ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายที่มีลีแวนเป็นส่วนประกอบ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ที่มาของปัญหา: ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวที่เป็นครีมเบสมีคุณสมบัติเป็นสารให้ความนุ่มลื่น เมื่อทาลงบนผิวจะช่วยเติมเต็มช่องว่างระหว่างเซลล์ผิวหนัง ทำให้ผิวมีความเรียบเนียน ลีแวนมีคุณสมบัติเป็นสารฮิวเมกเตนท์เมื่อนำมาเป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์บำรุงผิวจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้กับผลิตภัณฑ์โดยเพิ่มความสามารถในการดูดน้ำจากสิ่งแวดล้อม เพิ่มความชุ่มชื้นให้กับผิวหนัง และลดการสูญเสียน้ำผ่านผิวหนัง ซึ่งเป็นคุณสมบัติของสารออคคลูซีฟอีกด้วย
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาประสิทธิภาพและอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายที่มีลีแวนเป็นส่วนประกอบ
วิธีการศึกษา: การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มชนิดมีกลุ่มควบคุมแบบปกปิดสองทางชนิดทดลองภายในคนเดียวกัน โดยทำการทดลองในประชากรไทย อายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป ทั้งสองเพศในจังหวัดชลบุรี จำนวน 28 คน อาสาสมัครจะได้รับการสุ่มเป็นสองกลุ่ม โดยทั้งสองกลุ่มจะได้รับผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายทั้ง 2 สูตร คือ สูตรลีแวนและสูตรครีมเบสเหมือนกัน แต่ทั้งสองกลุ่มจะมีวิธีการทาแตกต่างกัน ผลลัพธ์คือ ความชุ่มชื้นของผิว ค่าการสูญเสียความชุ่มชื้นผ่านผิวหนัง อาการไม่พึงประสงค์และความพึงพอใจของการใช้ผลิตภัณฑ์ ช่วงก่อนการทดลองและหลังการทดลองในระยะเวลา 7 วัน การประเมินประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ใช้สถิติ Wilcoxon signed rank test กำหนดนัยสำคัญทางสถิติเป็น p < 0.05
ผลการศึกษา: ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายสูตรลีแวนทำให้ผิวมีค่าความชุ่มชื้นของผิวเพิ่มขึ้นหลังทาต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 7 วัน มากกว่าสูตรครีมเบส โดยสูตรลีแวนทำให้ความชุ่มชื้นผิวเพิ่มขึ้นเป็น 42.6 A.U. และสูตรครีมเบสทำให้ความชุ่มชื้นผิวเพิ่มขึ้นเป็น 31.8 A.U. (p < 0.05) ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายสูตรลีแวนทำให้ผิว มีค่าการสูญเสียน้ำผ่านผิวหนังลดลงหลังทาต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 7 วัน และลดลงมากกว่าสูตรครีมเบส โดยสูตรลีแวนทำให้ค่าการสูญเสียน้ำผ่านผิวหนังลดลงเป็น 7.8 g/hm2 และสูตรครีมเบสทำให้ค่าการสูญเสียน้ำผ่านผิวหนังลดลงเป็น 10.7 g/hm2 (p < 0.05) ไม่พบผลข้างเคียงจากการใช้ผลิตภัณฑ์ทั้ง 2 สูตรของอาสาสมัคร
สรุป: จากผลการศึกษาพบว่า ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายสูตรลีแวนสามารถเพิ่มความชุ่มชื้นให้ผิวและลดการสูญเสียน้ำผ่านผิวหนังดีกว่าสูตรครีมเบส ทั้งในการใช้ระยะสั้นและระยะยาว และมีความปลอดภัย ซึ่งสูตรลีแวนสามารถออกฤทธิ์ได้ดีทั้งในคนที่มีสภาพผิวแห้งและแห้งมาก ดังนั้นการใช้ลีแวนเป็นส่วนประกอบในผลิตภัณฑ์บำรุงผิวกายจึงมีประโยชน์ในการเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ได้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Goldsmith LA, Katz SI, Gilchrest BA, Paller AS, Leffell DJ, Wolff K. Fitzpatrick’s dermatology in general medicine. 8thed. New York: McGraw Hill Education; 2012.
Augustin M, Kirsten N, Körber A, Wilsmann-Theis D, Itschert G, Staubach-Renz P, et al. Prevalence, predictors and comorbidity of dry skin in the general population. J Eur Acad Dermatol Venereol 2019;33:147-50.
Short RW, Chan JL, Choi JM, Egbert BM, Rehmus WE, Kimball AB. Effects of moisturization on epidermal homeostasis and differentiation. Clin Exp Dermatol 2007;32:88-90.
Brenner Y. PolevanTM - nature at work for healthy skin. NutraCos Cosmetics [Internet]. 2018 [cited 2021 Apr 18];8(2):17-9. Available from : https://en.calameo.com/read/000151313dff4e9e4b12a
Kim KH, Chung CB, Kim YH, Kim KS, Han CS, Kim CH. Cosmeceutical properties of levan produced by zymomonas mobilis. J Cosmet Sci 2005;56:395-406.
Domza - Kedzia M, Lewinska A, Jaromin A, Weselski M, Pluskota R, Łukaszewicz M. Fermentation parameters and conditions affecting levan production and its potential applications in cosmetics. Bioorg Chem 2019; 93: 1-8.
Cochran WG. Sampling Techniques.2nd ed. New York: John Wiley and Sons; 1963.
Clarys P, Clijsen R, Taeymans J, Barel AO. Hydration measurements of the stratum corneum: comparison between the capacitance method (digital version of the Corneometer CM 825®) and the impedance method (Skicon-200EX®). Skin Res Technol 2012;18:316-23.
Miteva M, Richter S, Elsner P, Fluhr JW. Approaches for optimizing the calibration standard of Tewameter TM 300. Exp Dermatol 2006;15:904-12.
Hashmi F, Wright C, Nester C, Lam S. The reliability of non-invasive biophysical outcome measures for evaluating normal and hyperkeratotic foot skin. J Foot Ankle Res 2015;8:28.
Pasunon P. Evaluation of inter-rater reliability using kappa statistics. The Journal of faculty of applied arts 2015;8(1):2-20.
