ประสิทธิผลของการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตชั้นปีที่ 2 ในรายวิชาปฏิบัติหลักการและเทคนิคการพยาบาล
คำสำคัญ:
ประการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง, การคิดอย่างมีวิจารณญาณ, นักศึกษาพยาบาลบทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียวนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประสิทธิผลของการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิตชั้นปีที่ 2 ในรายวิชาปฏิบัติหลักการและเทคนิคการพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2 ที่ฝึกปฏิบัติงานในโรงพยาบาล ระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 ถึง เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2565 ทำการคัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 70 คน เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงโดยใช้กระบวนการสอน 10 ขั้นตอนของเมอร์ซี่โรว์ (Merzirow, 2000) และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบวัดการคิดอย่างมีวิจารณญาณ มีค่าความเชื่อมั่นได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาซ เท่ากับ 0.89 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติ Paired t-test
ผลการวิจัย พบว่า คะแนนการคิดอย่างมีวิจารณญาณของกลุ่มตัวอย่าง ด้านการควบคุมตนด้านการคิด อยู่ในระดับมาก สำหรับด้านการตีความ ด้านการประเมิน และด้านการวิเคราะห์ อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนด้านการสรุปอ้างอิงอยู่ในระดับน้อย เมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนการคิดอย่างมีวิจารณญาณก่อนและหลังการได้รับแผนการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง พบว่า หลังการได้รับแผนการจัดการเรียนรู้ฯ กลุ่มตัวอย่างมีค่าเฉลี่ยคะแนนการคิดอย่างมีวิจารณญาณสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05) แสดงให้เห็นว่า แผนการจัดการเรียนรู้ฯ ตามหลัก 10 ขั้นตอนของเมอร์ซี่โรว์ (2000) นี้ ส่งผลให้นักศึกษาพยาบาลมีการพัฒนาความคิดใคร่ครวญอย่างรอบคอบและมีการคิดวิเคราะห์อย่างต่อเนื่อง ดังนั้น จึงควรส่งเสริมให้มีการจัดแผนการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงในการฝึกปฏิบัติทางการพยาบาลในชั้นปีที่สูงขึ้น เพื่อเป็นการส่งเสริมความมั่นใจแก่นักศึกษาพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
References
กาญจนา ศรีสวัสดิ์ และสายสมร เฉลยกิตติ. (2560). การคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาล. เวชสารแพทย์ทหารบก, 70(3), 169-174.
กาญจนา ศรีสวัสดิ์. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาลสถาบันอุดมศึกษาเอกชน : การประยุกต์ใช้โมเดลสมการโครงสร้าง. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิตสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
จิราพร วรวงศ์, เนตรนภา กาบมณี, พรพรรณ มนสัจจกุล และธวัชชัย เขื่อนสมบัติ. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงโดยใช้ชุมชนเป็นฐานเพื่อเสริมสร้างอัตลักษณ์บริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 28(ฉบับพิเศษ), 53-64.
ประไพ กิตติบุญถวัลย์, เกศแก้ว สอนดี, ผุสดี ก่อเจดีย์ และภูวสิทธิ์ สิงห์ประไพ. (2562). ผลการสะท้อนคิดต่อความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการปฏิบัติการพยาบาลด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 17(2), 163-171.
ปรีดานันต์ ประสิทธิ์เวช, ผุสดี สระทอง, สรัลรัตน์ พลอินทร์ และดวงหทัย ยอดทอง. (2562). ผลของการจัดการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง ต่อความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 3 วิชาปฏิบัติการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาทางสุขภาพจิต. วารสารวิจัยและนวัตกรรมทางสุขภาพ, 2(1), 73-86.
พิมพ์พัฒน์ จันทร์เทียน, ทัตติยา นครไชย, จุรีภรณ์ เจริญพงศ์, สัมพันธ์ มณีรัตน์ และดวงทิพย์ อนันต์ศุภมงคล.(2562). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์. วารสารเกษมบัณฑิต, 20(2), 168-179.
พิศิษฐ์ พลธนะ, นภดล เลือดนักรบ และภราดร ยิ่งยวด. (2562). การพัฒนารูปแบบการจัดกระบวนการเรียนรู้ เพื่อการเปลี่ยนแปลงเพื่อสางเสริมความสามารถด้านการคิดสร้างสรรค์และความฉลาดทางอารมณ์ของผู้นำนักศึกษา. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 28(ฉบับพิเศษ), 42-52.
เยาวลักษณ์ มีบุญมาก, รุ่งทิพย์ ไชยโยยิ่งยงค์ และวิริยา โพธิ์ขวาง. (2560). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง:การนำไปใช้ในการศึกษาพยาบาล. วารสารวิชาการเฉลิมกาญจนา, 4(1), 58-67.
สภาการพยาบาล. (2561). สมรรถนะหลักของผู้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก สาขาพยาบาลศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/004.pdf.
สายนภา วงศ์วิศาล และจิตตรี พละกุล. (2563). ความสามารถในการคิดแบบมีวิจารณญาณของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 14(1), 190-206.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). แนวทางปฏิบัติตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิอุดมศึกษาแห่งชาติ. สืบค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2564 จาก http://www.mua.go.th/users/tqf-hed.
สุพิมล ขอผล, จินตวีร์พร แป้นแก้ว, ธนัชช์นรี สโรบล, เกศราภรณ์ ชูพันธ์, สุมิตรพร จอมจันทร์ และ นิตยา บุญลือ. (2562). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณโดยใช้การสะท้อนคิดในนักศึกษาพยาบาล. พยาบาลสาร, 46(1), 87-101.
องค์อร ประจันเชตต์. (2557). การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง: มุมมองในการศึกษาทางการพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 179-184.
Boso, C. M., van der Merwe, A. S., & Gross, J. (2019). Critical thinking skills of nursing students: Observations of classroom instructional activities. Nursing Open, 7(2), 581-588. https://doi.org/10.1002/nop2.426
Cohen, J. (1992). Statistical power analysis. Retrieved 7 May, 2021 from https://doi.org/10.1111%2F1467-8721.ep10768783.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191. https://doi.org/10.3758/bf03193146
Mezirow, J. (2000). Learning as transformation: Critical perspectives on a theory in progress. The Jossey-Bass higher and adult education series: ERIC.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารวิจัยการพยาบาลและการสาธารณสุข
