ทัศนคติ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิง การรับรู้การควบคุมพฤติกรรมและ ความตั้งใจในการออกกำลังกายของสตรีตั้งครรภ์

Abstract

     การออกกำลังกายเป็นพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพที่มีความสำคัญในสตรีตั้งครรภ์ ก่อให้เกิดผลดีทั้งต่อสตรีตั้งครรภ์และทารกในครรภ์ แต่สตรีมีการออกกำลังกายในระยะตั้งครรภ์มีจำนวนน้อย การวิจัยเชิงพรรณนาแบบหาความสัมพันธ์ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพัน์ระหว่างทัศนคติ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิงการรับรู้การควบคุมพฤติกรรมและความตั้งใจในการออกกำลังกายของสตรีตั้งครรภ์ กลุ่มตัวอย่างคือ สตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุครรภ์ระหว่าง 14-18 สัปดาห์ มาฝากครรภ์ที่แผนกฝากครรภ์ โรงพยาบาลพิจิตระหว่างเดือน มีนาคม ถึงเดือน เมษายน พ.ศ. 2558 จำนวน 102 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามคุณสมบัติที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามที่ประเมินใน 4 ด้าน ได้แก่ ทัศนคติ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิง การรับรู้การควบคุมพฤติกรรม และความตั้งใจในการออกกำลังกายของสตรีมีครรภ์ที่ สมญาภรณ์ พุทธรักษา บังอร ศุภวิทิตพัฒนา และกรรณิการ์ กันธะรักษา ดัดแปลงมาจากแบบสอบถามของดาวศ์และฮอสเซนบลาส (Downs & Hausenblas,2003) ที่สร้างขึ้นจากทฤษฏีพฤติกรรมที่มีการวางแผน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ศึกษาโดยใช้สถิติสหสัมพันธ์เพียร์สันและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สเปียร์แมน

     ผลการวิจัยพบว่า ทัศนคติ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้การควบคุมพฤติกรรมมีความสัมพันธ์ ทางบวกระดับปานกลางกับความตั้งใจในการออกกำลังกายในระยะตั้งครรภ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=.325, r=.477, r=.474, p<.01) ตามลำดับ

     ผลการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ควรมีการประเมินความตั้งใจของสตรีตั้งครรภ์ในการออกกำลังกาย ในระยะตั้งครรภ์ รวมทั้งปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจเพื่อส่งเสริมให้สตรีตั้งครรภ์สามารถออกกำลังกายในระยะ ตั้งครรภ์ได้อย่างเหมาะสม