แนวทางการเพิ่มพูนความสามารถทางภาษาอังกฤษสำหรับพยาบาลวิชาชีพ
คำสำคัญ:
พยาบาลวิชาชีพ, ความสามารถทางภาษาอังกฤษ, เทคโนโลยีดิจิทัลบทคัดย่อ
การปฏิบัติงานในสายวิชาชีพพยาบาลเป็นการประกอบโรคศิลป์ที่มีความใกล้ชิดผู้ป่วยกว่าสายงานแขนงอื่นๆ และเพื่อให้บริการแก่ผู้ป่วยจากทุกมุมโลกที่เข้ามาในประเทศไทย ในฐานะเป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ของภูมิภาคเอเชีย พยาบาลจึงต้องมีทักษะความรู้ความเข้าใจในการใช้ภาษาอังกฤษในระดับสากลเพื่อให้การรักษาเกิดประโยชน์สูงสุด
แต่ด้วยเหตุที่ประเทศไทยไม่เคยอยู่ภายใต้อาณัติของชาติตะวันตก ทำให้ความสนใจในภาษาอื่นๆ ถูกมองข้ามไป ถึงแม้ปัจจุบันจะมีการเรียนการสอนกับเจ้าของภาษาโดยตรง แต่ด้วยค่าใช้จ่ายที่สูง ส่งผลให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอยู่ในวงจำกัด โดยเฉพาะพยาบาลวิชาชีพผู้ปฏิบัติงานในชนบทที่ห่างไกล มักขาดโอกาสและความเชื่อมั่นในการฝึกฝนทบทวนการติดต่อสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษ
การที่ภาษาอังกฤษยังคงเป็นเรื่องที่ท้าทาย บทความนี้ จึงมีวัตถุประสงค์นำเสนอความก้าวหน้าทางการเรียนการสอน ผ่านทางนวัตกรรมเทคโนโลยีดิจิทัล อาทิ คอมพิวเตอร์ช่วยสอน แหล่งหรือเว็บไซต์เพื่อการศึกษา ตลอดจนการค้นคว้าเพื่อเข้าถึงองค์ความรู้ผ่านออนไลน์ เป็นต้น ซึ่งนอกจากจะช่วยประหยัดเวลาค่าใช้จ่ายในการเดินทาง และการรักษาระยะห่างเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสแล้ว ยังเป็นเครื่องมือที่ช่วยสนับสนุนให้พยาบาลเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง สามารถทบทวนบทเรียนซ้ำได้บ่อยครั้ง ส่งผลให้เกิดความทรงจำที่คงทน สร้างความมั่นใจ เพิ่มพูนทักษะ และศักยภาพในการใช้ภาษาอ้งกฤษได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Neto, M. Self-Actualisation as Contextual Driver. Educational Motivation Meets Maslow. Education Matters. J Student Engagement, 2015;5:18-29.
สุชาวดี สมสำราญ. สักก์เสก พัชรดิฐ. ผลกระทบของปัญญาประดิษฐ์และการเตรียมพร้อมของระบบการศึกษา. วารสารวิชาการหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 2564;37:263-268.
กฤษณะ โฆษชุณหนันท์. การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของวิศวกรไทย. วารสารสุทธิปริทัศน์, 2559;30:146-159.
อดิศักดิ์ ย่อมเยา. ปัญหาการใช้ทักษะภาษาอังกฤษที่จำเป็นสำหรับพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลขนาดกลางและโรงพยาบาลขนาดใหญ่ ในจังหวัดเชียงราย. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. 2560:56-66. จาก: https://apheit.bu.ac.th/jounal/social-23-2-2560/p56.pdf.
ศรีมงคล เทพเรณู. สังคมไทยสังคมโลก. 2559. จาก: https://identity.bsru.ac.th/ archives/2619
EF. English Proficiency Index for Companies. Education First [Ebook]. 2022; http://www.ef.com. Accessed November 30, 2022
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. จาก: https://www.nso.go.th /sites/2014/Pages/home.aspx
มูลนิธิโครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน. ความสัมพันธ์ทางด้านวัฒนธรรมกับชาติตะวันตก. จาก: https://www.saranukromthai.or.th /sub/book/book.php?book=20&chap=2&p age=t20-2-infodetail03.html
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์; 2544.
