ภาวะสมองเสื่อม: ความรู้ความเข้าใจโรคและความท้าทาย สำหรับพยาบาลจิตเวชในการดูแล
คำสำคัญ:
ความรู้ความเข้าใจในการดูแล, ความท้าทาย, พยาบาลจิตเวช, ภาวะสมองเสื่อมบทคัดย่อ
ปัจจุบันสังคมไทยก้าวเข้าสู่การเป็น “สังคมผู้สูงอายุ” ซึ่งมีการเพิ่มจำนวนของผู้สูงอายุอย่างรวดเร็ว ผลที่ตามมาคือ เมื่ออายุมากขึ้นร่างกายก็จะอ่อนแอลง มีการเจ็บป่วยด้วยโรคต่าง ๆ และมีความเสื่อมของร่างกายเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาวะสมองเสื่อมซึ่งเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยและมีแนวโน้มที่เพิ่มมากขึ้น ภาวะสมองเสื่อมเป็นกลุ่มอาการที่เกิดจากการทำงานของสมองที่เสื่อมลง ทำให้เกิดความผิดปกติของความจำ การใช้และความเข้าใจภาษา ทักษะการคิด การตัดสินใจ ทักษะในการทำกิจกรรม และมีการเปลี่ยนแปลงของบุคลิกภาพร่วมด้วย จนมีผลกระทบต่อการทำงานหรือการใช้ชีวิตประจำวัน ทำให้เกิดภาวะพึ่งพาต้องการความช่วยเหลือจากบุคคลอื่น รวมทั้งยังเกิดผลกระทบด้านลบต่อครอบครัว ญาติ ผู้ดูแล และระบบบริการสุขภาพ ส่งผลทำให้มีคุณภาพชีวิตลดลง การดูแลผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมจึงนับเป็นความท้าทายสำหรับพยาบาลจิตเวช เนื่องจากพยาบาลจิตเวชต้องให้การพยาบาลและให้การดูแลผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมที่มีปัญหาพฤติกรรมและอารมณ์ซึ่งมีความซับซ้อน ดังนั้นหากพยาบาลจิตเวชมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะของโรคแล้ว จะส่งผลให้การปฏิบัติการพยาบาลมีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น รวมถึงมีทักษะในการดูแลผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมแบบองค์รวมได้ ซึ่งการดูแลผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมเป็นบทบาทที่ท้าทายสำหรับพยาบาลจิตเวชในการดูแลให้ครอบคลุมตามกระบวนการพยาบาล ทั้งในด้านการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันโรค การดูแลรักษาพยาบาล และการฟื้นฟูโรค ดังนั้นพยาบาลจิตเวชจึงต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะสมองเสื่อม เพื่อช่วยในการวางแผนการพยาบาลและให้การพยาบาลที่ถูกต้องเหมาะสมตามระยะการดำเนินการของภาวะสมองเสื่อม
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อให้พยาบาลจิตเวชมีองค์ความรู้ที่ได้จากการทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับลักษณะทางชีวภาพ ปัจจัยด้านพันธุกรรม สาเหตุ การดำเนินโรค การพยากรณ์โรค และการรักษา ซึ่งภาวะของโรคจะมีความซับซ้อนจึงเป็นความท้าทายของพยาบาลจิตเวชที่จะนำความรู้นี้มาประยุกต์ใช้สำหรับเป็นแนวทางในการดูแลช่วยเหลือผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กชกร ฉายากุล. (2563). บทบาทพยาบาลในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า, 31(2), 224-239.
ชัชวาล วงค์สารี และศุภลักษณ์ พื้นทอง. (2561). ภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ: การพยาบาลและการดูแลญาติผู้ดูแล. วารสาร มฉก.วิชาการ, 22, 166-179.
ชุติพันธ์ หนูสุก. (2558). ความก้าวหน้าของเภสัชวิทยาของยาที่ใช้ในการรักษาโรคอัลไซเมอร์.วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 9(2), 70-88.
โชติกา น้อยม่วง. (2565). สรุปรายงานการประชุมวิชาการประจำปี 2565 และ Workshop ครั้งที่ 11 Building Bridges in Dementia Diagnosis and Management สมาคมโรคสมองเสื่อมแห่งประเทศไทย. https://webportal.bangkok.go.th/user_files/400/991550397623d39e2888428.965834
ธวัชชัย เขื่อนสมบัติ. (2560). ประสบการณ์ของพยาบาลที่ดูแลญาติผู้สูงอายุในครอบครัวที่มีภาวะสมองเสื่อม [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เบญจลักษณ์ มณีทอน และณรงค์ มณีทอน. (2559). จิตเวชศาสตร์ในโรงพยาบาลทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 3). เชียงใหม่: รัตนกุลการพิมพ์.
ปิติพร สิริทิพากร. (2559). คู่มือการพยาบาลการให้การดูแลและการเตรียมญาติและผู้ดูแลผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม. https://www2.si.mahidol.ac.th/division/nursing/sins/attachments/article/226/sins_ nursing_manual_2559_03.pdf.
โปรยทิพย์ สันตะพันธุ์, บุปผา ใจมั่น, วิจิตรา จิตรักษ์, ศิริญพร บุสหงส์ และเชาวลิต ศรีเสริม. (2563). ภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ :บทบาทพยาบาล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 17(2), 622-631.
ภรัญวิทย์ อนันต์ดิลกฤทธิ์. (2564). ภาวะสมองเสื่อม. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 15(37), 392-398.
มุกดา หนุ่ยศรี. (2559). การป้องกันภาวะสมองเสื่อม. วารสารพยาบาลตำรวจ, 8(1), 227-240.
วีรศักดิ์ เมืองไพศาล (บรรณาธิการ). (2559). การป้องกัน การประเมิน และการดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม. กรุงเทพฯ: ห.จ.ก.ภาพพิมพ์.
สุทธิศรี ตระกูลสิทธิโชค. (2561) การป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(4), 6-14.
สุทิศา ปิติญาณ. (2562). คู่มือการพยาบาล ผู้ป่วยสมองเสื่อมที่มีปัญหาพฤติกรรมและอารมณ์. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2565 จาก https://www2.si.mahidol.ac.th/division/nursing/sins/attachments/article/701/Nursing% 20Guide%20Dementia%20patients%20with%20behavioral%20and%20emotional% 20problems.pdf.
สุรัยยา หมานมานะ, โสภณ เอี่ยมศิริถาวร และสุมนมาลย์ อุทยมกุล. (2563). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID19). วารสารสถาบันนำราศนราดูร, 14(2), 124-133.
Abraha I, Rimland JM, Trotta FM, Dell'Aquila G, Cruz-Jentoft A, Petrovic M, et al. (2017). Systematic review of systematic reviews of non-pharmacological interventions to treat behavioural disturbances in older patients with dementia. The SENATOR-OnTop series. BMJ Open. Retrieved from: https://bmjopen.bmj.com/content/7/3/e012759
Alzheimer’s association. (2020). Alzheimer’s Disease Facts and Figures [Internet]. Available from: https://www.alz.org/media/Documents/alzheimers-facts-and-figures.pdf
Khannok, S., (2015). Dementia. Retrieved from http://www.dmh.go.th/ downloadportal/morbidity/dementia.pd
Shives, L. R. (2012). Basic Concepts of Psychiatric-Mental Health Nursing. (8th ed.). Philadelphia, PA: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins.
World Health Organization. (2022). Dementia. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/dementia
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข


