การมีส่วนร่วมของเครือข่ายบริการการแพทย์ฉุกเฉินระดับพื้นฐาน สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน: จังหวัดลำพูน

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและประเมินประสิทธิผลของพัฒนาระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินแบบมีส่วนร่วมของเครือข่ายบริการการแพทย์ฉุกเฉินระดับพื้นฐาน สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดลำพูน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการประเภทการแพทย์ระดับพื้นฐาน จำนวน 56 คน และผู้ปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินในหน่วยปฏิบัติการประเภทการแพทย์ระดับพื้นฐาน จำนวน 204 คน ขั้นตอนดำเนินการวิจัยประกอบด้วย 3 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ศึกษาสถานการณ์และปัญหาอุปสรรค 2) พัฒนาระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน 3) การประเมินผล เครื่องมือในการดำเนินการวิจัย ได้แก่ ระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินที่พัฒนาขึ้นจากการมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) การแบบสัมภาษณ์ที่ใช้ในการสนทนากลุ่ม 2) แบบสอบถามการพัฒนารูปแบบระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน และ 3) แบบสอบถามการมีส่วนร่วมของเครือข่ายบริการการแพทย์ฉุกเฉินระดับพื้นฐานการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ตรวจสอบข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการพัฒนาระบบดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน ประกอบด้วย 6 หมวด ได้แก่ 1) การปฏิบัติการในสถานการณ์ฉุกเฉิน 2) ความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน 3) การบริหารจัดการองค์การ 4) การดูแลคัดแยกผู้ป่วยผู้บาดเจ็บ 5) การจัดการข้อมูล และ 6) ระบบการบริหารทรัพยากรบุคคลและผลของ การพัฒนาระบบการดูแลและรับส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉินแบบมีส่วนร่วม พบว่า มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับดีมากในด้านระบบเทคโนโลยีงานการแพทย์ฉุกเฉิน (Mean = 4.87, S.D. = 0.32) การสื่อสารในชุมชนเกี่ยวกับงานบริการการแพทย์ฉุกเฉิน (Mean = 4.67, S.D. = 0.36) และการจัดฝึกอบรมความรู้ทางการแพทย์ฉุกเฉิน (Mean = 4.60, S.D. = 0.43)   ดังนั้นจึงควรสนับสนุนให้เครือข่ายบริการการแพทย์ฉุกเฉินระดับพื้นฐาน มีส่วนร่วมทุกขั้นตอนเพื่อให้เกิดการเรียนรู้สภาพปัญหาการบริการแพทย์ฉุกเฉิน และหาแนวทางการแก้ไขและพัฒนาระบบร่วมกัน ส่งผลให้มีการบริการแพทย์ฉุกเฉินที่สอดคล้องกับสภาพชุมชนมีคุณภาพตามมาตรฐาน