Effects of an Empowerment Program on Caregivers of Older Adults Undergoing Hip Fracture Surgery, Phare Hospital
Keywords:
An Empowerment Program, Hip Surgery, Caregivers, Older AdultsAbstract
The purpose of this quasi-experimental study was to examine the effects of an empowerment program on caregivers of older adults undergoing hip fracture surgery. Participants were 64 pairs of caregivers and their older adult patients who had undergone hip fracture surgery in Phare hospital. Of these participants, 32 pairs of caregivers and their older adult patients were assigned to an experimental group that received the program. The other 32 pairs of caregivers and their older adult patients were assigned to a control group that received the usual care. Research instruments was an empowerment program on caregivers of older adults undergoing hip fracture surgery. The data collection tools were a caregiver knowledge assessment and a postoperative recovery assessment. Program implementation and data collection were conducted from November 2021 to August 2022. Data were analyzed by descriptive statistics. The comparison of outcomes between an intervention group and a control group were analyzed by T-Test Independent.
The findings revealed that after completing the program, the knowledge of caregivers in the experimental group at two weeks after discharge had a statistically significantly higher than caregivers in the control group (p-value< 0.001) The older patients in the intervention group reported postoperative pain scores, were able to walk for the first time after surgery, performed daily activities on the discharge day that were significantly different from older adults in the control group (p-value< 0.05). The results of this study suggest that this empowerment program on caregivers of older adults undergoing hip fracture surgery is appropriate. Therefore, this empowerment program could be used by nurses and other healthcare providers to rehabilitate older adults who have undergone hip fracture surgery.
References
งานข้อมูลสารสนเทศ. (2565). สถิติผู้สูงอายุกระดูกสะโพกหักที่ได้รับการผ่าตัดปี 2561 -2565. โรงพยาบาลแพร่ จังหวัดแพร่.
นิพา ศรีช้าง และลวิตรา ก๋าช้าง. (2559) รายงานการพยากรณ์การพลัดตกหกล้มของผู้สูงอายุ (อายุ 60 ปีขึ้นไป) ในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2560 – 2564. สืบค้นเมื่อ 27 สิงหาคม 2565 จาก http://www.thaincd.com/2016/mission/documents detail.php?id=12095&tid=39&gid=1-027.
นัยนา ธัญธาดาพันธ์, เรณุการ์ ทองคำรอด และบุญทิพย์ สิริธรังศรี. (2563). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังผู้ดูแลต่อความรู้ความสามารถในการดูแลและการฟื้นสภาพหลังผ่าตัดของผู้สูงอายุที่ผ่าตัดกระดูกสะโพกหัก โรงพยาบาลสตูล. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 13(2), 231- 239.
รัตนา พัฒนธรรมรัตน์. (2564). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมให้ผู้ดูแลมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยสูงอายุกระดูกสะโพกหหักที่เปลี่ยนข้อสะโพกเทียม โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช. มหาราชนครศรีธรรมราชเวชสาร, 5(1), 73-88.
วิภาพร ลีเลิศมงคลกุล. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกาย ความเจ็บปวดและการสนับสนุนทางสังคมกับการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันในระยะฟื้นตัวในผู้ป่วยผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียม.วิทยานิพนธ์ หลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการพยาบาลผู้ใหญ่. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
วิรารัตน์ นิลสวัสดิ์ (2565). ผลของโปรแกรมการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองและผู้ดูแลระยะเปลี่ยนผ่านจากโรงพยาบาลสู่บ้านต่อความสามารถการใช้ชีวิตประจำวัน ภาวะแทรกซ้อนของผู้ป่วยและความสามารถการจัดการตนเองของผู้ดูแล. วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข, 2(3), 57-70.
สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล. (2563). แนวปฏิบัติเพื่อการจัดการการผ่าตัดกระดูกข้อสะโพกหัก ในผู้ป่วยสูงอายุโครงการพัฒนาระบบการดูแลผู้สูงอายุที่กระดูกข้อสะโพกหัก(รพ.นําร่อง). เอกสาร ประกอบการประชุมชี้แจงแนวปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุที่กระดูกข้อสะโพกหักแก่โรงพยาบาลนําร่อง. วันที่ 6 สิงหาคม 2563 ณ ห้องประชุมจูปิเตอร์ 8-10 อิมแพ็คเมืองทองธานี.
หอผู้ป่วยศัลยกรรมกระดูกหญิง โรงพยาบาลแพร่. (2565). สถิติผู้สูงอายุกระดูกสะโพกหักที่ได้รับการผ่าตัดและ ติดตามในโปรแกรม PIMC ปี 2564 -2565. โรงพยาบาลแพร่ จังหวัดแพร่.
อุไรวรรณ พลซา และพรรณวรดา สุวัน. (2560). การพัฒนาแนวทางปฏิบัติการพยาบาลเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนในผู้สูงอายุกระดูกสะโพกหัก โรงพยาบาลอุดรธานี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี, 25(3), 259-272.
เรณูภูจอมจิตตฏ์ มิ่งพันธ์, ตะวัน เขตปัญญา, เยาวเรศ ก้านมะลิ และวารุณี เข็มลา. (2563). การพัฒนาแนว ปฏิบัติการพยาบาลการจัดการความปวดในผู้สูงอายุที่ได้รับการผ่าตัดข้อสะโพกเทียม. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 28(2), 1-15.
Cohen, J. (1977). Statistical power analyses for the behavioral sciences. Hillsdale, NJ7 Lawrence Earlbaum.
Gibson H, (1995). Nursing: Empowerment and the problem of power. Journal of Advanced Nursing, 21(5), 865-871.
Harris, M. J., Brovman, E. Y., & Urman, R. D. (2019). Clinical predictors of postoperative delirium, functional status, and mortality in geriatric patients undergoing non- elective surgery for hip fracture. Journal of Clinical Anesthesia, 58, 61-71.
Worapong, S., et al. (2019). Epidemiology of fragility hip fractures in Nan, Thailand. Osteoporosis and Sarcopenia, 5(1), 19-22.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข
