A Management Model of Participatory Traffic Accidents at the District Level: A Case Study of AoLuek District, Krabi Province

Authors

  • Thanapat Somjai Aoleuk Hospital, Krabi Province

Keywords:

Traffic Accident, Participatory Management, The District Level

Abstract

This action research aimed to develop a management model of participatory traffic accidents at the district level of Aoluek district, Krabi province. Data were collected by reviewing secondary documents from relevant agencies, in-depth interviews, and focus group discussions during October 2020-October 2021. Fifty key informants consisted of fifteen district health boards, five executives of the local administrative, ten directors of the health-promoting hospital/community health center, one staff of Aoluek hospital who responsible for traffic injury, five registered nurses who responsible for traffic injury in health-promoting hospital, nine sub-district patrols, and five village health volunteers. The data were analyze by using content analysis.

The results revealed that the model for managing traffic accidents participatory in Aoluek district comprised four main components; 1) Structure of steering committee and core team on traffic accidents management, consisting of two subcomponents- setting steering committee and core team, and establishing the steering committee and core team; and setting the meeting to monitor, and summarizing the prevention of traffic accidents; 2) Participatory management of traffic accident information, consisting of six subcomponents-information management, participatory traffic accident injury investigation, in-depth analysis to show risk groups, risk behavior, and risk areas; determination of measures to solve traffic accidents, identification of risk-point targets and severity levels by using community maps, and select the appropriate measures for the risk-point; 3) Project and budget for participatory driving traffic accidents, consisting of four subcomponents- preparation of plans and projects in traffic accident management, allocation of budget for implementing traffic accident project,  proposition traffic accident projects to the local health fund, and budget allocation for traffic accident projects by the local health fund; and 4) Participatory monitoring and evaluation in traffic accident management, consisting of three subcomponents-lessons learned on participatory management of traffic accidents, form of role models in traffic accident management, and participatory evaluation of traffic accident management. In the future, modern techniques, methods, and technologies should be applied for traffic accidents management model.

References

ปัญณ์ จันทร์พาณิชย์ และคณะ. (2560). แนวทางการดำเนินงานป้องกันการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางถนนในระดับพื้นที่. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.

รัถยานภิศ พละศึก, เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช และ ดลปภัฎ ทรงเลิศ. (2561). การวิจัยเชิงปฏิบัติการ แบบมีส่วนร่วม: กระบวนการพัฒนาการสร้างเสริมสุขภาพชุมชนอย่างมีส่วนร่วม. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 5(1), 2211-223.

วัชรพงษ์ เรือนคำ และ ณรงค์ศักดิ์ หนูสอน. (2562). อุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ในประเทศไทย: มุมมองทางวิทยาการระบาด. วารสาร มฉก.วิชาการ, 23(1), 146–159.

ศรีสมบูรณ์ คำผง. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการความปลอดภัยในการจราจร โดยคณะกรรมการศูนย์ปฏิบัติการความปลอดภัยทางถนน อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารศาสตร์สาธารณสุขและนวัตกรรม, 1(2), 72–86.

ศุภชัย วาสนานนท์, ดลฤดี วาสนานนท์, และ นนนน วาสนานนท์. (2021). แนวทางการลดอุบัติเหตุทางรถยนต์จากปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดอุบัติเหตุ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 41(5), 86–97.

ศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน. (2563). แผนปฏิบัติการประจำปี พ.ศ. 2563 เพื่อรองรับแผนแม่บทความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2561-2564. ศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการศูนย์อำนวยการความปลอดภัยทางถนน.

สหพัฒน์ หอมจันทร์, ศุภกร ปุญญฤทธิ์, และ สรรค์ชัย โพธิสุวรรณ. (2562). การบริหารการจราจรเพื่อลดอุบัติเหตุ. วารสารวิชาการอาชญวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายตำรวจ, 5(2), 104-116.

Bagheri Ramiani, M., & Shirazian, G. (2020). Developing a model for predicting the number of freight accidents involving death and injury Using Genetic Planning. Journal of Modeling in Engineering, 18(61), 49–62. Retrieved from https://doi.org/10.22075/jme.2020.18936.1796.

Cabrera-Arnau, C., Prieto Curiel, R., & Bishop, S. R. (2020). Uncovering the behaviour of road accidents in urban areas. Royal Society Open Science, 7(4), 191739. Retrieved from https://doi.org/10.1098/rsos.191739.

Kronprasert, N. (2020). Effect of automated speed enforcement systems on driving behavior and attitudes on mountainous roads in Thailand. International Journal of Geomate, 18(68). Retrieved from https://doi.org/10.21660/2020.68.9255.

Safarpour, H., Khorasani-Zavareh, D., & Mohammadi, R. (2020b). The common road safety approaches: A scoping review and thematic analysis. Chinese Journal of Traumatology, 23(2), 113–121. Retrieved from https://doi.org/10.1016/j.cjtee.2020.02.005.

World Health Organization. (2018). Global status report on road safety 2018. Retrieved from https://www.who.int/publications-detail/global-status-report-on-road-safety-2018.

Zuber-Skerritt, O. (Ed.). (1996). New Directions in Action Research. Routledge. Retrieved from https://doi.org/10.4324/9780203392935.

Downloads

Published

2021-12-14

How to Cite

Somjai , T. . (2021). A Management Model of Participatory Traffic Accidents at the District Level: A Case Study of AoLuek District, Krabi Province . Journal of Nursing and Public Health Research, 1(3), 45–59. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/jnphr/article/view/254895