การพัฒนาความสามารถของพยาบาลวิชาชีพสู่การเป็นพยาบาลผู้จัดการรายกรณีโดยใช้กรอบการทำงานของผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงและทฤษฎีการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่

บทคัดย่อ

บทความนี้กล่าวถึงการพัฒนาพยาบาลให้มีความสามารถในการพยาบาลของแต่ละสาขาหรือมีความชำนาญเฉพาะด้าน ในการพัฒนาพยาบาลให้มีสมรรถนะเชี่ยวชาญเป็นผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงนั้นนับว่าเป็นความคุ้มค่าแก่ระบบสุขภาพ เพราะพยาบาลเป็นหลักสำคัญของระบบบริการสุขภาพ แต่เนื่องจากภายใต้ข้อจำกัดตามบริบทของสถานบริการพยาบาลแต่ละแห่ง โดยอาจเกิดจากความขาดแคลนอัตรากำลังของพยาบาลวิชาชีพทำให้ไม่สามารถจัดส่งพยาบาลวิชาชีพเข้ารับการฝึกอบรมทั้งระยะสั้น และระยะยาวได้อย่างต่อเนื่อง จะทำอย่างไรให้มีพยาบาลที่มีความรู้ ความสามารถ ทักษะความชำนาญ การนำกรอบการทำงานของผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (PEPPA) ซึ่งได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางจากผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงทั้งในประเทศและต่างประเทศ เนื่องจากมีการกำหนดขั้นตอนที่ชัดเจน มาใช้เป็นแนวทางหรือรูปแบบในการพัฒนาพยาบาลวิชาชีพเพื่อยกระดับความสามารถสู่การเป็นผู้จัดการรายกรณี และพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยในภาวะที่ขาดแคลนพยาบาล นำไปสู่ผลลัพธ์การดูแลที่มีคุณภาพได้ อย่างไรก็ตามพยาบาลกลุ่มที่ได้รับการพัฒนาจะอยู่ในภาวะที่มีภาระงานเพิ่มมากขึ้นจากเดิมทำให้หมดกำลังใจในการพัฒนาตนเอง การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่ (adult learning theory) ของโนวส์ ฮอลตัน และสแวนสัน (2005) ทำให้พยาบาลวิชาชีพเข้าสู่กระบวนการพัฒนาความสามารถโดยทราบถึงความจำเป็นของการมีผู้จัดการรายกรณี มีความพร้อมในการเรียนรู้ สามารถนำเอาประสบการณ์ที่ตนมีมาก่อนมาเป็นทรัพยากรในการเรียนรู้ และมีแรงขับจากภายในที่ต้องการความสำเร็จในการเรียนรู้เพื่อเพิ่มความเชื่อมั่นทำให้สามารถพัฒนาไปสู่การเป็นผู้จัดการรายกรณีได้ อย่างไรก็ตามควรมีการสนับสนุนให้มีการศึกษาเพิ่มเติมในระดับปริญญาโท และสอบวุฒิบัตรได้ หรือผ่านหลักสูตรฝึกอบรมพยาบาลขั้นสูงระดับวุฒิบัตร และสอบวุฒิบัตรได้

คำสำคัญ: ความสามารถของพยาบาลวิชาชีพ; พยาบาลผู้จัดการรายกรณี; กรอบการทำงานของผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง; ทฤษฎีการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่