ผลของการจัดกิจกรรมกลุ่มตามแนวคิดจิตบำบัดสัมพันธภาพระหว่างบุคคลต่อภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุสถานสงเคราะห์คนชราบ้านเขาบ่อแก้ว

บทคัดย่อ

ที่มาของปัญหา: งานวิจัยพบความชุกภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุและเมื่อเปรียบเทียบผู้สูงอายุในชุมชนกับผู้สูงอายุในบ้านพักคนชรา พบว่าความชุกภาวะซึมเศร้าในบ้านพักคนชราถูกพบมากกว่า

วัตถุประสงค์: เพื่อพัฒนาและศึกษาผลของการจัดกิจกรรมกลุ่มต่อภาวะซึมเศร้าและการปรับตัวต่อปัญหาสัมพันธภาพระหว่างบุคคลในผู้สูงอายุ

วิธีการศึกษา: โปรแกรมผู้วิจัยพัฒนาขึ้น 12 กิจกรรม ได้รับการตรวจสอบคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน ผู้เข้าร่วมวิจัยเป็นผู้สูงอายุที่ได้คะแนน TMSE มากกว่า 20 คะแนน จำนวน 11 คน เข้าร่วมกิจกรรมสัปดาห์ละ 2 ครั้ง ต่อเนื่อง 12 ครั้ง ครั้งละ 45-60 นาที ประเมินแบบวัดภาวะซึมเศร้า (HRSR) และแบบประเมินปัญหาสัมพันธภาพระหว่างบุคคลในช่วงก่อนและหลังการทดลอง วิเคราะห์ผลด้วย Descriptive statistics, Wilcoxon signed ranks test

ผลการศึกษา: เมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนภาวะซึมเศร้าก่อนและหลังพบว่ามีแนวโน้มลดลง แต่ไม่พบความเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในข้อคำถามด้านบวกคือ รู้สึกสบายใจ ชีวิตอนาคตยังน่าอยู่ มีความหมาย และรู้สึกตัวเองมีคุณค่า พบว่าดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนการปรับตัวต่อปัญหาสัมพันธภาพระหว่างบุคคล พบว่า ด้านอารมณ์โศกเศร้าจากการสูญเสียหลังการทดลองมีคะแนนดีขึ้น ส่วนด้านความขัดแย้ง ด้านการเปลี่ยนผ่านบทบาท และด้านความบกพร่องทางสัมพันธภาพคะแนนลดลงเล็กน้อย แต่ทั้ง 4 ด้านนี้ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป: ผลของการศึกษาส่วนใหญ่แม้ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่เมื่อพิจารณาคะแนนเฉลี่ยรายบุคคลและข้อมูลเชิงคุณภาพที่ได้จากการสัมภาษณ์ พบแนวโน้มทั้งภาวะซึมเศร้าและการปรับตัวต่อปัญหาสัมพันธภาพที่ดีขึ้น