู้สึกตัว (GCS) แบบประเมินความรู้สึกทุกข์ทรมานของผู้ป่วย แบบประเมินความ
วิตกกังวลและแบบประเมินความพึงพอใจของครอบครัว โปรแกรมการมีส่วนร่วมของครอบครัว และคู่มือ
การมีส่วนร่วมของครอบครัว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ
วัดซ้ำ และสถิติทดสอบแบบวิลคอคซอน (Wilcoxon’s test)

ผลการวิจัยพบว่า
กลุ่มตัวอย่างภายหลังได้รับโปรแกรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลมีการลดลงของค่าเฉลี่ย
คะแนนความรู้สึกทุกข์ทรมานภายหลังได้รับโปรแกรมในวันที่ 2 และ 3 จากก่อนการทดลอง อย่างมีนัย
สำคัญทางสถิติ (p<0.001) และมีการลดลงของค่าเฉลี่ยคะแนนความวิตกกังวลของครอบครัวภายหลัง
ได้รับโปรแกรมในวันที่ 2 และ 3 จากก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) รวมทั้ง
ครอบครัวมีค่าเฉลี่ยคะแนนความพึงพอใจภายหลังได้รับโปรแกรมในวันที่ 7 สูงกว่าก่อนการทดลอง อย่าง
มีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมใน
การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจและรักษาอยู่ในหอผู้ป่วยวิกฤต ช่วยลดความรู้สึกทุกข์ทรมานการศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแล
ต่อความรู้สึกทุกข์ทรมานของผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ความวิตกกังวลและความพึงพอใจของ
ครอบครัว เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียวมีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง โดยประยุกต์ใช้
แนวคิดการมีส่วนร่วมของครอบครัวของเชปป์ (Schepp, 1995) เป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมการดูแล
ผู้ป่วยวิกฤต โดยใช้ระยะเวลา 3 วัน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยและครอบครัวผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วย
หายใจ ตามคุณสมบัติที่กำหนดอย่างละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล
แบบประเมินระดับความรู้สึกตัว (GCS) แบบประเมินความรู้สึกทุกข์ทรมานของผู้ป่วย แบบประเมินความ
วิตกกังวลและแบบประเมินความพึงพอใจของครอบครัว โปรแกรมการมีส่วนร่วมของครอบครัว และคู่มือ
การมีส่วนร่วมของครอบครัว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ
วัดซ้ำและสถิติทดสอบแบบวิลคอคซอน (Wilcoxon’s test)