ระบาดวิทยาของภาวะเปราะบาง ภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อยและภาวะสมองเสื่อม ของผู้สูงอายุในชุมชน เขตหลักสี่ กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทนำ: ภาวะเปราะบาง มวลกล้ามเนื้อน้อยและสมองเสื่อม เป็นปัญหาสุขภาพที่สำคัญของผู้สูงอายุในประเทศไทย ซึ่งสามารถป้องกันหรือชะลอการเกิดได้ การศึกษาในไทยยังมีข้อจำกัด วัตถุประสงค์การศึกษา: เพื่อศึกษาระบาดวิทยาของภาวะเปราะบาง ภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อยและภาวะสมองเสื่อมของผู้สูงอายุในชุมชน เขตหลักสี่ กรุงเทพมหานคร วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาในกลุ่มประชากรที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป จำนวน 560 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์และรายงานตนเอง เครื่องมือประกอบด้วยข้อมูลทั่วไป แบบประเมินภาวะเปราะบาง (The Tilburg Frailty Indicator:TFI) แบบประเมินภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อย(SARC-F questionnaire for sarcopenia) และแบบคัดกรองภาวะสมองเสื่อม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ผลการศึกษา: พบอายุเฉลี่ย 69.3 ปี อัตราความชุกภาวะเปราะบางร้อยละ 21.07 ส่วนใหญ่มีปัญหาภาวะเปราะบางด้านร่างกาย ได้แก่ การมองเห็นลดลง มีความยากลำบากในการเดินและมีความเหนื่อยล้า ผู้สูงอายุที่มีอายุมากขึ้นจะพบปัญหาการทรงตัวและความยากลำบากในการเดินขึ้นบันไดเพิ่มมากขึ้นด้วย มีภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อย ร้อยละ 15.18 กลุ่มอายุมากกว่า 80 ปีขึ้นไป พบว่ามีความยากในการยกและถือของหนัก ร้อยละ 36.1 และมีพลัดตกหกล้มในรอบ 1 ปี ร้อยละ 31.1 พบผู้สูงอายุที่สงสัยว่ามีภาวะสมองเสื่อม ร้อยละ 4.83 ส่วนมากมีปัญหาความจำ ระบบการรู้คิด สรุป: ดังนั้นควรวางแผนให้ความรู้ จัดการแก้ไขปัญหา เพื่อป้องกันภาวะเปราะบางเพิ่มมวลกล้ามเนื้อให้มากขึ้นในทุกมิติ ทั้งการส่งเสริมป้องกัน รักษา ฟื้นฟูและมีระบบส่งต่อที่เหมาะสมเพื่อให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดี