ประสบการณ์การใช้ชีวิตตามลำพังของผู้สูงอายุ: การศึกษาเชิงคุณภาพ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ที่มาของปัญหา: ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ตามลำพังมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น การอยู่ตามลำพังของผู้สูงอายุทำให้เกิดผลกระทบทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และจิตวิญญาณ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาวิธีการอาศัยอยู่ตามลำพังของผู้สูงอายุ
วัสดุและวิธีการ: การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบปรากฏการณ์วิทยา ระยะเวลาการศึกษาตั้งแต่เดือน กุมภาพันธุ์ ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2560 ผู้ให้ข้อมูลได้แก่ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ตามลำพังในตำบลดอนตะโก อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี จำนวน 9 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกจนข้อมูลอิ่มตัว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีของ Hatch
ผลการศึกษา: วิธีการที่ทำให้ผู้สูงอายุสามารถอาศัยอยู่ตามลำพัง มี 2 วิธีหลักคือ 1) การพึ่งตนเองให้มากที่สุดและ 2) การพึ่งผู้อื่นเท่าที่จำเป็น การพึ่งตนเองให้มากที่สุดทำได้โดยการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงและการคงไว้เพื่อการดำเนินชีวิตแบบเดิม การพึ่งผู้อื่นเท่าที่จำเป็นทำได้โดยการร้องขอให้ช่วยเหลือ การยอมรับการให้ความช่วยเหลือโดยไม่ได้ร้องขอและการว่าจ้าง
สรุป: ผลการวิจัยสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาการจัดบริการทางสุขภาพและสังคมที่สนับสนุนการใช้ชีวิตตามลำพังที่บ้านของผู้สูงอายุ เช่น การให้ความรู้เพื่อการดูแลสุขภาพตนเอง การให้บริการดูแลสุขภาพทางไกล การให้บริการช่วยเหลือในกรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน การให้บริการรถรับส่งในชุมชน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Department of Older Persons, Ministry of Social Development and Human Security. Statistic of Older Persons in Thailand 2017. [Internet] [cited 2018 Oct 16] Available from: https://www.dop.go.th/download/knowledge/th1533055363-125_1.pdf
National Statistical Office, Thailand. Publication News of National Statistical Office. [Internet] [cited 2018 Oct 16] Available from: https://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib14/News/2561/07-61/N10-04-61.pdf
Siritarungsri B., Soranastaporn S, Surachet M, Sadhitwithayanan S, Strategies for sucessful aging living lone. [dissertation]. Nonthaburi: SuKhothai Thummathirat Univ; 2012.
Khanricha K, Iliffe S, Harari D, Swift C, Gillmann G, Stuck E.A. Health risk appraisal in older people 1: are older people living alone an ‘at risk’ group?. Br J Gen Pract 2007;57:271-6.
Cohen-Mansfield J, Hazan H, Lerman Y, Shalom V. Correlates and predictors of loneliness in older-adults: a review of quantitative results informed by qualitative insights. Int Psychogeriatr 2016;28:557-76.
Awear S. The study of elderly people living alone: findings from Kanchananuri project. [dissertation]. Bangkok: Mahidol Univ; 2003.
Wongsawang N, Jeenkhowkhum D, Boonsiri C, Melarplont S, Somboonsit J, Khamthana P, et al. Home environmental risks for falls and Indecent of falls in older adults. Veridian E-Journal, Silpakorn University;10(3);2492-506.
Hatch J.A. Doing qualitative research in education settings. New York: Albany; 2002.
Savasraksa V. Self-relient welfare services management for elderly: A study of Bangkok Metropolitan communities. [ dissertation] Bangkok: Thammasat Univ; 2001.
Dolah K, Sawamichai P, Laepankaew A, Janchay M. Elderly self-Reliance and the guidance for self independence of elderly: A case study of Hua-Khao sub-district, Singhanakorn district, Songkhla province. Proceeding of 1st National Humanities and Social sciences Conference 2018 Aug 20-21; Songkhla Rajabhat Univ. [Internet]. [Cited 2019 Jan 1]. Available from: https://human.skru.ac.th/husoconference/conf/po12.pdf.
Koopman-Boyden P, Moosa S. Living alone as lifestyle of older people in New Zealand policy implications. Policy Quarterly 2014; 10(3);54-9.
Rojpaisarnkit K. Relationship between physical activity, mental health, social health and spiritual health status among the three aged group elderly. J Prapokklao Hosp Clin Med Edu-cat Center 2016;33;300-13.