ปัณฑ์นพ ผจญทรพรรค, ณัฐวุฒิ โพธิ์ทักษิณ และนรินทร์ มุกมณี. ปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษของคนไทย.2021. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/mcjou/article/view/249630/170603. Accessed November 30, 2022
Toro, V., Camacho-Minuche, G., Pinza-Tapia, E. & Paredes, F. The Use of the Communicative Language Teaching Approach to Improve Students’ Oral Skills. English Language Teaching 2018;12(1):110-118.
Kourkouta L, Papathanasiou IV. Communication in nursing practice. Mater Sociomed. 2014;26(1):65-67. doi:10.5455/ msm.2014.26.65-67
Diana S. COMMUNICATIVE LANGUAGE TEACHING AND ITS MISCONCEPTIONS ABOUT THE PRACTICE IN ENGLISH LANGUAGE TEACHING (ELT). Jurnal Bahasa & Sastra. 2014;14:36-44. doi:10.17509/bs_jpbsp.v14i1.700
Du, F. Student Perspectives of Self-Directed Language Learning. International J Scholars Teach Learn, 2013;7(2):1-7.
ภาควิชาวิสัญญีวิทยา คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลศิริราช. จาก: https://www.si.mahidol. ac.th/Th/department/ anesthesiology/anesthesia/atp_nurses.htm
Verma, Richa. Computer Assisted Instruction (CAI). Int J Res Soc Sci. 2016;6(12):136-46.
Swan K. RESEARCH ON ONLINE LEARNING. Online Learning. 2019;11. doi:10.24059/ olj.v11i1.1736
Guo M, Han L, Anacleto M. Computer-Assisted Interpreting Tools: Status Quo and Future Trends. TPLS. 2022;13:89-99. doi:10.17507/tpls.1301.11
Vichitvejpaisal P, Panjamawat T, Varasunun P. A comparison of knowledge retention between online and in-class problem-based learning. SEAJME. 2011;5(2):41-48. doi:10.4038/ seajme.v5i2.196
Shariat A, Mohd Tamrin SB, Arumugam M, Danaee M, Ramasamy R. Office Exercise Training to Reduce and Prevent the Occurrence of Musculoskeletal Disorders among Office Workers: A Hypothesis. Malays J Med Sci. 2016;23(4):54-58. doi:10.21315/mjms2016.23.4.7
Hortrakul P, Yangan K, Phoson P, Charoensri A, Vichitvejpaisal P, Sombood P. A Crossover Study of English Proficiency Test for Communication in Nurse Anaesthetist Students. SEAJME. 2020;14(2):31-37. doi:10.4038/ seajme.v14i2.218
Apidechakul P, Vichitvejpaisal P, Jirativanont T, Triyasunant N, Iramaneerat C, Udompandurak S. Crossover Study in Simulation-based and Problem-based Learning in Difficult Airway Management. MedEdPublish, 2017;6(23):1-16.
Vichitvejpaisal P, Panjamawat T, Varasunun P. A comparison of knowledge retention between online and in-class problem-based learning. SEAJME.2011;5(2):41-48. doi:10.4038/ seajme.v5i2.196
สุทธานันท์ กัลป์กะ และขวัญตา ภูริวิทยาธีระ. การพัฒนาสมรรถนะภาษาอังกฤษในนักศึกษาพยาบาล. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 2016;22(2):123-33.
อิทธิวดี อึ้งรัศมี และนิรมล สิริภัคนันท์. แนวทางการบูรณาการการเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้แนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อใช้ในหน่วยงานและชุมชน.วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า. 2021;8:95-105.
นิพร ขัดตา, โจนา จีน ปีนาส ปีลาลีโอ และนฤพร พงษ์คุณากร. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความวิตกกังวลและสมรรถนะด้านภาษาอังกฤษของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครลำปาง, ประเทศไทย. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ, 2564; 8(1):148-67
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 ราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ และคณาจารย์ท่านอื่น ในราชวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
